1. Потпрограми
во Pascal

2. Потпрограми
Кога се проектира некој сложен програм потребен е тим на програмери од кои секој добива одредена задача.
На овие задачи сите програмери работат истовремено што го забрзува времето на изработка на целиот програм.
Затоа е потребно да постои можнoст на поврзување на различни модули во сложена целина.
Покрај тоа, на програмериоте им стои на располагање и голема библиотека на веќе готови програми кои можат едноставно да се вметнат во основниот програм.

3. Потпрограми
За да се овозможи тимска работа и користење на веќе готови програми во PASCAL се користат функции и процедури.
Со нивно користење се постигнува да:
Различни луѓе можат да работат на различни делови на програмата ви исто време;-
Исти структурен блок (функција или процедура) може да се употреби на повеќе места иако е запишан само еднаш;
Програмата станува поедноставна, попрегледна и пократка.

4. ФУНКЦИИ
function

5. Функции
Покрај однапред дефинирани стандардни функции, програмерот може да дефинира и сопствени функции.
Карактеристика на функцијата е да дава само една излезна вредност, која се придружува на името на функцијата.

6. Функции
Синтаксен дијаграм на функцијата е:

7. Пример :
Напиши функција која го дава дел на број позади децималната точка.
function fdec(x:real):real; begin          fdec:=x - trunc(x) end;

8. Функции
Функцијата има иста структура како и програма, освен што функција почнува со резервираниот збор function наместо program и нема точка после end, туку завршува со точка и запирка.
Позади function доаѓа името на ф-јата,а потоа список на формални параметри. Со секој параметар се наведува и неговиот тип.
Во овој пример тоа е параметарот x:real, што занчи дека ф-јата зема еден параметар со реален тип од програмата.
Позади списокот на параметри се наведува тип на резултатот кој ф-јата го враќа во програмот, така да fdec е од рален тип.

9. Функции
После заглавјето на ф-јата следува блок наредби, кои го опишуваат начинот на добивање на резултат.
Во примерот тоа е наредбата :
fdec:=x - trunc(x), со која се пресметува вредноста која ќе се додели на името на функцијата.
Без разлика на број на наредби, една од нив е секогаш наредба за доделување на вредност на името на ф-јата.
Тоа е вредност која се враќа во програмот на местото каде што се повикува ф-јата.

10. Пример :
Напишете програма со која се пресметува збир на деловите позади децималната точка од 5 реални броеви.
program funkcija; var i : integer;      a, suma : real; function fdec(a:real):real; begin        fdec:=a - trunc(a) end; begin        suma:=0;        for i:=1 to 5 do        begin               read(a);               suma:=suma + fdec(a)        end;        writeln(‘збирот е ',suma:5:2); end.

11. Функциите кои корисникот ги пишува се користат на ист начин како и стандардните функции.
Со наредбата suma:=suma + fdec(a) се врши обраќање на функцијата fdec, со наведување на името на функцијата и список на вистински параметри - fdec(a).
Вистински параметри се вредности кои се доделуваат на формалните параметри.
Типот на формалните и вистинските параметри мора да биде ист.
Вистински параметри мора да бидат променливи, констанати и изрази.

12. Одговорете на прашањата:
Со што се одликува функцијата ?
Објаснете каква структура има функцијата.
Како се користат функциите кои ги пишива корисникот?
Што се вистински, а што формални параметри и од кој тип се?
Што може да биде вистински параметар?