RAČUNARSKE MREŽE

Šta je računarska mreža? Grupa računara koja je povezana na način da ljudi mogu da dele informacije i opremu. Računari mogu biti povezani u istoj prostoriji, u istoj zgradi, u gradu ili širom sveta.

Zašto koristiti mreže ? Deljenje resursa : štampači, ploteri, mediji za arhiviranje podataka, hardver, ... Deljenje informacija : brza i pouzdana isporuka podataka, elektronska pošta, HTTP, FTP,... Poboljšava se pouzdanost: eliminiše se otkaz jednog računara (proces kopiranja baze podataka) Cena “mainframe” računara (vrsta velikog računarskog sistema) je mnogo veća od cene nekoliko računara, koji rade zajedno.

Koliko je velika mreža? Mreža može biti bilo koje veličine. Može da se sastoji od samo dva računara ili od miliona računara. Najveća mreža na svetu je Internet, na koju su povezani milioni računara.

Mrežne arhitekture Peer-to-peer Veza istih računara Svaki od računara ima svoj skup datoteka Svaki može da deli datoteke sa drugim računarima u mreži Svaki računar može da pristupi drugim resursima na mreži (štampačima, skenerima ...) Oko 10 računara Nalaze se u domovima ili malim preduzećima

Mrežne arhitekture Klijent-server Više od 10 računara Operativni sistemi koji se koriste na serverima su specijalno dizajnirani za servere: Windows NT, Windows 2000, Microsoft Windows 2003, Novell Netware, IBM LAN server ... Nalazi se u velikim preduzećima (gde god postoje velike količine informacija) Klijent je racunar koji koristi resurse mreže Server (snaga mreže) je računar koji sadrži resurse i stavlja ih na raspolaganje klijentima (file server, database server, aplication server, web server, mail server, print server, FTP server, backup server, game server ...)

Kako računari medjusobno komuniciraju u mreži? Povezani su različitim kablovima, telefonskim vezama, satelitima, radio talasima ... NIC (Network Interface Card)- uredjaj unutar svakog računara koji omogućava vezu sa mrežom (ili uključite kabl u NIC karticu ili ona emituje signal kod bežičnih mreža) Softver koji omogućava računaru komunikaciju Protokoli – skup pravila koja pomažu računarima da razumeju jedni druge (regulišu slanje i primanje podataka)

Računarske mreže - PODELA Prema površini koju pokriva mreža Odnosu medju čvorovima (računarima)… Načinu povezivanja računara u mreži ( topologiji )

Prema površini koju pokriva mreža LAN (Local Area Network, lokalne računarske mreže) - od par do nekoliko stotina računara u jednoj ili više zgrada, geografski relativno blizu MAN (Metropolitan Area Network) gradska računarska mreža WAN (Wide Area Network, regionalna računarske mreže) - povezuje više računara I lokalnih mreža, bez obzira na geografsku udaljenost

TOPOLOGIJA računarskih mreža ( fizičko povezivanje čvorova ) Zvezdasta topologija (star) Prstenasta topologija (ring) Topologija magistrale (bus) Hibridna topologija

ZVEZDASTA TOPOLOGIJA Centralni čvor (hub ili switch) na koji su povezani svi drugi čvorovi PREDNOSTI : lako dodavanje novih čvorova NEDOSTATAK : u slucaju kvara na centralnom čvoru čitava mreža ne funkcioniše

PRSTENASTA TOPOLOGIJA Svaki čvor je povezan sa dva susedna čvora tako da veze čine kružnu konfiguraciju PREDNOSTI : manja kompleksnost NEDOSTATAK : teško dodavanje novih čvorova (mora da se prekine rad mreže), kvar na nekom čvoru dovodi do prekida rada cele mreže.

TOPOLOGIJA MAGISTRALE Svi čvorovi su vezani pojedinačno na magistralu preko koje se obavlja komunikacija PREDNOSTI : lako dodavanje ili uklanjanje čvorova NEDOSTATAK : mreža prestaje da radi jedino u slucaju prekida na magistrali

HIBRIDNA TOPOLOGIJA Kombinacija pomenutih topologija npr. topologije magistrale i zvezdaste topologije

RAZMENA PODATAKA U MREŽI Po osnovu tehnologije koja se upotrebljava za prenos podataka imamo Ethernet mrežu i bežičnu mrežu (Wireless Network). Podaci se dele na mestu predaje i pakuju u PAKETE (datagrami) koji sadrže: adresu odredišta, posiljaoca, oznaku tipa podataka,same podatke i identifikator paketa Paketi NEZAVISNO putuju kroz mrežu (različiti putevi) Po pristizanju svih paketa, raspakuju se i sastavljaju podaci koji su poslati (paketna komutacija)

PROTOKOLI Da bi različiti računari mogli da komuniciraju, uspostavljen je STANDARD za komunikaciju Medjunarodna organizacija za standarde (Internacional Standards Organization-ISO) je donela preporuku 1978.g. kojom se omogućava lakse projektovanje mreže

ZASTITA MREŽE Svaki korisnik mora da ima otvoren radni nalog Otvaranje radnog naloga vrši administrator mreže Korisnik dobija svoje korisničko ime (username) Korisnik na mreži dobija I lozinku (password) Firewall – “zastitni zid” koji postavlja administrator (softver koji sprečava prijem virusa)