ایمونولوژی سرطان پزشکی -آذرماه 1387

سرطان از تکثیر کنترل نشده و گسترش سلولهایی که تغییر شکل بدخیمی یافته اند به وجود می آیند.

نظریه مراقبت ایمونولوژیک : یکی از فعالیتهای فیزیولوژیک سیستم ایمنی تشخیص و تخریب کلونهای تغییر یافته سلولی قبل از تبدیل آنها به تومور و همچنین از بین بردن تومورها است. مک فارلن برنت

ایمونولوژی تومور در 50 سال گذشته Before 1970 1970s 1975 1980 1985 1990s 1995+ Immunoprotection in animal models with chemically and virally induced tumors. Most human and spontaneous mouse tumors are non-immunogenic! Immunostimulation of tumor growth and metastasis! Immunogenic variants can elicit T cell responses that cross-react with the parent tumor – cross priming. Tumor cells can generate antigen-loss variants; reciprocal relationship between CTL aned NK cells! Discovery of novel human TSAs. Tumor vaccines. Breaking immune tolerance in tumor immunity

ویژگیهای عمومی ایمنی در برابر تومور تومورها آنتی ژنهایی را بروز میدهند که توسط سیستم ایمنی به عنوان بیگانه شناخته می شوند. پاسخ های ایمنی اغلب نمی توانند جلوی رشد تومور را بگیرند. می توان سیستم ایمنی را فعال کرد تا بطور موثری سلولهای توموری را از بین برد.

چرا پاسخ های ایمنی اغلب نمی توانند جلوی رشد تومور رابگیرند؟ اکثر تومورهای خودبخودی ایمونوژن ضعیف هستند. تومورها سریع رشد یافته و منتشر می شوند. بسیاری از تومورها مکانیسمهای اختصاصی جهت فرار دارند.

چرا شناسایی آنتی ژنهای توموری مهم است؟ ممکن است بتوان از آنها به عنوان یکی از اجزا واکسن های توموری استفاده کرد. ممکن است بتوان از آنتی بادی و سلولهای T ضد این آنتی ژنها در ایمونوتراپی بهره گرفت.

تقسیم بندی کلاسیک آنتی ژنهای توموری Tumor Specific Antigens Tumor Associated Antigens

آنتی ژنهای توموری تقسیم بندی جدید آنتی ژنهای توموری بر مبنای ساختمان و منشا آنها می باشد: محصولات ژنهای جهش یافته پروتئینهای سلولی با بیان نامناسب مانند تیروزیناز، MAGE و....... آنتی ژنهای ویروسهای انکوژن مانند EBV و HPV آنتی ژنهای انکوفتال گلیکولیپیدها و گلیکوپروتئینهای تغییر یافته آنتی ژنهای تمایزی اختصاصی بافت

بیان پروتئینهای E6و E7 در کانسر گردن رحم

آنتی ژنهای انکوفتال پروتئینهایی هستند که به مقدار زیادی در سلولهای سرطانی و بافتهای در حال تکامل جنینی بیان می شوند اما در بافتهای بالغ بیان نمی شوند یا در حد بسیار کمی بیان می شوند. از این پروتئینها می توان به عنوان مارکری در تشخیص بدخیمی استفاده کرد. این پروتئینها در بعضی حالتهای التهابی نیز بالا می روند. کارسینوامبریونیک آنتی ژن و آلفافیتوپروتئین مثالهایی از این نوع آنتی ژنها هستند.

آنتی ژنهای گلیکولیپیدی و گلیکوپروتئینی تغییر یافته اکثر تومورها آنتی ژنهای گلیکولیپیدی و گلیکوپروتئینی را بیشتر از سلولهای طبیعی بیان می کنند یا اشکال غیر طبیعی این آنتی ژنها را بیان می کنند. GM2 ،GD2 و GD3 مثالهایی از این نوع آنتی ژنها هستند. CA-125 و CA19-9 در کارسینوم تخمدان مثالهایی از این نوع آنتی ژنها هستند.

آنتی ژنهای تمایزی اختصاصی بافت این آنتی ژنها مختص یک نوع سلول یا مرحله تمایزی خاصی از سلول می باشند. این آنتی ژنها کاندیداهای خوبی برای ایمونوتراپی و همچنین تعیین منشا توموری هستند. مثالهایی از این آنتی ژنها: CD10 CD20 ایدیوتایپ

سعیده قدس از بنیانگذاران محک

چگونه سیستم ایمنی با تومور مبارزه می کند؟ Innate Immunity: Nk cells Macrophages Adaptive Immunity: T cells Antibodies

سلولهای کشنده طبیعی Natural Killer سلولهای NK می توانند سلولهای توموری که بروز MHC-I در سطح آنها کاهش یافته را از بین ببرند. سلولهای NK همچنین می توانند با واسطه پدیدهADCC باعث از بین رفتن سلول توموری شوند. در محیط In vitro سلولهای NK تحت تاثیر IL-2 به سلولهای LAK تبدیل می شوند.

Figure 15.12d The Biology of Cancer (© Garland Science 2007) p. 666

چگونه ماکروفاژها برای از بین بردن سلولهای توموری فعالیت می کنند؟ آنزیمهای لیزوزومی تولید واسطه های فعال اکسیژن تولید سایتوکاینهایی مانند TNFα

لنفوسیتهای T مکانیسم اصلی ایمنی در برابر تومورها کشتن سلولهای توموری توسط لنفوسیتهای Tسیتوتوکسیک (CTL) است. لنفوسیتهای T یاریگر با تولید سایتوکاین باعث فعال شدن CTL و ماکروفاژها می شوند. باعث افزایش بروز MHC-I توسط سلولهای توموری می گردند.

چگونگی کشته شدن سلولهای توموری توسطCTL

چگونگی فعالیت آنتی بادیها در نابود کردن سلولهای توموری

گریز تومورها از سیستم ایمنی بروز MHC-I برسطح سلولهای توموری کاهش می یابد. بروز آنتی ژنهایی که باعث تحریک سیستم ایمنی می شود کاهش می یابد. اکثر سلولهای توموری ملکولهای کمک محرک را بروز نمی دهند. تومور می تواند موادی ترشح کند که سرکوبگر سیستم ایمنی باشد.مانند TGF βوFas-L آنتی ژنهای سطحی سلولهای توموری می توانند توسط موکوپلی ساکاریدهای حاوی اسید سیالیک از سیستم ایمنی مخفی نگاه داشته شوند.Antigen Masking سلولهای T تنظیمی باعث سرکوب پاسخ ایمنی به تومورها می شوند. تومور آنتی ژن های تحریک کننده سیستم ایمنی را از دست می دهد.

Tumour Escape

ایمونوتراپی سرطان درمانهای فعلی در جهت از بین بردن سلولهای در حال تقسیم یا مهار تقسیم سلولی است. درمانهای امروزی عمدتا غیر اختصاصی است. ایمونوتراپی اختصاصی ترین روش ابداعی تا کنون است.

روشهای مختلف ایمونوتراپی تحریک فعال سیستم ایمنی: واکسیناسیون با سلولهای توموری کشته شده و آنتی ژنهای توموری افزایش ایمنی میزبان در برابر تومور با استفاده از ژن کمک محرکها و سایتوکاینها تحریک غیر اختصاصی سیستم ایمنی مانند BCG ، Anti-CD3 ایمونوتراپی غیر فعال درمان با کمک LAK cells درمان با کمک آنتی بادی مونوکلونال

مثالهایی از استفاده از سایتوکاینها در درمان کانسر IL-2 در درمان ملانوم و کانسر کلیه Interferon α در درمان ملانوم

مکانیسم اثر آنتی بادی های ضد تومور اپسونیزاسیون فعال شدن کمپلمان القا آپوپتوز در سلول توموری تداخل در سیگنالینگ سلولی به عنوان حامل اختصاصی دارو/سم/رادیوایزوتوپ

Monoclonal antibodies - therapeuticals

یکی از عوارض درمان با آنتی بادی های مونوکلونال HAMA است.

نقش سیستم ایمنی در ایجاد تومور نقش سیستم ایمنی در ایجاد تومور التهاب مزمن به عنوان یک ریسک فاکتور در ایجاد سرطان می باشد. بدخیمی معده در عفونت با هلیکو باکتر پیلوری بدخیمی کبد در عفونت با ویروس هپاتیت ب بدخیمی کبد در عفونت با ویروس هپاتیت سی فعال شدن مزمن سیستم ایمنی ذاتی با مکانیسمهای متنوعی در ایجاد بدخیمی نقش دارد: تحریک رگ سازی و ترمیم بافتی تولید رادیکالهای آزاد .............................

My Email: RMM542003@yahoo.com

دوباره می سازمت وطن اگر چه با خشت جان خویش ستون به سقف تو می زنم اگر چه با استخوان خویش سیمین بهبهانی