Case Discussion Farzad Rahmani Assistant Professor of Emergency Medicine Tabriz University of Medical Sciences

خانم 47 ساله با سابقه سرطان متاستاتیک تخمدان مراجعه و اظهار می دارد داروهای ضد درد من دیگر جواب نمی دهند. شب گذشته به علت درد شدید نتوانسته ام بخوابم. شوهرم به پزشک متخصص سرطان من زنگ زد و ایشان گفتند که به بخش اورژانس مراجعه کنم. شدت دردش را 9/10 می گوید. علایم حیاتی در حد نرمال است . سطح 2 شاخص شدت اورژانسی: (درد یا دیسترس شدید). این بیمار نیاز به درمان تهاجمی درد با داروهای وریدی دارد. پرستار تریاژ نمی تواند اقدامی برای کاهش درد این بیمار انجام دهد . جواب سوال « آیا شما آخرین تخت خالی را به این بیمار می دهید ؟» باید بلی باشد.

مرد 48 ساله ای با سابقه سنگ کلیه چپ با درد ناحیه دنده ای مهره ای راست که به جلو و ناحیه کشاله ران تیر می کشد مراجعه کرده است. تهوع دارد. او قبل از مراجعه قرص ضد درد خورده و اکنون کمترین میزان درد را دارد. استفراغ نداشته است. علایم حیاتی ضربان قلب 80 در دقیقه، فشار خون 130/70، اشباع اکسیژن خون شریانی 100% و شدت درد 3/10 است. سطح 3 شاخص شدت اورژانسی: (2 یا بیشتر از تسهیلات ). بیمار علایم کلیه سنگ دیگر را دارد. حداقل او نیاز به آنالیز ادراری و سی تی اسکن دارد. اگر دردش تشدید شود احتمالاً نیاز به مسکن وریدی خواهد داشت. درصورتیکه شدت درد 7/10 یا بیشتر باشد و پرستار تریاژ نتواند در تریاژ کاری برایش انجام دهد، سطح تریاژ 2 شاخص شدت اورژانسی خواهد بود .

خانم 46 ساله آسماتیک با دیسترس تنفسی با آمبولانس به اورژانس مراجعه می کند. تکنسین اورژانس پیش بیمارستانی می گوید که ویزینگ بیمار از اول روز شروع شده و با استفاده از اسپری ها بهبودی نداشته است. در آخرین بار بستری اش اینتوبه شده بود. علایم حیاتی ضربان قلب 98 و تنفس 44 در دقیقه، فشار خون 150/60 و اشباع اکسیژن خون شریانی %93 در هوای اتاق می باشد. بیمار می توانند به سوالات شما در مورد آلرژی و داروهایش پاسخ دهد. سطح 2 شاخص شدت اورژانسی: (پر خطر). فرد آسماتیک با سابقه اینتوباسیون یک وضعیت پر خطر است با توجه به تعداد تنفس، اشباع اکسیژن این بیمار دیسترس تنفسی دارد. او معیارهای سطح 1 شاخص شدت اورژانسی را ندارند اما نیاز به مداخله درمانی فوری نجات دهنده دارد.

آقای 28 ساله ای به علت اصابت ضربه ی چاقو به سمت چپ گردنش در حین دعوا توسط کادر اورژانس پیش بیمارستانی به اورژانس آورده می شود. شما متوجه یک هماتوم بزرگ در اطراف زخم می شوید و بیمار ناله می کند که نمی تواند نفس بکشد. ضربان قلب 110 و تنفس 36 در دقیقه و اشباع اکسیژن شریانی 89% است. سطح 1شاخص شدت اورژانسی: (نیاز به مداخله نجات بخش فوری ). بسته به محل ترومای نافذ گردن امکان آسیب قبل توجه ساختارهای زیرین وجود دارد. بر طبق علایم حیاتی، نظارت فوری بر راه هوایی، تنفس و گردش خون لازم است. به علت هماتوم بزرگ گردن که ممکن است گسترش یابد، احتمال نیاز به انتوباسیون وجود دارد.

شیرخوار 19 ماهه ای توسط مادرش آورده شده است شیرخوار 19 ماهه ای توسط مادرش آورده شده است. از 2 روز قبل اسهال داشته است و از صبح امروز استفراغ هایش شروع شده است. او تا دیروز به خوبی مایعات را می خورد ولی از امروز تمایلی به خوردن مایعات ندارد. شیرخوار هوشیار و بیدار است و در آغوش مادرش آرام است. لب ها خشک شده و ترک برداشته است. دمای بدن 37/2 درجه سانتیگراد، ضربان قلب 130 و تنفس 30 در دقیقه و اشباع اکسیژن خون شریانی 100% می باشد. سطح 3 شاخص شدت اورژانسی: (2 یا بیشتر از تسهیلات ). با توجه به شرح حال او دهیدراته است وحداقل نیاز به 2 تسهیلات دارد: آزمایش و مایعات وریدی دارد. علاوه بر این احتمال تجویز ضد استفراغ وریدی توسط پزشک وجود دارد.

- ملیسا دختری 4 ساله ای با شنت بطنی-صفاقی توسط والدینش به اورژانس آورده شده. مادرش نگران بسته شدن مسیر شنت او است چون ملیسا فعالیت نرمالی ندارد. کودک خواب آلود است اما به تحریک کلامی پاسخ می دهد. او از سردرد و تهوع شاکی است. دمای بدن 37 درجه سانتیگراد، ضربان قلب 120 و تنفس 22 در دقیقه، فشار خون 90/70 و اشباع اکسیژن خون شریانی 99% در هوای اتاق است. سطح 2 شاخص شدت اورژانسی: (شروع جدید کنفوزیون، لتارژی یا دیس اوریانتاسیون). در کودکی با شنت بطنی صفاقی و سردرد و افت هوشیاری باید به فکر بسته شدن مسیر شنت و افزایش فشار داخل جمجمه بود تا خلافش ثابت شود.

کادر اورژانس پیش بیمارستانی آقای 87 ساله ای را که بر روی یخ لیز خورده و سمت راست لگن او آسیب دیده است به اورژانس آورده است. پای راست او کوتاه تر از اندام سمت مقابل است و در حالت چرخش به خارج قرار دارد. تنها شکایت بیمار از درد لگن است و شدت آن را 10/5 ذکر می کند. علائم حیاتی در محدوده ی نرمال قرار دارد. سطح 3 شاخص شدت اورژانسی: (2 یا بیشتر از تسهیلات ). با احتمال شکستگی هیپ حداقل او نیاز به مسکن وریدی، گرافی و مشاوره ارتوپدی دارد. اگر علت افتادن در افراد مسن نامشخص باشد، بیمار در سطح 2 شاخص شدت اورژانسی قرار میگیرد تا حوادث قلبی یا عصبی رد شود.

مرد 50 ساله ی دیابتی که روز قبل پزشک آبسه وی را تخلیه کرده جهت کنترل آن و اطمینان از روند بهبودی به گفته ی پزشک معالجش مراجعه کرده است. بیمار احساس بهبودی را ذکر می کند. دمای بدن 36/6 درجه سانتیگراد، ضربان قلب 64 و تنفس 16 در دقیقه، فشار خون 140/80 و اشباع اکسیژن خون شریانی 98% و شدت درد وی 2/10 است. سطح 5 شاخص شدت اورژانسی: (بدون تسهیلات). پس از معاینه زخم توسط پزشک با دستورات مناسب مرخص خواهد شد. او فقط نیاز به گلوکومتری از انگشت دارد، ولی این کار به عنوان تسهیلات محسوب نمیشود.

"صبح امروز به روی یک میخ زنگ زده قدم گذاشتم که پس از عبور از کفشم به کف پایم وارد شد. زخم آن را بخوبی شستشو دادم. در اینترنت خواندم که باید واکسن کزاز بزنم." سابقه بیماری ندارد. علائم حیاتی نرمال است. سطح 5 شاخص شدت اورژانسی: (بدون تسهیلات). این بیمار پس از معاینه توسط پزشک و تزریق واکسن کزاز (که تسهیلات محسوب نمیشود) مرخص خواهد شد.

اورژانس پیش بیمارستانی جوان 21 ساله ای را که دچار اصابت یک گلوله در نیم سینه راستش شده به اورژانس می آورد. علایم حیاتی ضربان قلب 148 و تنفس 36 در دقیقه، فشار خون 80/ نبض و اشباع اکسیژن خون شریانی 96% با ماسک اکسیژن می باشد. سطح 1شاخص شدت اورژانسی: (نیاز به مداخله نجات بخش فوری ). او نیاز به تیم تروما ، مدیریت راه هوایی ، احیا با مایعات وریدی و بسته به نوع آسیب، لوله سینه ای یا انتقال به اتاق عمل لازم است.

خانم 52 ساله بعلت احتمال عفونت ادراری تقاضای ویزیت توسط پزشک را می نماید. او از سوزش و تکرر ادراری شکایت دارد. وی اظهار می دارد که ترشح واژینال و درد شکمی ندارد. سابقه قبلی طبی خاصی ندارد، آلرژی منفی و فقط از داروهای ویتامینی استفاده می کند. علائم حیاتی شامل دمای بدن 36/3 درجه سانتیگراد، فشار خون 140/80 ، ضربان قلب 78 و تنفس 14 در دقیقه می باشد. شاخص شدت اورژانسی-4: یک مورد از تسهیلات. این بیمار فقط نیاز به یک مورد از تسهیلات (آزمایش) دارد، که شامل آنالیز ادراری و کشت ادراری است. بیمار به احتمال زیاد مبتلا به عفونت ادراری بوده و با آنتی بیوتیک خوراکی درمان می شود.

مادر یک شیرخوار 2 هفته ای، به تریاژ مراجعه کرده و اظهار می کند که "من با پزشک متخصص اطفال تماس گرفتم و ایشان گفتند که من فرزندم را بعلت تب به اورژانس بیاورم." علائم حیاتی طفل شامل دمای بدن 3/38 درجه سانتیگراد، میزان اشباع اکسیژن شریانی 100%، ضربان قلب 154 و تنفس 42 در دقیقه می باشد. شیرخوار در مشاهده فعالیت طبیعی داشته و حاصل یک زایمان واژینال بدون عارضه می باشد. شاخص شدت اورژانسی-2: وضعیت پرخطر. دمای بالاتر از 100/4 درجه فارنهایت (38 درجه سانتیگراد) در شیرخوار 28 روزه، بعنوان وضعیت پرخطر (بدون در نظر گرفتن ظاهر کودک) در نظر گرفته می شود. شیرخواران در این سن در معرض خطر بالای باکتریمی هستند.

تکنسینهای اورژانس پیش بیمارستانی یک راننده 16 ساله را در حالیکه بدون استفاده از کمربند ایمنی با سرعت 45 مایل در ساعت به تنه درخت برخورد کرده و دچار تروما شده، به اورژانس آورده اند. طرف مقابل راننده در اتومبیل بشدت صدمه دیده است. بیمار در معاینه ناله می کند ولی می تواند اندامهایش را حرکت دهد. علائم حیاتی اولیه وی شامل فشار خون 50/74، ضربان قلب 132 و تنفس 36 در دقیقه، میزان اشباع اکسیژن شریانی 99% و دمای بدن 37 درجه سانتیگراد می باشد. شاخص شدت اورژانسی-1: نیاز به اقدام فوری نجات دهنده حیات. این بیمار با علائم شوک (هیپوتانسیون، تاکیکاردی و تاکی پنه) مراجعه کرده است. براساس مکانیسم آسیب و علائم حیاتی اولیه، این بیمار نیازمند انجام اقدام فوری نجات دهنده حیات از جمله تجویز تهاجمی مایعات وریدی است.

تکنسینهای اورژانس پیش بیمارستانی خانم 45 ساله ای را با سابقه آسم و سرماخوردگی از یک هفته قبل را به اورژانس آورده اند. بیمار از چند روز قبل دچار خس خس سینه بوده و سپس رفته رفته دچار سرفه و تب 4/39 درجه سانتیگراد شده است. علائم حیاتی شامل دمای بدن 6/38 درجه سانتیگراد، ضربان قلب 92 و تنفس 24 در دقیقه، فشار خون 86/148 و میزان اشباع اکسیژن شریانی 97% می باشد. شاخص شدت اورژانسی-3: نیاز به دو یا تعداد بیشتری از تسهیلات. شرح حال بیمار، بیشتر نشاندهنده احتمال پنومونی است. چون بیمار دیسترس تنفسی حاد ندارد در نتیجه وی حائز معیارهای سطح دو تریاژ شاخص شدت اورژانسی نیست. این بیمار نیازمند آزمایش، گرافی قفسه سینه و آنتی بیوتیک وریدی است.

خانم 33 ساله ای به تریاژ مراجعه و می گوید که "من دچار مسمومیت غذائی شده ام. من تمام دیشب دچار استفراغ بوده و در حال حاضر دچار اسهال شده ام." بیمار دچار درد کرامپی شکم با شدت 10/5 بوده و تب و لرز ندارد. علائم حیاتی شامل دمای بدن 36 درجه سانتیگراد، ضربان قلب 96 و تنفس 16 در دقیقه و فشار خون 74/116 می باشد. شاخص شدت اورژانسی-3: نیاز به دو یا تعداد بیشتری از تسهیلات. بررسیهای آزمایشگاهی، مایعات وریدی و ضد استفراغ وریدی سه مورد از تسهیلات مورد نیاز بیمار است. این بیمار وضعیت پر خطر یا درد و دیسترس شدید ندارد.

"من دیشب بعلت شکستگی مچ دست به اورژانس آمده بودم و پزشک متخصص ارتوپد این آتل را برایم تعبیه کرده است. دکتر به من گفت که در صورت بروز هرگونه مشکل برگردم. همانطور که شما هم می بینید دست من واقعاً دچار تورم شده و این آتل منجر به اذیت انگشتان دست من شده است. درد من غیر قابل تحمل است." جریان خون، حس و حرکت دست کاهش یافته است. شاخص شدت اورژانسی-2: وضعیت پرخطر. تعبیه اخیر آتل گچی همراه تورم دست و درد شدید، لازمه ورود بیمار به سطح دو تریاژ است. ممکن است بیمار دچار سندرم کمپارتمان شده باشد.

آقای 58 ساله ای در حین پارو کردن برفها دچار ایست قلبی شده و عملیات احیاء سریعاً توسط ناظرین صحنه انجام شده است. یکبار در صحنه توسط پیراپزشکان شوک داد شده و ریتم بیمار برگشته است. پروتکل هیپوترمی پیش بیمارستانی آغاز شده و بیمار در حالیکه انفوزیون سالین سرد دریافت می کند وارد تریاژ شده است. شاخص شدت اورژانسی-1: نیاز به اقدام فوری نجات دهنده حیات. مطالعات نشان داده اند که کاهش دادن دمای مغز بعد از احیای ایست قلبی، منجر به کاهش آسیب ایسکمیک می شود. بیمار نیازمند انجام فوری اقدامات نجات دهنده حیات شامل راه هوائی، تنفس، گردش خون و پیامد عصبی است. بعد از اینکه ریتم بیمار تبدیل به ریتم پایدار شد، پرستار بایستی حدس بزند که اقدامات نجات دهنده دیگری ممکن است نیاز باشد.

"پزشک من گفت که به اورژانس مراجعه نمایم "پزشک من گفت که به اورژانس مراجعه نمایم. 3 هفته قبل من تحت عمل جراحی بای پس معده قرار گرفتم و همه چیز در وضعیت طبیعی قرار داشت، تا اینکه امروز دچار استفراغ و درد شکم شده ام." بیمار یک خانم 33 ساله چاقی است و شدت درد وی 10/6 است. علائم حیاتی وی شامل فشار خون 70/126، دمای بدن 6/36 درجه سانتیگراد، ضربان قلب 76 و تنفس 14 در دقیقه می باشد. شاخص شدت اورژانسی-3: نیاز به دو یا تعداد بیشتری از تسهیلات. این بیمار نیازمند دو یا تعداد بیشتری از تسهیلات (آزمایشات، مایعات وریدی، دارو درمانی برای تهوع و احتمالاً سی تی اسکن شکم) می باشد. این بیمار مدت زمان طولانی در اورژانس برای تکمیل ارزیابی ها خواهد ماند. در صورتی که شدت درد وی 10/10 بوده و بیمار تاکیکارد باشد، در آن صورت لازم است سطح تریاژ بیمار ارتقا یافته و در سطح دو قرار گیرد.

اورژانس پیش بیمارستانی خانم 22 ساله ای را با شکایت از خس خس سینه از صبح امروز آورده است. او در برانکارد آمبولانس در حالت نشسته و خمیده به جلو در حال مصرف نبولایزر آلبوترول قرار داشت . تعریق کرده و تلاش تنفسی زیادی دارد به حدی که نمیتواند به سوالات شما پاسخ دهد. سابقه انتوباسیون دارد. تنفس 48 در دقیقه، و اشباع اکسیژن خون شریانی 94% است. سطح 1شاخص شدت اورژانسی:(نیاز به مداخله نجات بخش فوری). این بیمار آسماتیک دچار خستگی تنفسی شده و فورا، حداقل به یک پزشک و پرستار در کنار تختش نیاز دارد تا داروهای وریدی مثل کورتون و منیزیوم و نیز هلیوکس را فورا تجویز کنند. احتمال انتوباسیون نیز وجود دارد.

آقای 56 ساله با سابقه فشار خون بالا به تریاژ مراجعه کرده و می گوید که "داروهای فشار خون من تمام شده و پزشک من در مسافرت می باشد. آیا کسی در اینجا می تواند داروهای مرا نسخه کند؟" علائم حیاتی وی شامل فشار خون 120/80 ، ضربان قلب 76 و تعداد تنفس 16 در دقیقه و دمای بدن 35/5 درجه سانتی گراد است. شاخص شدت اورژانسی-5: بدون نیاز به تسهیلات. بیمار نیازمند تجدید نسخه بوده و شکایت پزشکی دیگری ندارد. فشار خون بیمار با داروهای فعلی تحت کنترل است. در صورتی که در تریاژ، فشار خون بیمار 180/120 بود و بیمار سردرد داشت، در این صورت، بیمار معیارهای وضعیت پر خطر را داشته و بایستی در سطح دو تریاژ شاخص شدت اورژانسی قرار می گرفت. از طرف دیگر، اگر فشار خون بیمار بالا بود و بیمار هیچ گونه شکایتی نداشت، در آن صورت باز هم سطح تریاژ بیمار پنج می بود. کنترل فشار خون مجددا در اورژانس تکرار می شد و به احتمال زیاد، لازم نبود در اورژانس درمانی برای بیمار داده شود.

تکنسینهای اورژانس پیش بیمارستانی، آقای 87 ساله ای را که بدنبال سقوط دچار ضربه به سر شده، به اورژانس آورده اند. بیمار هوشیار، اریانته بوده و حادثه را به یاد می آورد. وی دچار بیماری فیبریلاسیون دهلیزی بوده و تحت درمان با داروهای مختلف شامل وارفارین و ... می باشد. علائم حیاتی بیمار در محدوده طبیعی قرار دارند. شاخص شدت اورژانسی-2: وضعیت پرخطر. بیمار سابقه مصرف وارفارین داشته و دچار ترومای ناشی از سقوط شده است، احتمال خونریزی داخلی بالاست. علیرغم اینکه علائم حیاتی بیمار در محدوده طبیعی قرار دارد، با توجه به شواهد ترومای سر، بیمار بایستی بطور دقیق ارزیابی شده و سی تی اسکن سر انجام گیرد.

هلیکوپتر امداد، آقای 16 ساله ای را که در حین مسابقه اسکی سرعت در سرازیری به درخت برخورد کرده، به اورژانس آورده اند. شاهدین صحنه اظهار می دارند که بیمار تعادل خود را از دست داد و با سر به زمین برخورد کرد. بیمار در صحنه حادثه انتوبه شده و در حال حاضر پاسخی به تحریکات ندارد. شاخص شدت اورژانسی-1: نیاز به اقدام فوری نجات دهنده حیات. انتوباسیون پیش بیمارستانی، یکی از معیارهای ورود بیمار به سطح یک تریاژ شاخص شدت اورژانسی است. بیمار دچار ترومای شدید سر شده و نیازمند ارزیابی فوری توسط تیم تروما دارد

مادر پسر 2 ساله ای می گوید که "من احساس می کنم کودکم مجدداً دچار عفونت گوش شده است. او مدام گوش خود را می کشد." دمای پرده تمپان کودک 8/37 درجه سانتیگراد بوده و سعی دارد گوشی پزشکی شما را بگیرد. بیمار سابقه عفونتهای مکرر گوش را داشته و در حال حاضر داروئی مصرف نمی کند. طبق اظهار مادر بیمار، اشتهاء و برون ده ادراری وی طبیعی است. شاخص شدت اورژانسی-5: بدون نیاز به تسهیلات. بیمار سابقه قبلی عفونتهای گوش را داشته و در حال حاضر با علائم مشابه مراجعه کرده است. ظاهر بالینی بدحال نبوده و علائم حیاتی در محدوده طبیعی قرار دارند.بیمار نیازمند معاینه فیزیکی و سپس ترخیص با نسخه داروئی است.

پسر 16 ساله ای با لباس شنا وارد اورژانس شده و به شما می گوید که در هنگام شیرجه زدن در استخر صورتش به کف استخر خورده است. در مشاهده شما متوجه وجود خراشیدگی پیشانی و بینی وی می شوید. او از شما بعلت احساس سوزن سوزن شدن در دستهایش تقاضای ویزیت پزشک را دارد. شاخص شدت اورژانسی-2: وضعیت پرخطر. براساس مکانیسم آسیب و نوع شکایت بیمار (سوزن سوزن شدن دستها)، سطح تریاژ بیمار باید دو باشد. چون بیمار به اقدام فوری نجات دهنده حیات و جلوگیری کننده از مرگ نیاز ندارد، در نتیجه سطح شاخص شدت اورژانسی بیمار یک نخواهد بود. در قسمت تریاژ بیمار باید بطور مناسب بی حرکت گردد.

شما می خواهید یک نوزاد پسر 18 ماهه ای را مادرش بعلت استفراغ به اورژانس آورده تریاژ نمائید. بیمار فعال بوده و می خواهد لباس مادرش را بگیرد. برای پرت کردن حواس کودک، مادرش به او یک بطری آبمیوه می دهد که کودک شروع به مکیدن آن می نماید. بیمار در مشاهده خوب هیدراته بوده و تب دار نیست. شاخص شدت اورژانسی-5: بدون نیاز به تسهیلات. معاینه فیزیکی و اطمینان بخشی و آموزش به مادر بیمار در مورد اینکه نوزاد 18 ماهه اش به چه چیزی نیاز دارد، لازم است. فعالیت بیمار مناسب بوده و قادر به خوردن و نوشیدن از طریق دهان می باشد.

مادر کودک 19 ماهه ای اظهار می دارد که "فرزندم داشت دنبال برادر خود می دوید که ناگهان به زمین خورد و گوشه دهانش به میز قهوه خورد و بدنبال آن همه جا خونی شد. او نمی خواهد پزشک او را ببیند." شما در معاینه زخم 2 سانتیمتری را با گسترش به سمت ورمیلیون لب مشاهده می کنید. علائم حیاتی در محدوده طبیعی قرار دارند. شاخص شدت اورژانسی-3: نیاز به دو یا تعداد بیشتری از تسهیلات. زخم موجود در ناحیه ورمیلیون لب نیازمند پزشک برای ترمیم دقیق لبه زخم می باشد. قرار گیری نامناسب لبه زخمها منجر به بدشکلی قابل توجه می شود. کودک 19 ماهه به احتمال زیاد جهت ترمیم زخم همکاری مناسب ندارد، در اکثر موارد، برای این بیماران آرام بخشی انجام می دهند که تا به اینجا بیمار نیازمند دو مورد از تسهیلات می باشد. علائم حیاتی کودک نوپا در محدوده طبیعی قرار داشته و دلیلی برای ارتقاء سطح تریاژ به سطح دو وجود ندارد.

تکنسینهای اورژانس پیش بیمارستانی، آقای 76 ساله ای را در حالیکه روی کف حمام افتاده بوده، به اورژانس آورده اند. اعضای خانواده وی بدنبال شنیدن صدای بلند ناشی از افتادن چیزی در حمام با 115 تماس گرفته اند. بیمار در حالیکه لباس زیر در تن داشت و در کاسه دستشوئی مدفوع قرمز تیره رنگ وجود داشت، پیدا شده است. علائم حیاتی بیمار شامل فشار خون نبض/70، ضربان قلب 128 و تنفس 40 در دقیقه است. خانواده بیمار به شما می گویند که بیمار مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی بوده و قرص آبی کوچکی را برای رقیق کردن خونش مصرف می کند. شاخص شدت اورژانسی-1: نیاز به اقدام فوری نجات دهنده حیات. بیمار 76 ساله بعلت خونریزی گوارشی دچار شوک هموراژیک شده است. فشار خون بیمار 70 و ضربان قلب وی 128 و تعداد تنفس وی 40 می باشد که تمام موارد نشاندهنده جبران شوک ناشی از خونریزی است. بیمار نیازمند تعبیه سریع راه وریدی و تجویز مایعات، خون و داروها می باشد.