1. موضوع کار گروهی گروه چهارم
Risk management strategy دانشجویان ترم دوم MBA آکادمی eLeanever تاریخ ارایه 90/04/06

2. آزاده خدابخشی حميدرضا فاردار فرشيد مبشری علی اکبر محمدی
تنظيم کنندگان : 
آزاده خدابخشی حميدرضا فاردار فرشيد مبشری علی اکبر محمدی

3. فهرست تعریف ريسک دسته بندی انواع ريسک مدیریت ریسک شناسایی ریسک
زیر سیستم شناسایی و ارزیابی ریسک
استراتژي‌هاي مديريت ريسک
الگوي يکپارچه مديريت ريسک
گزارش دهی و اطلاع رسانی ریسک
مدیریت ریسک در پروژه
نقش مدیریت منابع انسانی در مدیریت ریسک
ارتباط مدیریت ریسک با اصول اخلاقی
نتیجه گیری

4. تعریف ريسک :
ترکیبی ( یا تابعی ) از احتمال خسارت (اعم از جانی، مالی،اعتباري و زیست محیطی) و پیامدهاي ناشی از وقوع یک رویداد می باشد . این مفهوم در منابع مختلف با تعابیر گوناگون ارائه شده است و بیشتر دربرگیرنده مفهوم ریسک خطر (Hazard Risk) یا ریسک ایمنی سازمان است . به عنوان مثال مفهوم ریسک در حوزه ایمنی، بهداشت و محیط زیست، به شرح زیر می باشد.
الف)احتمال آسیب دیدن افراد از یک خطر
ب) امکان وقوع حادثه بر حسب احتمال وقوع و شدت آن
ج) احتمال به وقوع پیوستن صدمه و آسیب حاصل از یک خطر
د) ”حاصل ضرب نتیجه خطر و آسیب پذیري ناشی از خطر ” در ”احتمال رخداد آن ”
بنابراین مفهوم ریسک در بر گیرنده اجزای زیر است:
الف) خطر ذاتی ب) واقعه نامطلوب ج) پیامد نامطلوب واقعه
د) عدم قطعیت (عدم اطمینان) در مورد اینکه آن واقعه نامطلوب رخ خواهد دادیا خیر(احتمال)
ه) استنباط (برداشت) در خصوص همه موارد فوق.

5. دسته بندی انواع ريسک :
ریسک هاي متوجه هر سازمان را می توان به چهار دسته/ حوزه کلی تقسیم نمود:
الف) ریسک های استراتژیک (Strategic Risk)
ب ) ریسک های مالی (Financial Risk)
ج ) ریسک های عملیاتی (Operational Risk)
د ) ریسک های خطر یا ایمنی (hazard Risk)
این ریسک ها ممکن است ناشی از فاکتورهاي داخلی یا خارجی باشند.
فاکتورهاي ریسک، در محیط خارجی معمولا خارج از حیطه کنترل سازمان بوده و مواردي نظیر عوامل اقتصادي، اجتماعی،فرهنگی،جغرافیایی و سیاسی را شامل می شود.
نمونه هایی از فاکتورهاي داخلی نیز عبارتند از: کارکنان، مدیریت و منابع سازمان.

6. تعربف مدیریت ریسک:
تعاریف مختلفی براي مدیریت ریسک ارائه شده است، برخی از این تعاریف عبارتند از:
مدیریت ریسک فرآیندي پیوسته و پویا براي شناسایی و مواجهه با ریسک هاي سازمان است که از استراتژي سازمان نشات گرفته و به استقرار آن کمک می کند.
مدیریت ریسک، فرآیند سیستماتیک شناسایی، ارزیابی و پاسخگویی به ریسک هاي سازمان به منظور بیشینه نمودن نتایج وقایع مثبت و کمینه نمودن احتمال وقوع یا اثر پیامدهاي ناگوار بر اهداف سازمان است.
فرآیند کاربرد سیستماتیک سیاست ها و خط مشی ها، رویه ها و روش هاي مدیریتی بر اي تحلیل، ارزشیابی و کنترل ریسک ها را مدیریت ریسک می گویند.
مدیریت ریسک فرآیند ارزشیابی پاسخ هاي قاعده مند یا بی قاعده به ریسک ها و انتخاب روش بهینه از بین آنها ست . در انتخاب روش بهینه لحاظ کردن الزامات قانونی، اقتصادي و فاکتورهاي اجتماعی بسیار حائز اهمیت است.
مدیریت ریسک، مدیریت مؤثر فرصت ها و تهدیدات بالقوه است. در واقع فرهنگ، فرآیندها و ساختارها ، ابزارهاي مدیریت ریسک هستند.
تعریف مدیریت استراتژیک ریسک در سازمان :
یک ابزار تصمیم گیری است که عملکرد ایمنی را بهبود می بخشد.

7. فرایند کلی (چرخه) مدیریت ریسک در شکل زیر نشان داده شده است.

8. فرآیند اصلی مدیریت ریسک در شکل زیر نشان داده شده است.
مفهوم مدیریت ریسک،مفهومی گسترده است و می تواند دامنه وسیعی از مباحث مدیریت مالی، مدیریت منابع انسانی تا مدیریت محیط زیست را دربرگیرد.

9. زیر سیستم شناسایی ریسک :
فرآیند شناسایی ریسک شامل موارد زیر است :
الف) شناسایی ریسک هاي احتمالی مؤثر بر اهداف سازمان
ب ) تعیین مشخصه هاي هر یک از ریسک ها
ج ) مستندسازي ریسک ها
با اجراي این فرآیند :
از یک طرف با بررسی کامل علت ها (که ممکن است رخ دهند)، معلول ها (که پیامد تحقق علت ها هستند) نیز مشخص می شوند.
و از طرفی دیگر با بررسی کامل معلول ها، نحوه جلوگیري از پیامدهاي ناخوشایند شناسایی و تعیین می گردند.

10. اندازه گیری ریسک : ارزیابی ریسک :
فرآ یند محاسبه و تعیین اندازه و بزرگی ریسک هاي شناسایی شده براساس شاخص ها و معیارهاي مشخص (براساس ارزش هاي جاري) است. بر اساس این اندازه گیري ریسک ها اولویت بندي می شوند، تا در مراحل بعدی در مورد پذیرش، کاهش یا رد آن ها تصمیم گیري شود.
ارزیابی ریسک :
ارزیابی ریسک فرآیند اندازه گیري کیفی یا کمی ریسک ها و تصمیم گیري در مورد قابلیت پذیرش یا قابلیت تحمل ریسک است . ارزیابی ریسک باید :
دربرگیرنده تأثیرات فعالیت ها، تولیدات و خدمات باشد.
بیان کننده تأثیرات و ریسک هاي ناشی از عوامل انسانی و سخت افزاري باشد.
براساس اخذ اطلاعات از کارکنان حاضر در محل ریسک صورت گیرد.
توسط کارکنان واجد شرایط و ذي صلاح انجام گیرد.
براساس روش هاي مستند و استاندارد انجام گیرد.
در فواصل زمانی معین به روز گردد.

11. نتایج ارزیابی ریسک به صورت رسمی سبب تسهیل موارد زیر می گردد:
ارزیابی امکان سنجی فعالیت پیشنهادي، براساس انطباق با معیارهاي انتخاب، از پیش تعیین شده
تعیین نیاز به اقدامات کنترلی ویژه براي پیشگیري، کاهش و یا تعدیل نمودن ریسک
تعیین الزامات پایش
اولویت بندي فرصت هاي مربوط به بهبود

12. زیر سیستم شناسایی و ارزیابی ریسک :
کورتز و اسنودن (Kurtz and Snowden) چارچوب مفهومی را در زمینه پشتیبانی از استراتژی شناسایی ریسک با رویکرد سیستمی ارایه دادند. در این چارچوب سه نوع سیستم از تغییرات محیطی سازمان درنظر گرفتند:
الف ) سیستم های بی نظم یا آشفته : Chaos
ب ) سیستم های پیچیده : Complex
ج ) سیستم های بغرنج و دشوار: Complicated
سیستم های دشوار را به دو حوزه زیر تقسیم نمودند:
الف ) شناخته شده از نظر کلیه روابط علت و معلولی: Known
ب ) قابل درک در صورت وجود منابع و قابلیت ها و زمانی کافی: Knowable

14. استراتژي‌هاي مديريت ريسک:
وقتي که ريسک‌ها شناسايي و ارزيابي شدند، تمامي تکنيک‌هاي اداره ريسک در يک يا چند طبقه از چهار طبقه اصلي قرار مي گيرند:
انتقال
اجتناب
کاهش (يا تسکين)
پذيرش (يا نگهداري).

16. الگوي يکپارچه مديريت ريسک :
سه مولفه اصلي عنوان شده ارائه شده را مي توان توسط تئوري نقاط مرجع استراتژيک در چهار گونه اصلي معرفي نمود . تئوري نقاط مرجع استراتژيک ابتدا توسط فيگن بام و شندل ارائه گرديد . آنان در تئوري نقاط مرجع استراتژيک نشان دادند که انتخاب استراتژي بر اساس توازن بين رفتار ريسک گريزي و ريسک پذيري مي باشد . نقطه مرجع محل يا نقطه اي که تمام اندازه گيريها و انتخاب ها در مقايسه با آن سنجيده مي شود و نقاط مرجع استراتژيک به عنوان هدف ها و نقاط ارجاع که مديران از آنها در ارزيابي گزينه ها اتخاذ تصميمات استراتژيک و در مخابره کردن اولويت هاي سازماني به افراد کليدي سيستم شان استفاده مي کنند . آنچه در اين تئوري مهم است اين است که سازمان نقاط مرجع را در دستيابي به هماهنگي استراتژيک و يا انجام اقدامات و عمليات مناسب اتخاذ مي کند . به عبارت ديگر نقاط مرجع استراتژيک نقاط هماهنگي هستند که همه عناصر و سيستم هاي سازمان خود را با آن هماهنگ مي نمايند و يک هماهنگي همه جانبه به وجود آبد. در نمودار ذيل الگوي هماهنگي مديريت ريسک ارائه شده است .

17. :الگوي يکپارچه مديريت ريسک

18. گزارش دهی و اطلاع رسانی ریسک:
یکی از ابزارهاي اصلی پایش، گزارش دهی و اطلاع رسانی، مستندسازي فرایند ارزیابی و مدیریت ریسک است . مستندسازي شامل جمعآوري وخلاصه سازي اطلاعات وتدوین نتایج به صورت گزارش است. مهمترین اجزاء چنین گزارش ی شامل مشخص کردن اهداف مطالعه، روشها و متدهاي مورد استفاده، نتایج حاصله، فرضیات و عدم قطعیت هاست که بر مبناي آنها مشخصه سازي و توصیف ریسک وهمچنین تصمیمات مدیریت ریسک انجام پذیرفته است. گزارش باید به نحوي باشد که به افراد علاقمند اطلاعات کافی دهد و دلایل اتخاذ هر تصمیمی را بیان کند.
برخی دلایل ضرورت مستندسازي ارزیابی ریسک عبارتند از:
توصیف چگونگی هدایت ارزیابی ریسک؛
ارایه مدرکی مبتنی بر رویکرد سیستماتیک فرایند ارزیابی ریسک
ایجاد مبنایی براي قضاوت در خصوص روشها و متدهاي مورد استفاده و تصمیمات اتخاذ شده
پایش مستمر و بازنگري عملیات مدیریت ریسک
مشارکت و ارتباطات در اطلاعات
مشکلات و محدودیتهاي معمول در مدیریت ریسک
انجام سطحی و بدون برنامهریزي ارزیابی ریسک

19. ندیدن تهدیدها و ناچیز شمردن ریسک:
این حالت معمولاً براي سازمانهایی اتفاق میافتد که به علت عادت کردن به شرایط، متوجه تهدیدهاي داخلی و خارجی و نقاط ضعف و قوت خود نشده و یا ریسک آن را بی اهمیت تلقی مینمایند. از این رو استفاده از دیدگاههاي افراد خارج از مجموعه و همچنین بکارگیري تکنیکهاي مدیریتی براي پایش مستمر شرایط محیط داخلی و خارجی اجتناب ناپذیر است.

20. مدیریت ریسک در پروژه :
این فرایند شامل انجام فعالیت‌هایی است که جهت کاهش احتمال رویداد و شدت تاثیر هر ریسک تعیین شده‌اند.
اطمینان یابیم تمامی ریسک‌ها به طور رسمی مشخص شده، رتبه‌بندی شده، مورد نظارت قرار گرفته و از رویداد آنها جلوگیری شده یا از تاثیر آنها کاسته شده است.
به حامیان مالی پروژه و تیمهای پروژه برای تصمیم گیری آگاهانه در مورد راه حلهای جایگزین کمک می کند.

21. خلاصه‌ای از فرایند مدیریت ریسک :
ریسک‌ها با این تعریف که هر رویدادی که احتمال دارد تاثیر منفی بر توانایی پروژه برای رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده داشته باشد، مشخص می‌شوند.

22. مدیریت پروژه پنج فرایند کلیدی زیر را در طول اجرای پروژه در نظر می‌گیرد:
تشخیص ریسک‌های پروژه
ثبت و درجه‌بندی ریسک‌های پروژه
تعیین اعمال کاهش دهنده تاثیر ریسک بر پروژه
تخصیص اعمال کاهش دهنده تاثیر ریسک بر پروژه جهت انجام و نظارت بر آنها
بستن ریسک‌های پروژه

23. تعیین عملی شدن یا نشدن هر ریسک :
موارد قابل تحویل مشخص شده در قرارداد پروژه
اهداف کیفی مشخص شده در برنامه کیفی پروژه
اهداف پروژه‌ای مشخص شده در برنامه پروژه
اهداف مشخص شده در برنامه منابع پروژه
اهداف مالی مشخص شده در برنامه مالی پروژه

24. انواع تصمیم گیری گروه بازبینی :
بستن ریسک در فرم ثبت ریسک‌ها در صورتی که عوامل معوق ریسک وجود نداشته باشند و احتمال تاثیر گذاری ریسک بر پروژه از بین رفته باشد
اضافه کردن درخواست تغییر در صورتی که تغییر در پروژه برای کاهش رویداد ریسک مورد نیاز باشد
تعیین فعالیت‌هایی جهت کاهش اثر ریسک

25. فعالیت های کاهش دهنده اثر ریسک :
زمان‌بندی هر فعالیت برای اجر
اجرای فعالیت زمان‌بندی شده
بررسی موفقیت فعالیت‌های اجرا شده
اطلاع رسانی در خصوص موفقیت فعالیت‌های انجام شده

26. نقش مدیریت منابع انسانی در مدیریت ریسک :
در موضوع مدیریت ریسک، منابع انسانی دو نقش عمده دارد: ۱) افراد، منبع ریسک هستند. مثلاً، کسری تعداد کارکنان، انجام نامنظم وظایف محوله، امتناع از پذیرش مسئولیت های بیشتر و یا ترک خدمت یکی از آنها پس از گذراندن یک دوره آموزشی یک ساله. ۲) افراد در مواجه با مقوله ریسک، نقش بسیار مهمی دارند. مثلاً از هوش و استعداد خود در برخورد با مسائل و مشکلات غیرمنتظره استفاده می کنند و یا در جهت عملکرد بهتر سازمان و منفعت رسانی به آن، حاضرند انرژی بیشتری صرف کنند.

27. نقش مدیریت منابع انسانی در مدیریت ریسک :
در موضوع مدیریت ریسک، منابع انسانی دو نقش عمده دار د: ۱) افراد، منبع ریسک هستند. مثلاً، کسری تعداد کارکنان، انجام نامنظم وظایف محوله، امتناع از پذیرش مسئولیت های بیشتر و یا ترک خدمت یکی از آنها پس از گذراندن یک دوره آموزشی یک ساله. ۲) افراد در مواجه با مقوله ریسک، نقش بسیار مهمی دارند. مثلاً از هوش و استعداد خود در برخورد با مسائل و مشکلات غیرمنتظره استفاده می کنند و یا در جهت عملکرد بهتر سازمان و منفعت رسانی به آن، حاضرند انرژی بیشتری صرف کنند.

28. :وجوه اشتراک مدیریت منابع انسانی و مدیریت ریسک
. کوتاهی در انجام موفقیت آمیز این مقوله ها، باعث افزایش ریسک شده و در فرایند کسب وکار، صدمات جبران ناپذیری را به دلیل عدم توجه به مشارکت کارمندان، وارد خواهند ساخت.
اولین مقوله تجزیه و تحلیل شغل، مکتوب کردن مشخصات شغلی است. تجزیه و تحلیل شغلی، تعیین کننده وظایف و مهارت های موردنیاز برای شخصی است که دارای توانایی انجام کاری مشخص است.
دومین فعالیت مدیریت منابع انسانی، جذب نیروی انسانی است. هدف از این کار، جذب آن دسته از نیروهایی است که توانایی انجام وظیفه در جایگاه موردنظر را به نحو احسن داشته باشند.
سومین مقوله فعالیت مدیریت منابع انسانی، جهت یابی آموزش های بدو استخدام و آموزش های شغلی است. در آموزش های بدو استخدام گرایش افراد تازه استخدام، به کسب وکار مشخص می شود. این فرایند باعث آشنایی افراد با مأموریت ها، تاریخچه و فرهنگ سازمان خواهد شد و اطلاعاتی اساسی برای شروعی خوب را فراهم می آورد.
سه مقوله ذکر شده، نزدیکی تنگاتنگی با ارزیابی عملکرد، پاداش و نظم و انضباط دارند. ارزیابی عملکرد، نوعی ارزیابی دائمی است که با همکاری بین کارمندان و اینکه چگونه براساس اصول و استانداردهای لازم مندرج در شرح وظایف خود انجام وظیفه می کنند و آموزش های لازم را پی می گیرند، انجام می شود. ارزیابی عملکرد، شامل شناسایی کارمندانی است که از هر اقدامی برای پیشبرد اهداف مشخص شده در طول دوران زندگی سازمانی خود، کوتاهی نمی کنند.
نظم و انضباط در سازمان، شامل نقش ها، سیاست ها، فرایندها و همکاری و هماهنگی کارمندان برای تأمین انتظارات کارفرماست.

29. فعالیت های منابع انسانی به ۴ عامل عمده در :مدیریت ریسک اشاره دارد
فعالیت های منابع انسانی به ۴ عامل عمده در :مدیریت ریسک اشاره دارد
تصمیمات اتخاذشده توسط تیم مدیریت ریسک، به وسیله افراد، اجرایی می شوند. وجود افرادی مشخص در جایگاه ویژه خود که آموزش دیده، باانگیزه و برخوردار از مزایای سازمانی باشند، در موفقیت مدیریت ریسک تأثیر بسزایی دارد.
مصائب و مشکلات منابع انسانی نظیر طلاق ، بیما ری های مزمن، مرگ ناگهانی و... می توانند موانعی در مسیر تصمیمات مناسب اتخاذ شده مدیریت ریسک، ایجاد کنند.
هیچ تیم مدیریتی نمی تواند در کنار هم، برای مدتی نامحدود، همکاری کند. هر کسب وکار موفق، یا دارای مدیرانی خاص بوده و یا در صورت عدم موفقیت، دست از فعالیت می کشد. موفقیت مدیران، منبع مهم ریسک قلمداد می شود. ملاحظات منابع انسانی علاوه بر ملاحظات حقوقی و مالی، در فرایند موفقیت مدیریت ریسک تأثیرگذار است
ارزیابی عملکرد منابع انسانی می بایستی با موضوع مدیریت، پیوند داشته باشد. استراتژی های مدیریت ریسک، توسط افراد، پیگیری و اعمال می شود. قصور و کوتاهی منابع انسانی در انجام وظایف، می تواند برنامه های مدیریت ریسک را با شکست مواجه سازد.

30. :مهارت های مدیران
یکپارچگی مؤثر میان مدیریت ریسک و مدیریت منابع انسانی، مستلزم برخورداری مدیران از مهارت هایی خاص است که مهم ترین آنها عبارتنداز: رهبری، ارتباطات، آموزش، انگیزه، مدیریت بحران و ارزیابی.
تفویض اختیارات به کارمندان برای انجام وظایف، ممکن است باعث کاهش نقش رهبری شود. برعکس، ایجاد انگیزه، اعتمادسازی و بسط و گسترش فرایندها و سیاست ها می تواند تا حد زیادی مؤثر واقع شود .
ارتباطات، یکی از مهارت های مهم و اساسی در مدیریت منابع انسانی است. در این مدیریت، ارسال پیام های واضح، گوش دادن و استفاده از بازخوردها، اهمیت بسزایی دارد حد زیادی مؤثر واقع شود
کشمکش در کارهای گروهی، امری اجتناب ناپذیر است.مدیران می بایستی راه های برخورد صحیح و مناسب با کشمکش ها را فراگیرند تا بتوانند از آنها اجتناب کنند
بسیاری از کارمندان تمایل زیادی به ارزیابی شدن دارند و می خواهند اطلاعاتی درخصوص نحوه عملکرد خود از دیدگاه دیگران، دریافت کنند. کارمندان از مصاحبه ها و ارزیابی های ضعیف بیم دارندمدیرانی که فاقد مهارت ارزیابی هستند، با بی تفاوتی و ارتباطات نامفهوم، برخورد می کنند.

31. ارتباط مدیریت ریسک با اصول اخلاقی :
مدیریت ریسک همانطور که در مطالب فوق تعریف شده است پروسه ای است برای تصمیم سازی و اجرای انها در جهت کاهش اثرات منفی زیانها و خطرهای کسب و کار و اصول اخلاقی را نیز می توان سیستمی متشکل از رهنمودهای اخلاقی در نظر گرفت که به سازگاری افراد در شرایط مختلف با قوانین مشخص و یا درجهت دستیابی به نتایج مشخص یاری می رساند . در تعریف اصول اخلاقی یک نکته را باید در نظر گرفت . گاهی نظام اخلاقی بر مینای قوانین (rule-based system) استوار است و رهنمودهایی چون "همیشه حقیقت را بگو" و " هرگز دزدی نکن" همراه خود دارد و گاهی نیز نظام اخلاقی به نیل به نتایج (results-based ethical system)مشخصی مانند "بهترین ها برای همه مردم دنیا " تاکید دارد .

32. مثالهايي از ارتباط مدیریت ریسک با اصول اخلاقی :
در نظر بگیرید برای یک سازمان که به دنبال مدیریت ریسک مطلوب است تمام افراد باید مطابق اصول اخلاقی رفتار نمایند . به عنوان نمونه
، اگریکی از کارکنان سازمان تصویر نادرستی و مخالف حقیقت از محصول یا خدمات سازمان ارائه کند موجب می شود سازمان از لحاظ شایستگی اسیب پذیر شود و در دراز مدت ممکن است موجب از دست رفتن اعتبار و شهرت سازمان شود . ویا ، اگر یکی از مدیران سازمان با کارمند زیر دست خود به طور نامناسب و مغایر اصول اخلاقی رفتار نماید ان فرد و تعدادی از همقطاران وی ممکن است شور و اشتیاق کاری خود را از دست دهند و فقط به دنبال کسب منافع شخصی از راههای مختلف بدون توجه به متافع سازمان باشند و یا اینکه به دنبال شغل دیگری باشند . و یا اگر کارمندی متوجه شود که کارمند دیگری از سازمان اختلاس می کند و در گزارش این رفتار غیر اخلاقی کوتاهی نماید در این صورت در وهله اول زیانهای مالی برای سازمان ، کارکنان و ذی نفعان بوجود می اورد و در وهله دوم فرهنگ نامناسبی را در سازمان رواج می دهد . همانطور که واضح است عمل غیر اخلاقی موجب ایجاد ریسک هایی برای سازمان می شود .
و یا کارکنان مدیریت ریسک سازمان نیز در فراهم اوردن اطلاعات برای شرکت های بیمه گذار باید امانت دارو صادق باشند که خود علاوه بر اوازه نیک میان بیمه گزاران ، بواسطه دوره های چند ساله برای تمدید بیمه ممکن است شرکت در مخاطره ریسک بیمه نامتناسب با دارایی و ناکافی قرار گیرد .
این مثالها نشان می دهند که مدیریت ریسک و اصول اخلاقی در قبال یکدیگرنقش حمایتی دارند و یکی پشتیبان دیگری می باشد و به عبارتی هر کدام از انها می تواند ضامن اجرایی دیگری باشد . به همین دلیل باید تلاش کرد تا مدیریت ریسک و اصول اخلاقی را در سازمان در کنار هم نهادینه نمود .

33. نتیجه گیري :
با توجه به مباحث مطرح شده، موارد ذیل براي استقرار یک ساختار اثربخش مدیریت ریسک مورد نیازند:
در دسترس بودن منابع مالی، انسانی و اطلاعاتی جهت انجام برنامه هاي مدیریت ریسک در سطوح تصمیم گیري و اجرایی
دخالت دادن ملاحظات مدیریت ریسک در برنامه هاي استراتژیک سازمان
شناخت و درك واضح و صحیح از ریسک
شناسایی و پایش مستمر فرصتها و تهدیدها (خارج از سازمان) و نقاط ضعف و قوت (داخل سازمان)
بهره گیري از رویکرد کنشی و پویا به جاي رویکرد واکنشی و ایستا
مسئولیت پذیري و پاسخگو بودن واحدها و افراد در قبال وظایف محول شده در راستاي برنامه هاي مدیریت ریسک
ایجاد و تداوم یک فرهنگ سازمانی پشتیبان
تدوین و توسعه معیارهاي عملکرد براي سنجش برنامه هاي مواجهه با ریسک
گزارش دهی، اطلاع رسانی و آموزش در راستاي تحقق اصل مشارکت کارکنان و گروههاي ذینفع
بازنگري مداوم ساختار مدیریت ریسک به منظور شناسایی فرصتهاي بهبود