Pakikilahok sa Misyon bilang Pari Nananalanging Sambayanan

Madalas nating iniuugnay ang pagkapari sa mga na-ordinahan lamang. Ngunit, kailangan din nating alalahanin na ang Simbahan mismo – ang sambayanang Kristiyano ay – mala-paring sambayanan. Ito ang binibigyang pansin ng pagbasa mula sa 1 Pedro 2:1-10 Ito rin ang pinag-uugatan ng turo ng Vatican II na nagpapahayag na ang buong Simbahan bilang maka-paring sambayanan ay nakikibahagi sa pagkapari ni Kristo.  

Sumasang-ayon ang sulat sa mga Hebreo na si Kristo ang pinakapunong pari. Ang pag-aalay ng tinapay at alak sa huling hapunan na sinabing ni Hesus bilang kanyang katawan at dugo ay nagbibigay ng kahulugan sa pag-aalay niya ng sarili sa krus sa Kalbaryo.

ang pagkapari ni Kristo ay ipinapahayag hindi sa pag-aalay ng mga hayop nguni sa pag-aalay ng kanyang katawan at dugo sa krus.

Ang kanyang mga tagasunod ay nagsasama-sama ayon sa pag-aalaala sa kanya at ipagdiwang ang kanyang pag-aalay ng sarili sa krus na nagbigay ng kaligtasan sa buong mundo at pinasinayaan ang kaharian ng Diyos.  

Ang lahat ng nabinyagan – kasama ang mga layko ay nakikibahagi maka-paring misyon ni Kristo at ng Simbahan. Ito ay naisasagawa sa aktibong pakikiisa sa pang-liturhiyang pagdiriwang. (lalo na sa Eukaristiya) Binibigyan diin ng Vatican II sa Sacrosanctum Concilium ang buo at aktibong pakikiisa sa liturhiya.

Nangangahulugan ito na ang liturhiya – lalo na ang Eukaristiya ay dapat nakapag-anyaya para sa pakikiisa. Hindi lamang ito gawain ng tagapamuno – ngunit kailangan ito ay maging pagdiriwang ng buong sambayanan Ito rin ay nangangailangan ng aktibong pakikiisa sa paghahanda ng liturhiya, sa mga panalangin, at sa pag-awit.

Ang pagkaparing ito ay naipapahayag din sa pamamagitan ng mga panalangin at iba pang mga debosyon – tulad ng rosaryo, nobena, prusisyon, pagdiriwang ng mga kapistahan, atbp. Ito rin ay nasusunod sa pamamagitan ng pamumuhay ng banal – buhay pag-aalay ng sarili – kabilang ang pag-aalay ng katawan at dugo – para sa iba kung kinakailangan. Ang pagka-paring ito ay hindi lamang naisasabuhay sa pansariling paraan ngunit maging sa pamayanan – sa pamamagitan ng BEC.  

 Kaya, ang mga BEC sa katangian at misyon nito ay isang maka-paring pamayanan. Ito ay pamayanang sumasamba. Ito ay nagiging makatotohanan sa tuwing ang mga kasapi ng pamayanan ay nagtitipon upang aktibong makiisa sa pagdiriwang ng liturhiya – lalo na ng Banal na Misa – ang Banal na Eukaristiya. Kaya, ang misa ay hindi lamang pagdiriwang ng simbahan sa parokya kundi pati na ng mga BEC sa lokal na pamayanan sakop ng parokya.

Sa mga BEC, ang misa ay ipinagdiriwang ng isang beses sa isang buwan o makalipas ang dalawang buwan. Ang misang ito ay higit na malaking pagdiriwang at makahulugan. Ito ay pagdiriwang ng tunay na pamayanan na ang mga kasapi ay hindi iba sa bawat isa, kilala nila ang isa’t isa, nakakapamuhay sila ng komunyon – sa pagkakaisa, pagkakaibigan at pagbabahaginan. Kaya ito ay pagdiriwang ng pakikipag-isa kay Kristo at sa isa’t isa.

Sa ilang mga BEC, mayroong mga tinatawag na agape pagkatapos ng Eukaristiya (mula sa Misa patungong Mesa) Walang kaukulang halaga na ibinibigay para sa pari sa mga misang ito. Ito ay boluntaryong pag-aalay. ito rin ang pagkakataon kung kailang ang mga miyembro ng pamayanan ay maarig magdala ng kanilang mga alay (modified tithing).

Mayroon ring mga parokya na may misa para sa mga BEC sa kanilang simbahan mismo. Nangangahulugan ito na ang mga BEC na malapit sa parokya ay maaaring maging sponsor sa Misa sa Linggo. Ang pag-e-esponsor sa misa ay nangangailangan na ang tagapagbasa ay manggagaling mismo sa BEC, ang mga miyembro ng BEC ang magdadala ng mga alay, at kahit ang choir ay mula rin sa mga BEC. Ang mga misang may nobena sa paghahanda sa pista ay maaari ring esponsoran ng mga BEC Zones. Ang Misa de Gallo bago ang pasko ay maaari rin.

Dahil ang mga BEC ay hindi makakapagdiwan ng Misa linggo-linggo, ang mga kasapi at iba’t ibang selda ng kapitbahayan o grupo ng mga pamilya ay maaari pa ring sama-samang pumunta tuwing Linggo o Sabado ng gabi para sa Liturhiya ng Salita na walang Pari. (Ito rin ay kilala bilang Kasaulogan sa Pulong, Panimbahon, Katilingbanong Pag-ampo, atbp.)

Sa ibang mga parokya sa rural, mayroong tinatawag na Bible Service na maaaring makapangumunyon ang mga tao.

Ang mga pagbasa para sa araw ng Linggo an ginagamit. Ang Liturhiyang ito ay pinangungunahan ng isang lider-layko na pinamamahalaan at sinasanay sa parokya. Ang mga selda ng BEC ay maaring maging sponsor ng panlingguhan Bible-Service o Liturhiya ng Salita.

Ang iba pang uri ng mga debosyon at panalangin ay maaaring gamitin sa mga BEC tulad halimbawa: Lingguhang nobena sa Ina ng Laging Saklolo (Miyerkules), Block Rosary (lalo na sa buwan ng Rosaryo), Via Crucis/Daan ng Krus (tuwing Biyernes sa panahon Kwaresma), para-Liturgy services sa Mahal na mga Araw lalo na sa mga BEC na nasa malayong lugar, atbp.

Ang pagdiriwang ng kapistahan at mga nobena para sa mga santo ay maaari ring ipagdiwang ng mga BEC.  Ang paghahanda para sa mga sakramento (pre-Baptisma, pre-Confirmation, atbp) ay maaaring isagawa sa mga BEC.  Ang Bible-Service para sa mga maysakit na miyembro ng mga BEC ay maaari ring gawin sa mga bahay o sa kapilya. Para sa mga BEC sa rural o sakahang lugar, ang ritwal para sa pagtatanim at pag-aani ay maaaring ipagdiwang sa sakahan.

Ang mga BEC ay nagsusumikap na pagsamahin ang kanilang buhay at mga pinagdadaanan sa liturhiya. Para sa mga BEC na kasangkot sa pangangalaga ng kapaligiran – sila man ay lumalaban sa ilegal na pamumutol ng puno o mina – sila ay maaaring magdiwang ng Bible-service o magdiwang ng misa kasama ang kanilang pari bago, habang, at pagkatapos ng kanilang gawain.

Ang mga BEC na sangkot sa pagtataguyod ng kapayapaan ay maaari ring magkaroon ng pang-Liturhiya o panalangin. Maaari ring magkaroon ng Liturhiya para sa BEC na nagsisimula sa kanilang Income Generating Projects o programang pangkabuhayan. Maaaring bumuo ang mga BEC ng komite para sa liturhiya na mamamahala sa mga pagpaplano at paghahanda ng mga liturhiya sa BEC. Kaya, ang mga Panalangin at Liturhiya ay mahalagang bahagi ng kultura ng BEC

Ika-apat na Haligi ng Kulturang BEC: Panalangin at Eukaristiya (Leitourgia)  Ang ating relasyon sa Diyos at sa isa’t isa ay maaaring palalimin sa pamamagitan ng panalangin.  Naglalaan tayo ng panahon para sa personal na pananalangin.  Tayo ay nagtitipon-tipon kahit isang beses sa isang linggo para sa pankalahatang pananalangin o pang-liturhiyang pagdiriwang.l  

Tayo ay nagsasama-sama bilang isang pamayanan upang magdiwang ng Eukaristiya (depende sa panahon ng pari – isang beses sa isang buwan o dalawang buwan)  Ipinagdiriwang natin ang ating kapistahan at mga pang-liturhiyang panahon bilang isang pamayanan – Adbiyento, Pasko, Kwaresma at Panahon ng Pagkabuhay.

Buong-puso at aktibo tayong nakikilahok sa mga pang-liturhiyang pagdiriwang sa ating pamayanan at sa parokya.  Nagsusumikap tayo na gawing makahulugan at maka-kultura at naka-ugnay sa ating pang-araw araw na buhay pati mga pagsubok ang ating mga pang-liturhiyang pagdiriwang.