KAPAG NAG-IISA Liksyon 4 para sa ika-27 ng Abril, 2019

“Hindi mabuti na ang lalake ay magisa” (Genesis 2:18) “Hindi mabuti na ang lalake ay magisa” (Genesis 2:18). Ginawa tayo para mabuhay ng may kasama. Iyon ang tama nating kalagayan. Gayunman, ang iba ay nag-iisa dahil sa mga pangyayari o dahil pinili nila ito. Pag-aralan natin ang sinasabi ng Biblia tungkol sa pagsasama at pag-iisa. Pagsasama Pag-iisa Pisikal na pag-iisa Espiritwal na pag-iisa Di-plinanong pag-iisa Paghihiwalay Kamatayan

PAGSASAMA “Dalawa ay maigi kay sa isa; sapagka't sila'y may mabuting kagantihan sa kanilang gawa.” (Ecclesiastes 4:9) Ipinaliwanag ni Solomon kung bakit kailangan nating ibahagi ang ating buhay sa iba sa kasal, at sa Dios (“ang panaling tatlong ikid ay hindi napapatid na madali.” (Ecclesiastes 4:12). Kung may problema ang isa, matutulungan siya ng asawa. Kung masiraan ng loob ang isa, pwede syang pasiglahin ng isa. Malulutas nila ang problemang di nila kaya kung mag-isa. Kahit sa mas mababaw na antas sa pag-aasawa, kailangan ng tao ng kasama. Ngunit hindi nangangahulugang may kasama ka ay hindi mo mararamdaman ang pag-iisa at pangangailangan ng pakikipagkapwa.

PISIKAL NA PAG-IISA “Datapuwa't sinasabi ko sa mga walang asawa, at sa mga babaing bao, Mabuti sa kanila kung sila'y magsipanatiling gayon sa makatuwid baga'y gaya ko.” (1 Corinto 7:8) SInasalungat b ani Pablo ang payo ng Dios sa Genesis 2:18? Sinurpresa tayo ni Pablo ng ganitong pangungusap na patungkol sa buhay pamilya. Gayunman, nilinaw nya agad ang ideyang ito: tanging yun lang “nakapagpipigil” (v. 9). Yun ay, silang mga binigayan ng kaloob na hindi na kailangang mag-asawa. Sa isang banda, ang walang asawa ay mas nakakatu-on ng mainam sa gawaing misyonero (v. 32-33). Iyon ang karanasan nina Jeremias (binata) at Ezekiel (byudo). Ang pag-iisa ay di nangangahulugang lubusang nag-iisa. Sabi ni Jesus: “gayon ma'y hindi ako nagiisa, sapagka't ang Ama ay sumasa akin.” (Juan 16:32).

ESPIRITWAL NA PAG-IISA “Sapagka't ang May-lalang sa iyo ay iyong asawa; ang Panginoon ng mga hukbo ay kaniyang pangalan: at ang Banal ng Israel ay iyong Manunubos, ang Dios ng buong lupa tatawagin siya.” (Isaias 54:5) Ang tao ay nag-iisa sa espiritwal kung hindi nya kapananampalataya ang kanyang asawa. Kailangan niyang mamuhay ng pag-iisa sa espiritwal. Hindi sya makakapanalangin o makapagsisimba na kasama ng kanyang asawa. May tatlong posibleng dahilan ng mga sitwasyong iyon: Ang taong iyon ay nag-asawa ng di-kapananampalataya. Tinanggap ng taong iyon si Kristo ng siya’y may asawa na. Ang asawa ng taong iyon ay lumayo sa pananampalataya. Mahalagang suportahan ang mga iyon sa pamamagitan ng pagmamahal at pagbigay ng suporta sa kanila, bilang indibidwal o bilang iglesia.

PAGHIHIWALAY “‘Sapagka't aking kinapopootan ang paghihiwalay, sabi ng Panginoon, ng Dios ng Israel, at siya na nagtatakip ng kaniyang damit na may karahasan, sabi ng Panginoon ng mga hukbo: kaya't ingatan ninyo ang inyong kalooban na huwag kayong magsalita na may paglililo.’” (Malakias 2:16) Binibigo ng paghihiwalay an orihinal na plano ng Dios sa pamilya. Dahil sa kasalanan, hinayaan ng Dios na masira ang pag-aasawa sa ilalim ng natatanging mga pangyayari (Mateo 19:8; 5:31-32). Nagdadala ang paghihiwalay ng mga damdamin ng pagluluksa, depresyon, galit at kalungkutan. Pinapasigla tayo ng Biblia na gawin ang lahat upang maiwasan ang paghihiwalay, magkasundo sa pamamagitan ng pag-ibig, kapatawaran at pagpapanumbalik (Oseas 3:1-3; 1 Corinto 7:10-11; 13:4-7; Galacia 6:1). Kung hindi maiiwasan ang paghihiwalay, kailangang sumuporta ang iglesia, mang-aliw at magpalakas ng loob.

KAMATAYAN “At namatay si Sara sa Kiriatharba (na siyang Hebron), sa lupain ng Canaan: at naparoon si Abraham na ipinagluksa si Sara at iniyakan.” (Genesis 23:2) Sigurado ang kamatayan sa lahat mula nang magkasala sina Adan at Eba hanggang sa Ikalawang Pagdating ni Jesus. Maliwanag na nagdudulot ang kamatayan ng di-maiiwasang paghihiwalay. Ang naiwang asawa ay napupuno ng kalungkutan. Maaring pagalingin ng panahon ang sugat, ngunit nananatili ang puwang. Binigyan tayo ng Dios ng pag-asa na makitang muli ang ating mahal sa buhay, at mabuhay na kasama sila sa Bagong Lupa kung saan wala nang kamatayan (1 Tessalonica 4:16-17; Apocalipsis 21:4).

“Anuman ang ating sitwasyon, kung tumutupad tayo ng Kanyang salita, may Gabay tayo upang manguna sa ating landas; anuman ang ating kabalisahan, may sigurado tayong Tagapayo; anuman ang ating suliranin, pangungulila, kalungkutan, may Karamay tayong Kaibigan.” E.G.W. (The Ministry of Healing, cp. 18, p. 248)

“Siya ay palaging nakahanda upang tumulong, sa oras na pinakakailangan, bago at sariwang pagpapala, lakas sa oras ng kahinaan, saklolo sa oras ng panganib, kaibigan sa oras ng kalungkutan, simpatiya ng tao at Dios sa oras ng pighati. Tayo ay pauwi. Siyang nagmahal ng sobra para mamatay para sa atin ay gumawa para sa atin ng syudad. Ang Bagong Jerusalem ang ating pahingahang lugar. Wala nang kalungkutan sa Syudad ng Dios. Wala nang panaghoy ng kalumbayan. Wala nang panambitan ng mga nasirang pag-asa at maririnig na muli ang nalimot na damdamin.” E.G.W. (Daughters of God, cp. 21, p. 224)