بسم الله الرحمن الرحيم

Otitis

Otitis عامل : ویروس ها و باکتری ها عفونت پوست لاله گوش عفونت پوست لاله گوش عفونت غضروف لاله گوش عفونت گوش خارجی Otitis عفونت پریوست عفونت گوش میانی عفونت حفره ماستوئید عامل : ویروس ها و باکتری ها

عفونت پوست خارجی  RF : ترومای موضعی  Auricular cellulitis  RF : ترومای موضعی  علایم : قرمزی ، تورم ، درد و گرمی بدون درگیری کانال گوش  عامل : استاف و استرپ  درمان : کلوگزاسیلین یا سفالکسین 500mg هر 6ساعت به مدت 7-5 روز

عفونت غضروف گوش خارجی  RF : تروما  عامل : استاف و سودوموناس  درمان : سفالکسین یا کلوگزاسیلین + سیپروفلوکساسین به مدت 10-7 روز گاهی نیاز به درمان تزریقی

عفونت کانال گوش خارجی  External Otitis  علت : نتیجه گرما و رطوبت و ارگانیسم های بیماری زا و سلول های اپتلیوم دسکوامه شده  انواع Localized External Otitis .1 Diffused External Otitis .2 Chronic External Otitis .3 Malignant External Otitis .4  عامل : سودوموناس و استاف ( شایع ترین عوامل )

Localized External Otitis Furunclosis مکان : در یک سوم خارجی کانال گوش خارجی عامل : استاف اورئوس درمان : سفالکسین 500هر6 ساعت به مدت یک هفته

Diffused External Otitis  گوش شناگران ( (Swimmer `s ear  پاتوفیزیولوژی : گرما ، رطوبت ،Phبالا و وجود سرومن ایجاد تحریک فراهم شدن زمینه عفونت با سودوموناس  علایم :قرمزی ، خارش ، درد و ترشحات سفید رنگ  درمان : شستشو با سالین هایپرتونیک و اسید استیک یا محلول آلومنیوم استات در آب (محلول + (Burrowsآنتی بیوتیک (پلی میکسین)

Chronic External Otitis  عفونت مزمن گوش خارجی ناشی از جسم خارجی سل سیفلیس جذام پسوریازیس

Malignant External Otitis  بیماری بسیار جدی و ممکن است ماهها طول بکشد .  RF: دیابت و نقص ایمنی  علایم : قرمزی کانال گوش ، ترشحات چرکی و درد شدید کانال گوش  عامل عوامل شایع : سودوموناس و استاف عوامل ناشایع : آسپرژیلوس و اکتینو مایسس

 عوارض : درگیری جمجمه ، مننژ و مغز  درمان : سفالوزپورین نسل سوم + آمینوگلیکوزید (سفتازیدیم + آمیکاسین) + درمان موضعی ضد سودوموناس + کورتون موضعی + جراحی  عوارض : درگیری جمجمه ، مننژ و مغز درگیری عصب فاشیال ترومبوز سیگموئید

Otitis Media  Acute Otitis Media  Recurrent Acute Otitis Media  Serous Otitis Media  Chronic Otitis Media

Acute Otitis Media  عفونت حاد گوش میانی ناشی از ورود پاتوژن ها از نازوفارنکس به شیپور استاش و گوش میانی  پاتوفیزیولوژی : به دنبال عفونت URT ، احتقان حلق ومجرای شیپور استاش اتفاق و ارگانیسم ها رشد می کنند.  عامل : ویروس ها RSV ، آنفولانزا ، رینوویروس ها که باعث التهاب و عفونت باکتریال شامل پنوموکوک ، هموفیلوس و موراکسلا کاتارالیز  علایم : وجود مایع در گوش ، قرمزی ، تورم و سوراخ شدن پرده گوش ، درد گوش ، خروج ترشحات چرکی از گوش ، کاهش شنوایی ، تب ، بیقراری ، سرگیجه ،وزوز گوش

 درمان  در مورد درمان آنتی بیوتیکی شک و تردید وجود دارد ولی به خصوص برای زیر دو سال سودمند است.  درمان تجربی است به جز نوزادان و افراد نقص ایمنی باید بر اساس کشت باشد.  با وجود احتمال مقاومت پنوموکوک ، هموفیلوس و موراکسلا به آموکسی سیلین بهترین درمان است.  آموکسی سیلین 1g هر 12 ساعت یا 750mg هر 8 ساعت برای بالغین وبرای اطفال 45-90mg/kg حداکثر 2g روزانه به مدت 7-5 روز برای موارد غیر عارضه دار 10 روز برای موارد عارضه دار و زیر 2 سال

 در صورت عدم بهبودی با درمان تا روز سوم احتمال مقاوم بودن ارگانیسم وجود دارد و باید یک داروی مقاوم به بتالاکتاماز داده شود.  در موارد احتمال مقاومت یا عدم پاسخ به آموکسی سیلین ، کوآموکسی کلاو625mg هر 8 ساعت در بالغین و در اطفال بر اساس آموکسی سیلین آن 30mg/kg  سایر درمان ها : کوتریموکسازول ( 10mg/kg تری متوپریم ) + کلیندامایسین 20mg/kg/d ) هر 8 ساعت )  در صورت تماس طی 30 روز گذشته با آموکسی سیلین حتما باید کوآموکسی کلاو ویا سفوروکسیم 25-30mg/kg/d هر 12 ساعت داده شود که رژیم سفوروکسیم 5-3 روزه است.

Recurrent Acute Otitis Media  تعریف : عفونت حاد گوش میانی بیش از 3بار در 6ماه یا 4بار در 12 ماه به علت عود یا عفونت جدید می باشد که اغلب عفونت های اولیه به علت عفونت های جدید است.  عامل : همان ارگانیسم های معمول که معمولا بتالاکتاماز تولید می کنند.  پیشگیری از عود : آدنوئیدکتومی ، تونسیلکتومی ، گذاشتن لوله تیمپان و استفاده از کوتریموکسازول و آموکسی سیلین طولانی مدت ( کاهش میزان عود به یکبار در سال)

Serous Otitis Media  وجود مایع در گوش میانی  علت : عدم عملکرد مناسب شیپور استاش عوارض : در صورت وجود طولانی مدت باعث کاهش شنوایی و در بچه ها اختلال یادگیری و تکلم  درمان : اغلب بدون درمان آنتی بیوتیکی در طی 3 ماه بهبود می یابد. گذاشتن یک لوله در داخل پرده گوش در بیماران با مایع دو طرفه که بیش از 3 ماه طول کشیده و کاهش شنوایی دو طرفه واضح ایجاد کرده است.

Chronic Otitis Media  علایم : خروج ترشحات چرکی از گوش به همراه پرده گوش سوراخ و افت شنوایی هدایتی  انواع : فعال ((active و غیر فعال ((inactive 1 .غیرفعال : سوراخ در مرکز پرده بوده و اجازه خروج ترشحات را می دهد . اما درمان این نوع خیلی مشکل است. .2 فعال : سوراخ محیطی بوده که سلول های اسکواموس پوست گوش خارجی از طریق سوراخ وارد گوش میانی شده و ایجاد یک توده کراتینوسئوس کرده که می تواند بزرگ شده و به بافت های مجاور تهاجم یابد و ایجاد مننژیت و آبسه و فلج عصب فاشیال بکند.میزان موفقیت درمان در این نوع 80% است.  درمان : آنتی بیوتیک + جراحی (ماستوئیدکتومی و تیمپانوپلاستی)

Mastoiditis  اپیدمیولوژی : در بچه ها در زمان های گذشته شایع بوده اما اکنون شیوع آن کم شده است. شیوع در جاهایی که آنتی بیوتیک با احتیاط مصرف می شود.  عامل : همان عوامل ایجاد کننده عفونت گوش میانی  پاتوفیزیولوژی : تجمع ترشحات چرکی در حفره ماستوئید و تخریب سلول های هوایی استخوان که می تواند ایجاد آبسه کند.

 عوارض : عفونت استخوان تمپورال پریوستیت آبسه گردن لخته چرکی سینوس جانبی  درمان : علیه همان ارگانیسم های معمول ولی گاهی درمان علیه استاف و گرم منفی ها لازم است. درمان شبیه Otitis Media برای 14-10 روز می باشد.