سيستم هاي اطلاعاتي مديريت فصل هفتم
کاربرد استراتژیک سيستم هاي اطلاعاتي سيستمهاي اطلاعاتي داراي سه كاربرد اساسي هستند. نخست آنكه اين سيستم ها در عمليات مختلف سازماني با هدف ارتقاي كارايي بكار گرفته مي شوند. ارتقاي اثربخشي تصميم گيري مديران ديگر كاربرد سيستمهاي اطلاعاتي محسوب ميشود. بالاخره، سيستمهاي اطلاعاتي ميتوانند در تحقق استراتژي سازماني نقش تعيين كننده اي داشته باشند. با شكل گيري محيط هاي متلاطم و فرار، كاربرد استراتژيك سيستمهاي اطلاعاتي مورد توجه جدي قرار گرفته است تا سازمانها بتوانند با تكيه بر IS/IT مزيت رقابتي به دست آورند.
نقش IS/IT در اثربخشي تصميم گيري تصميم گيري فرايندي است براي انتخاب يك گزينه از ميان گزينه هاي مختلف. نيازي به توضيح نيست كه تصميم گيري مستلزم نيازهاي اطلاعاتي خاص است. يك تصميم خوب بيشتر بر اطلاعات متكي است. چنين اطلاعاتي مستلزم طراحي و استقرار سازوكارهاي مناسب پردازش، بازيافت، مبادله، و ذخيره اطلاعات است.
وابستگي تصميمگيري به اطلاعات تصميم گيرنده مبادله اطلاعات بازيافت اطلاعات پردازش اطلاعات ذخيره اطلاعات
فرایند تصمیم گیری به زعم سايمون (1957) تصميم گيري چهار مرحله اصلي را در بردارد: ذكاوت: در اين مرحله مسئله تشخيص و داده هاي لازم جمع آوري مي شود. طبيعي است كه شرايطي كه در آن مسئله بروز كرده است، بايد شناخته شود. تحليل درست مسائل و شرايط وضعي به مقدار زيادي به ذكاوت فردي، گروهي، و سازماني بستگي دارد. خلاقيت: در اين مرحله داده هاي جمع آوري شده تحليل و گزينه هاي مختلف براي حل مسئله در نظر گرفته مي شود. براي رسيدن به راهكارها تصميم گيرنده فنون مديريت و ابزارهاي تصميمگيري مختلف را بهكار ميگيرد. انتخاب: در اين مرحله بهترين گزينه از ميان گزينه هاي در دسترس انتخاب مي شود. نخست راهكارهاي مختلف باتوجه به شاخص هاي انتخابي رتبه بندي مي شوند و سپس گزينه مطلوب انتخاب ميشود. تجديد نظر: در اين مرحله ارزيابي و پايش تصميم اتخاذ شده براي اعمال اصلاحات لازم صورت مي گيرد. Review
Four Phases of Decision Making
نقش اطلاعات در فرايند تصميم گيري
نقش اطلاعات در فرايند تصميم گيري رديف مرحله تصميم اطلاعات مورد نياز سيستم اطلاعاتي مرتبط 1 ذكاوت (جمع آوري، طبقهبندي، پردازش، . ارائه دادهها) -گزارش هاي وضعي - گزارش هاي روندها -گزارش هاي استثنائات - درخواست هاي ويژه -بانك هاي اطلاعاتي -سيستم پردازش دادهها -سيستم اطلاعاتي مديريت 2 تدبير (طرح گزينه ها، و پيش بيني پيامد هر گزينه) - مدل ها و ابزارهاي تحليلي - نقشه ها -سيستم خبره -سيستم تصميم يار 3 انتخاب (انتخاب بهترين گزينه) - گزينه ها - چه مي شود اگر؟ - ارزشيابي گزينهها -شبكه عصبي مصنوعي -سيستم حمايت از تصميم گروهي 4 تجديد نظر (پايش اجرا) -بازخورد و پيگيري -سيستم اطلاعاتي مديران ارشد -سيستم اطلاعاتي جغرافيايي
انواع تصميات Structured ساخت يافته قوانين و محدوديت ها شناخته شده هستند تكراري بودن، عادي و جاري و روشهاي معين و شناخته شده. تصميم هاي ساخت يافته در سطوح پايين نمود بیشتری دارند Unstructuredساخت نيافته قوانين تصميم گيرى پيچيده و ناشناخته تازه و نوظهور و غير معمول (غیرعادي) بودن تصميمهاي ساخت نايافته در سطوح بالاي سازمان گرفته ميشود
تصميم گيري عقلایی و عقلایی بودن محدود تصميم گيري عقلايي دانش كامل از تمام عوامل است يك عمل مكانيكي است ارزشهاي مورد نظر بخوبي شناخته شده و ملاك تصميم گيري قرار ميگيرد. اين روش تصميم گيري از نظريه هاي اقتصاد كلاسيك تبعيت ميكند. سايمون معتقد است كه تصميم گيرندگان از تمام راه حل هاي قابل دسترسي كاملاً آگاه نيستند و يك هدف قطعي روشني نيز هميشه موجود نيست. بنابراين، رفتارهاي تجربي بر يك منطق و عقلانيت محدود و بسته استوار است. به سخن ديگر، محدوديت هايي كه در باره اطلاعات، زمان، و معين بودن آينده است عقلايي بودن را محدود مي سازد. بيشتر مديران مي كوشند تا در چارچوب چنين محدوديت عقلايي، بهترين تصميم ها را بگيرند.
Levels of decision making سطوح تصميم گيرى OPERATIONAL عملياتى TACTICAL تاكتيكى STRATEGIC استراتژيك Information flow جريان اطلاعات
Decision characteristics مشخصات تصميم مكرر كم كوتاه مدت ساخت يافته عملياتى متوسط ميان-مدت تاكتيكى نادر زياد بلند مدت ساخت نيافته استراتژيك تكرار تاثير بر سازمان زمان بندى نوع سطح تصميم
Information need for decisions اطلاعات مورد نياز براى تصميم گيرى Detailed تفصيلى Narrow محدود More certain زياد Internal داخلى Frequent مكرر بسته Operational عملياتى Tactical تاكتيكى Summarised خلاصه Wideوسيع Less Certain كم External خارجى Infrequentنادر Wideباز Strategic استراتژيك Detail جزئيات Scope حيطه Certainty اطمينان Source منبع Frequency نكرار Time period زمانبندى Level سطح Informationاطلاعات
تاثير تصميات بر اهداف سازمان زياد زياد ساخت نايافته مديريت ارشد مديريت ميانى نوع تصميم قدرت تصميم گيرى تاثير تصميات بر اهداف سازمان مديريت عملياتى كم ساخت يافته كم
ارزش اطلاعات ارزش اطلاعات يك امر نسبي است و نمي توان يك ارزش ثابت و دقيقي را براي آن در نظرگرفت. به زعم گرگوري و ون هورن (1974) ارزش اطلاعات به عوامل زير بستگي دارد: 1) به موقع بودن؛ 2) مرتبط بودن؛ 3) كيفيت؛ و 4) كميت اطلاعات. به عنوان مثال، هرچه ارتباط اطلاعات با موقعيت كاربر بيشتر باشد، سطح يا ميزان شناخت كاربرد از موقعيت و اطلاعات بيشتر خواهد بود، لذا ارزش اطلاعات افزايش مي يابد. ارزش اطلاعات از نظر مفهومي برابر است با ارزش افزودهاي كه در صورت تزريق آن اطلاعات به سازمان به دست مي آيد.
کفایت اطلاعات اگر اين گفته را بپذيريم كه يك تصميم خوب تصميمي است كه 90 درصد بر اطلاعات متكي باشد، بايد تا آنجا كه ممكن است تصميم گيري مديران بر اطلاعات واقعي استوار باشد. البته جمع آوري اطلاعات هزينهبر است. بنابراين، ارزيابي اينكه اطلاعات موجود كافي است يا خير با در نظرگرفتن شاخص هزينه منفعت صورت مي گيرد. يعني تصميم گيرنده بايد هزينه احتمالي و امكان جمع آوري اطلاعات بيشتر را نسبت به مزاياي احتمالي ناشي از اطلاعات مورد نظر ارزيابي كند.
افزونگی و کارایی اطلاعات افزونگي عبارت است از اطلاعات اضافي كه در مورد موجوديتها وجود دارد. افزونگي در فرايند ارتباطات مانعي در مقابل بروز خطاست. به عنوان مثال، در چكها ارقام به دو طريق حروفي و عددي به منظور تاييد رقم نوشته ميشود. افزونگي-1= كارايي افزونگي در طراحي سيستم اهميت زيادي دارد. در مواردي كه خسارت ناشي از خطا، تعبير و تفسير غلط دستورات و اطلاعات زياد باشد، افزونگي در طراحي سيستم بازده مثبت دارد.
Quality of Information كيفيت اطلاعات اطلاعات را برحسب كيفيت نيز ميتوان طبقه بندي كرد. منظور از كيفيت اطلاعات ابعادي است كه ميتواند ارزش اطلاعات را براي كاربر افزايش دهد. زمان محتوى شكل
Time dimension بعد زمان به موقع بودن Timeliness Available when needed به هنگام نياز در دسترس باشد به روز بودن Currency Reflects current circumstancesبيانگر شرايط موجود باشد قابل تكرار بودن Frequency Available as often as needed – regularدر مواقع مورد نياز و به تعداد دفعات مورد نياز قابل تكرار باشد دوره زمانى Time period Past, Present and Future حال، گذشته، آينده
Content dimension بعد محتوا Accuracy (دقت) No errors (بدون اشتباه) Relevance (مربوط) Meets needs at a point in time (پاسخگوى نياز در زمان) Completeness (كامل) All information available (كليه اطلاعات در دسترس باشد) Conciseness (اجمال) Relevant information as compact as possible (اطلاعات مربوط و اجمالى) Scope (حيطه) Focus of information – internal/external (تمركز اطلاعات)
Form dimension بعد شكل Clarityروشن Detailجزئيات Orderنظم Form appropriate to intended recipientشكل متناسب با دريافت كننده Detailجزئيات Level of complexityسطح پيچيدگى Orderنظم Easily locate informationبه راحتى يافت شود Presentation ارائه Text, chart, tableجدول، نمودار، متن Mediaرسانه Printed, Slides, Oralچاب، اسلايد، شفاهى
هزینه اطلاعات افزايش كيفيت يا افزايش ارزش حاصل از اطلاعات براي كاربر نياز به هزينه بيشتري براي پردازش اطلاعات دارد. در افزايش كيفيت اطلاعات غير از محدوديت هزينه، محدوديت هاي ديگري نيز وجود دارد. كيفيت داده هاي اصلي و اوليه بر ابعاد كيفي اطلاعات اثر مي گذارد.
کاربرد استراتژیک IS/IT چهار كاربرد استراتژيك سيستم هاي اطلاعاتي به شرح زير قابل تبيين است: سيستمهايي كه به افزايش ارزش افزوده در زنجيره ارزشي كمك مي كنند. مانند بازاريابي از راه دور سيستمهايي كه سازمان را به طور موثر يا كارامدتري با مشتريان يا عرضه كنندگان عمده خود ارتباط مي دهند. سيستمهايي كه يك صنعت را قادر مي سازند تا محصولات/خدمات جديدي را توليد و ارائه كنند. سيستمهايي كه با تجهيز مدير عالي با اطلاعات وي را براي مديريت موثر و اجراي استراتژي ها آماده مي كنند.
روابط بين مزاياى IS/IT و درجه تغيير كارى مورد نياز (اسكات، 1990) طراحى مجدد قلمرو كارى طراحى مجدد روابط كارى درجه تغيير كارى طراحى مجدد فرايند كارى تغيير بنيادى تغيير اصلاحى يكپارچه سازى داخلى بهره بردارى موضعى مزاياى بالقوه كاربرد IS/IT
ویژگی های اطلاعات استراتژیک اطلاعات راهبردي علاوه بر ويژگي هاي عام، با ويژگي هاي زير مشخص مي شوند: بيشتر بيروني هستند. اگرچه برخي از اطلاعات دروني ممكن است مفيد باشند، اما اكثر اطلاعات مورد نياز در باره محيط است. اطلاعات راهبردي معمول عملكرد و اقدامات رقبا، روندهاي اقتصادي، تغييرات فناوري، تغييرات بازار، و عوامل سياسي را در نظر مي گيرد. مربوط به آينده هستند. پيش بينيها بيشتر مورد توجه هستند كه بايد به دوره هاي ميان مدت و بلند مدت متمركز شوند. علاقه كمتري به داده هاي عملكرد گذشته وجود دارد. كيفيت و كميت را در نظر دارند. دادهها شامل نظريات، قضاوتها، بينشها و مشاهدات است. غير رسمي هستند. يك ديدگاه كاملاً سازمان يافته خلاقيت را خفه مي كند و رجحان وضع موجود را به يك سويي مي كشاند. بدون حد و مرز هستند. بايد يك نظر كل گرايانه سازمان حاصل شود. چند بعدي هستند. بايد همه حقايق، مستقل از تمركز توجه انسان در نظر گرفته شوند كه مي تواند يكي از موارد زير باشند: كاركنان، توليد، مالي، برنامه ريزي، پژوهش.
تعریف سیستم اطلاعات استراتژیک Strategic Information System (SIS) ريمني (1991) سيستم اطلاعاتي استراتژيك را سيستم كاربردي مبتني بر فناوري اطلاعات ميداند كه به يك سازمان كمك مي كند تا عملكرد بلند مدت خود را از طريق تحقق استراتژي سازماني بهبود بخشد، و از اين طريق به طور مستقيم باعث افزايش ارزش افزوده سازمان ميشود. به زعم لي (1997) سيستم هاي اطلاعاتي مبتني بر كامپيوتر كه از موضع رقابتي يك سازمان حمايت، يا آن را ارتقاء و بهبود مي بخشند را سيستم هاي اطلاعاتي استراتژيك مي نامند. نيومان (1994) سيستم هاي اطلاعاتي را استراتژيك ميداند اگر روش رقابتي سازمان را تغيير دهند. استفاده اصلي SIS حمايت يا شكل دهي استراتژي رقابتي سازمان، حفظ مزيت رقابتي يا كاهش مزيت هاي رقباست.
ویژگی های SIS تامين مزيت رقابتي يا غلبه بر مزيت رقبا. تامين مزيت رقابتي يا غلبه بر مزيت رقبا. مزاياي بدست آمده از طريق بكارگيري استراتژيك IS/IT براي كمي كردن و مديريت مشكل هستند. سازمانها اغلب تجربه قبلي در مورد SIS ندارند و همين امر تصميم گيري قابل اعتماد را مشكل مي سازد. چنين سازمانهايي اغلب يك منحني يادگيري شيب دار دارند. سرمايه گذاري SIS اغلب از نظر ماهوي كمتر ساخت يافته هستند. در نتيجه آنها اغلب از نظر هزينهها، فرصت هاي از دست رفته و ريسك پذيري گران تمام مي شوند. اجراي سرمايه گذاري هاي استراتژيك سيستم هاي اطلاعاتي اغلب به باز مهندسي فرايند هاي كاري منجر مي شود. اساساً صف آرايي هاي استراتژيك سيستمها و تكنولوژي هاي اطلاعاتي بيشتر برونگرا هستند و منجر به ارزش افزوده در زنجيره ارزشي مي شوند. چنين سرمايه گذاريهايي براي گسترش مزايا به مشتريان و عرضه كنندگان (تامين كنندگان) به كار گرفته مي شوند. كاربرد استراتژيك سيستم هاي اطلاعاتي ممكن است به تغييرات زيادي در ساختار قدرت داخلي سازمان منجر شود.
تصورات غلط در مورد SIS خيلي وقت ها بحث در مورد سيستم هاي اطلاعاتي استراتژيك اين باور را در خواننده ايجاد مي كند كه آنها سيستم هاي مجزا از TPS، MIS، و DSS هستند. در حالي كه هر يك از اين سيستم ها مي تواند حكم استراتژيك را داشته باشد. ديگر تصور غلط در مورد سيستمهاي استراتژيك آن است كه آنها به دقت و به طور عمدي طراحي مي شوند، و شكل مي گيرند. در واقع سيستم هاي استراتژيك در طول زمان تكامل پيدا مي كنند. سومين افسانه آن است كه وقتي SIS به اجرا در آيد، مي تواند مزيت رقابتي پايداري را عرضه مي كند. واضح است كه رقبا در طول زمان از طريق تقليد، مزيت رقابتي مبتني بر سيستمهاي اطلاعاتي را به يك ويژگي معمول صنعت تنزل مي دهد. ديگر تصور غلط معمول آن است كه ايده هاي سيستم هاي استراتژيك در درون گروه سيستم هاي اطلاعاتي شكل مي گيرند. در واقع مديران و كاركنان منبع بيشتر ايده ها براي سيستم هاي رقابتي هستند. ديگر تصور غلط آن است كه مزيتهاي استراتژيك حاصل ابداعات بزرگ و غيرعادي هستند. در حالي كه تجميع نوآوري هاي كوچك مي تواند اثر فوق العاده اي در شكل دهي مزيت رقابتي ايفا كنند.
حقایق بنیادی در مورد SIS سازمانها بدون داشتن عملكرد قوي در سيستمهاي اطلاعاتي بعيد است سيستم اطلاعاتي استراتژيك داشته باشند. پشتيباني مديريت ارشد اهميت اساسي در موفقيت SIS دارد. مشاركتهاي استراتژيك بخش كليدي از دورنماي SIS است. SIS به تنهايي مزيتي ايجاد نمي كند، بلكه استفاده اي كه از آن مي شود و روشي كه بوسيله آن اين سيستم ها توسعه و مستقر مي شوند، موثر است. در حقيقت SIS ميتواند نوع خاصي از TPS، DSS، MIS، و … باشد استقرار SIS مزيت دائمي ايجاد نميكند زيرا رقبا از طريق تقليد آن را به يك ويژگي ضروري آن حرفه تبديل مي كنند. شايد سيستم پشتيباني رقابتي (Competitive Support System) نام مناسبي براي اين سيستم باشد. نبايد تصور شود ايده هاي سيستم استراتژيك تنها بين افراد گروه سيستم اطلاعات ظهور مي كند. عموماً مديران و كاركنان بهترين منبع ايده زائي براي سيستم هاي استراتژيك هستند.
موانع سرمایه گذاری در حوزه SIS گرايش مديريت به كوتاه مدت: مديران تمايل كمتري به سرمايه گذاري هاي استراتژيك دارند و ترجيح ميدهند افراد ذينفع مانند سهامداران را از طريق سرمايه گذاري در پروژه هاي كوتاه مدت با ريسك كمتر، خوشحال كنند. فنون ارزيابي ناكافي: اين بحث وجود دارد كه روشهاي سنتي براي ارزيابي پروژه هاي پيچيده سيستمها و فناوري اطلاعات نامناسب هستند. سيستمهاي حسابداري دمده يا ناكافي: فرايندهاي حسابداري سنتي قادر به توليد اطلاعات لازم براي توجيه سرمايه گذاري سيستم هاي استراتژيك نيستند.
روندهای SIS پويايي رقابتي (Competitive Dynamics): سيستمهاي اطلاعاتي استراتژيك موفق موضع استراتژيك را تحكيم ميبخشند. اگوي جديد "تك-پاتك" در عرصه هايي ظاهر مي شود كه فناوري اطلاعات براي كسب مزيت به كار گرفته شده است. در اين عرصههاي رقابتي، پويايي رقابتي جديدي از طريق SIS براي بقاء و تسلط ظهور پيدا كرده است. جهاني شدن: جهاني شدن امور، عرصه رقابتي را پيچيدهتر ساخته و همين امر باعث شده پيشگامي SIS در عرصه رقابت جهاني بيشتر نمايان شود. بخش هاي غير انتفاعي: استفاده از مزاياي SIS تنها محدود به بخشهاي تجاري نيست، سازمان هاي بخش دولتي نيز در استفاده از SIS براي حمايت يا شكل دهي ابتكارات ملي، دولتي، و محلي بسيار كوشا هستند. چنين حركتهايي ميتواند اثر انقلابي بر سيستم رفاه ملي داشته باشند. چنين سيستمهايي نوعاً در قالب شبكه هاي رايانه اي بهم پيوسته شكل ميگيرند. دانشگاهي: اهميت و نقش SIS در حيات سازمانها، دانشكدهها و موسسات آموزشي، مديريت را واداشته است تا به طراحي الگوهاي آموزشي جديد با تكيه بر استفاده استراتژيك از IS/IT بپردازند. پژوهشگران دانشگاهي نيز سعي دارند تجربه سازمانها در خصوص ابداعات SIS را مورد مطالعه قراردهند.
چالش های مدیران در ارتباط با SIS روندهاي پيشگفته چالش هايي را پيش روي مجريان قرار داده كه مهمترين آنها عبارتند از: 1. ارتقاي آگاهي هاي SIS در تمام سطوح سازماني 2. تشخيص فرصت ها و تهديدهاي SIS 3. اقدام براي استفاده از فرصت ها و دفاع در مقابل تهديدها و نهادينه ساختن فرايندهاي مديريت و برنامه ريزي SIS
مزیت رقابتی از طریق SIS مزيت رقابتي را ميتوان از طريق افزايش كارايي، اثربخشي و پايداري سيستمها به دست آورد. فناوري اطلاعات براي طراحي، ايجاد يا بازمهندسي سيستمهاي اطلاعاتي به منظور حفظ مزيت رقابتي يك سازمان در محيط سازماني متلاطم و پويا قابل استفاده است. بنابراين، نخستين كاربرد SIS پشتيباني از استراتژيهاي رقابتي سازمان در صنعت و برنامهريزي آن براي كسب يا حفظ مزيتهاي رقابتي و يا كاهش ضعفهاي رقابتي در مقابل رقباست. هر نوع سيستم اطلاعاتي كه سازمان را در رقابت ياري دهد يك SIS يا به تعبير ديگر يك سيستم پشتيباني رقابت است. اگر سيستم اطلاعاتي بازگشت سرمايه بيشتري نسبت به بازگشت متوسط صنعت براي شركت تامين كند، ميتوان گفت در شكل گيري مزيتهاي رقابتي مشاركت داشته يا از آن پشتيباني كرده است. مزيت رقابتي ممكن است افزايش سهم بازار، فروش بيشتر، افزايش وفاداري مشتريان، كاهش هزينه و يا به طور عام بهبود موضع رقابتي سازمان در صنعت باشد.
مزيت رقابتي برتري يك رقيب بر ديگران در يك زمينه مزيت رقابتي ناميده مي شود. پورتر (1985) معتقد است كه دونوع مزيت رقابتي وجود دارد كه يك شركت/سازمان مي تواند دارا باشد: هزينه پايين ومتفاوت سازي. استراتژي متفاوت سازي سعي دارد در اذهان مشتريان ادراك متفاوتي به وجود آورد به گونه اي كه توليدات شركت/سازمان را منحصر بفرد ارزيابي كند مينتزبرگ (1991) استراتژي هاي فرعي متفاوت سازي پورتر را با تفصيل بيشتري شرح مي دهد كه متفاوت سازي از طريق بهبود كيفيت محصول يا خدمات يكي از آنهاست.
استخوان بندي ابعاد مزيت رقابتي ارزش ماهيت محل شكل مزيت رقابتي اثر علت آسيب پذيري دوام
نيروهاى پنج گانه رقابتى تازه واردها عرضه كنندگان رقبا خريداران جايگزين ها
نظریه پیشران استراتژیک The Theory of Strategic Thrusts اقداماتي مانند ادغام عمودي، ابداعات، كاهش هزينه، گسترش خط توليد، متنوع سازي، و مانند اينها حركتهايي هستند كه توسط سازمانهاي مختلف بكار گرفته ميشوند. نظريه پيشران استراتژيك سعي دارد اين چندگانگي را با كاهش به حركتهاي بنيادي پنجگانه ساده سازي كند (وايزمن ، 1988). اين حركتهاي استراتژيك پنجگانه عبارتنداز: 1.متفاوت سازي (Differentiation) 2.كاهش هزينه (Cost) 3.ابداعات (Innovation) 4.رشد (Growth) 5.اتحاد (Alliance) پيشران استراتژيك را ميتوان به عنوان يك حركت انتقالي به حساب آورد كه در حالتهاي مختلف سازماني به اجرا در ميآيد. پيشران استراتژيك، يك حركت انتقالي است كه سازمان را از حالت X به حالت Yمنتقل مي كند T X Y
اهداف استراتژيك (Strategic Targets) حركت استراتژيك (Strategic Thrust) عرصه رقابت سيستم (كاربر) عرضه كننده كانال توزيع مشترى رقيب سازمان عرضه كننده كانال توزيع مشترى رقيب متفاوت سازى هزينه حركت استراتژيك (Strategic Thrust) ابداعات رشد اتحاد
شبکه استراتژیک استراتژيك بالقوه بالا شبكه استراتژيك ابزاري است براي طبقه بندي سازمانها برحسب سيستمهاي اطلاعاتي كاربردي مورد عمل و بالقوه در سازمان (مك فارلن ، 1989). سازمان در حال دگرگون سازى فعاليت هاى كارى از طريق IS/IT است. منابع IS/IT نقش كليدى و با ارزش در بقا و موضع رقابتى سازمان دارند. اثر استراتژيك IS در آيينده منابع IS/IT در عمليات روزانه نقش حياتى دارند و وقفه در آنها باعث آسيب هاى جدى مى شود. منابع IS/ITبراى پشتيبانى از فعاليت هاى كارى ضرورى، ولى ارزش استراتژيك ندارد كارخانه اى حمايتى پايين بالا اثر استراتژيك IS در وضع موجود پايين