Nu sculon herigean heofonrices weard, meotodes meahte and his modgeþanc, weorc wuldorfæder, swa he wundra gehwæs, ece drihten, or onstealde. He ærest sceop eorðan bearnum heofon to hrofe, halig scyppend; þa middangeard moncynnes weard, ece drihten, æfter teode firum foldan, frea ælmihtig.

Nu sculon herigean heofonrices weard, meotodes meahte and his modgeþanc, weorc wuldorfæder, swa he wundra gehwæs, ece drihten, or onstealde. He ærest sceop eorðan bearnum heofon to hrofe, halig scyppend; þa middangeard moncynnes weard, ece drihten, æfter teode firum foldan, frea ælmihtig.

höfuðstafur

trans. Henry Adams Bellows 1936 Hljóðs bið ek allar helgar kindir meiri ok minni mögu heimdallar villtu at ek valföðrs vel fram telja forn spjöll fíra þau er ek fremst um man. Ek man iötna ár um borna þá er forðum mik fædda höfðu níu man ek heima níu íviðjur (tröllkonur sem búa í skógi) mjötvið mæran fyrir mold neðan. Hearing I ask | from the holy races, From Heimdall's sons, | both high and low; Thou wilt, Valfather, | that well I relate Old tales I remember | of men long ago. I remember yet | the giants of yore, Who gave me bread | in the days gone by; Nine worlds I knew, | the nine in the tree With mighty roots | beneath the mold.

Hljóðs bið ek allar helgar kindir meiri ok minni mögu heimdallar villtu at ek valföðrs vel fram telja forn spjöll fíra þau er ek fremst um man. Ek man iötna ár um borna þá er forðum mik fædda höfðu níu man ek heima níu íviðjur (tröllkonur sem búa í skógi) mjötvið mæran fyrir mold neðan.

Hljóðs bið ek allar helgar kindir meiri ok minni mögu heimdallar villtu at ek valföðrs vel fram telja forn spjöll fíra þau er ek fremst um man. Ek man iötna ár um borna þá er forðum mik fædda höfðu níu man ek heima níu íviðjur (tröllkonur sem búa í skógi) mjötvið mæran fyrir mold neðan.

höfuðstafur

Oft hefir heimsins gálaust glys gert mér ama úr kæti - hæg er leið til helvítis, hallar undan fæti. Bólu-Hjálmar 1795-75 Eg hef selt hann yngra Rauð er því sjaldan glaður. Svona er að vanta veraldarauð og vera drykkjumaður. Páll Ólafsson 1827-1905

nissolusotuknisaksestainskorin Eggjum Stone, Norway c. 1700 nissolusotuknisaksestainskorin ‘né es sólu sótt né saxi steinn skorinn’

Tystberga, Södermanland, undated Myskia ok Manni Mani letu ræisa kumbl þausi at broður sinn Hroðgæir ok faður sinn Holmstæin. Hann hafði vestarla um varit længi dou austarla með Ingvari. Myskja and Manni/Máni had these monuments raised in memory of their brother Hróðgeirr and their father Holmsteinn. He had long been in the west; died in the east with Ingvarr. mus:kia : a(u)[k :] (m)an(i) : litu : rasa : ku[(m)(l) : þausi : at : b]ruþur * (s)in : hr(u)þkaiʀ * auk : faþur sin hulm:stain * * han hafþi * ystarla u(m) : uaʀit * lenki : tuu : a:ustarla : meþ : inkuari 

OHG Lay of Hildebrand second half of 8th century Dat sagetun mi seolidante westar ubar wentilseo, dat inan wic furnam: tot ist Hiltibrant, Heribrantes suno

Piers Plowman, Langland, 1370-90 Ac on a may mornynge on Maluerne hulles me byfel a ferli, of fairy me þouȝte

Gawayn and the Grene Kniȝt, late 14th century Siþen þe sege and þe assaut was sesed at Troye, þe burȝ brittened and brent to brondes and askes ....... If ȝe wyl listen þis laye bote on litel quile, i schal telle hit as tit, as i in toun herde with tonge, as hit is stad and stoken in stori stif and stronge with leel lettres loken in lond so has ben longe

Chaucer, Parson’s Prologue from the Canterbury Tales, c. 1400 But trusteth wel, I am a southren man, I kan nat geeste rum ram ruf by lettre, Ne, God woot, rym holde I but litel bettre; And therfore, if yow list -- I wol nat glose -- I wol yow telle a myrie tale in prose To knytte up al this feeste, and make an ende.