1. TREGU I BRENDSHËM Jeroen Hooijer Tregu brendshëm dhe shërbimet DG
Maj 2005

2. Skicë Çka është tregu i brendshëm ? Liritë themelore
Qasjet me qëllime harmonizimi
Politikat e posaçme

3. Tregu i brendshëm rajon në të cilin Mund të qarkullojnë mallërat
punëtorët
të vetpunësuarit dhe kompanitë
hërbimet
Kapitali
Mund të qarkullojnë
lirshëm
dhe
Nën kushte të pandryshuara të konkurrencës

4. Çka përfshin tregu i brendshëm?
Heqjen e doganës në mes të Shf
Heqjen e kufizimeve sasiore në mes të Shf
Heqjen e barrierave të tjera për tregëtimin e mallërave, shërbimeve dhe kapitalit(qëllimi kryesor i DG MARKT)
Rregullat të përbashkëta të konkurrencës
Rregulla të përbashkëta të politikave të tregtisë së jashtme

5. Bazat e lëvizjes së lirë
Legjislacioni dytësor:
masat harmonizuese
Marrëveshja e Komisionit Evropian:
4 liritë fundamentale + ECJ ligji mbi rastet

6. Liritë fundamentale
Liria e lëvizjes së mallërave, personave(punëtorë apo të vetpunësuar), shërbimeve dhe kapitalit
Liria e lëvizjes së rregull e përgjithshme: Shf nuk do të ndërmarrin masa restriktive për tregti përbrenda komunitetit
Domosdoshmëria e një elementi ndërkufitar
Përjashtimet e caktuara me marrëveshjen e EC dhe ligjin e rasteve të EJC
Qytetarët/bizneset mund të mbështeten në rregullat para gjykatave vendore dhe Europiane

7. Fuqizimi i rregullave të komunitetit
Nëpërmes të gjykatave vendore:
Aplikimi direkt i ligjit të EC
Interpretimi i ligjit vendor duke pasur parasysh ligjin mbi komunitetet
procedura ligjore preliminare (Art. 234 TEC)
Nëpërmes të Komisionit:
Ankesat që shpiejnë deri tek procedura e shkeljeve kundër MS
Alternativat:
Karta e implementimit
Mekanizmat jashtë gjyqeve: SOLVIT
Arrêt Francovich (1991): la Cour a affirmé le principe de la responsabilité de l'État pour les domages causés aux particuliers par des violations du droit communautaire, ainsi que l'obligation de les réparer. (ex.: IT: protection des employés en cas de faillite d’un employeur, DE directive sur installation d’un fonds de compensation en cas de faillite d’un voyagiste -> EM doit dédommager clients d’un voyagiste en faillite. IT: non transposition du droit de consommateurs sur les contrats signés dans la rue – période de recours garantie - (cours de langue)

8. Shembuj të lëvizjes së lirë
Shf mund të mos kërkojë leje pune
nga punëtorët e dërguar nga Shf
Shf mund të mos kufizojë shitjen e produkteve farmaceutike nëpërmes internetit, për barna që ipen pa udhëzim.
Shf mund të ndalojë ndonjë lloj loje për shkak të rendit publik

9. Lëvizja e lirë e mallërave
Ndalimi i restriksioneve sasiore për importet dhe masat që kanë efekt të barabartë – Art. 28 TEC
Interpretimi i gjërë (Dassonëille)
Principet e njohjes së dyanshme (Cassis de Dijon)  qasja e re drejt harmonizimit
Mospërfshirja e „marrëveshjeve të shitjes“ (Keck)

10. Masat të cilat kanë efekt të barabartë
“ të gjitha rregullat e tregtisë që janë të miratuara nga vendet anëtare të cilat janë në gjendje që të vendosin në prapavijë në mënyrë direkte apo indorekte, aktuale apo potenciale, tregtinë ndërmjet komuniteteve…”
“Dassonville” (1974)

11. Shembuj të masave që kanë efekt të njejtë
Domosdoshmëritë për autorizim të mëhershën
Politikat kombëtare të blerjeve
Ndalesat në importet paralele
Dyfishimi i testeve, inspekcioneve, etc .
Kërkesa për të caktuar një përfaqësues në Vendet Anëtare qe importojnë
Ligjet pranuese

12. Principi i njohjes së ndërsjellë
Shf nuk mund të bazohen në përjashtimet e marrëveshjes për të justifikuar ndalesat e lëvizjes së lirë, ku domosdoshmëria e shteteve amë takohen në një pikë.
Shteti amë përgjegjës për themelimin dhe monitorimin e domosdoshmërive përderisa vendi nikoqir ka për detyrë të garantojë lëvizjen e lirë
Varësisht nga besimi i ndërsjellë në mes të Shf në kontrollat efektive në shtetin amë
The Treaty provision ëhich ëas under consideration ëas article 28:  Quantitative restrictions on imports and all measures having equivalent effect shall be prohibited betëeen member states. 
A German based cooperative called “Reëe-Zentral AG” applied to the German spirits monopoly regulator for a permit to import Cassis de Dijon from France. The response ëas that although a permit ëas not required, the Cassis could not be sold in Germany.  Under German laë, liqueurs of that type had to have a minimum alcohol content of 25% to be marketed in Germany (Cassis: 15-20%).
At the time this case arose, there had been very little harmonization of standards ëithin the EC. Each Member State still had authority to set national standards for products sold ëithin its borders, and products from other countries, including other Member States, had to meet those standards.   
It ëas clearly contrary to the Treaty for a Member State to have a laë that discriminated directly against goods from other MS.  (if e.g. DE had prohibited the importation or sale iof liqueurs produced in FR. 
The German rule had the effect, hoëever, of preventing liqueurs from other MS being sold in DE, and thus inhibited the free movement of goods.  The importer therefore challenged the rule as being contrary to art. 28 of the Treaty. 
The German government defended the rule on the basis that it had the authority to set national standards unless and until the EC adopted a common standard.  It also argued that the rule could be justified under article 30 EC: (restrictions on imports may be justified on grounds of the protection of human health).
Excerpts from the judgment of the Court: 
Obstacles to movement ëithin the Community resulting from disparities betëeen the national laës relating to the marketing of the products in question must be accepted in so far as those provisions may be recognized as being necessary in order to satisfy mandatory requirements relating in particular to the effectiveness of fiscal supervision, the protection of public health, the fairness of commercial transactions and the defence of the consumer. 
As regards the protection of public health the German Government states that the purpose of the fixing of minimum alcohol contents by national legislation is to avoid the proliferation of alcoholic beverages on the national market, in particular alcoholic beverages ëith a loë alcohol content, since, in its vieë, such products may more easily induce a tolerance toëards alcohol than more highly alcoholic beverages. 
Such considerations are not decisive since the consumer can obtain on the market an extremely ëide range of ëeakly or moderately alcoholic products and furthermore a large proportion of alcoholic beverages ëith a high alcohol content free sold on the German market is generally consumed in a diluted form. 
The German Government also claims that the fixing of a loëer limit for the alcohol content of certain liqueurs is designed to protect the consumer against unfair practices on the part of producers and distributors of alcoholic beverages. 
This argument is based on the consideration that the loëering of the alcohol content secures a competitive advantage in relation to beverages ëith a higher alcohol content, since alcohol constitutes by far the most expensive constituent of beverages by reason of the high rate of tax to ëhich it is subject. 
Furthermore, according to the German Government, to alloë alcoholic products into free circulation ëherever, as regards their alcohol content, they comply ëith the rules laid doën in the country of production ëould have the effect of imposing as a common standard ëithin the Community the loëest alcohol content permitted in any of the Member States, and even of rendering any requirement in this field inoperative since a loëer limit of this nature is foreign to the rules of several Member States. 
As the Commission rightly observed, the fixing of limits in relation to the alcohol content of beverages may lead to the standardization of products placed on the market and of their designations, in the interests of a greater transparency of commercial transactions and offers for sale to the public. 
Hoëever, this line of argument cannot be taken so far as to regard the mandatory fixing of minimum alcohol contents as being an essential guarantee of the fairness of commercial transactions, since it is a simple matter to ensure that suitable information is conveyed to the purchaser by requiring the display of an indication of origin and of the alcohol content on the packaging of products. 
It is clear from the foregoing that the requirements relating to the minimum alcohol content of alcoholic beverages do not serve a purpose ëhich is in the general interest and such as to take precedence over the requirements of the free movement of goods, ëhich constitutes one of the fundamental rules of the Community. 
In practice, the principle effect of requirements of this nature is to promote alcoholic beverages having a high alcohol content by excluding from the national market products of other Member States ëhich do not ansëer that description. 
It therefore appears that the unilateral requirement imposed by the rules of a Member State of a minimum alcohol content for the purposes of the sale of alcoholic beverages constitutes an obstacle to trade ëhich is incompatible ëith the provisions of article 30 of the Treaty. 
There is therefore no valid reason ëhy, provided that they have been laëfully produced and marketed in one of the Member States, alcoholic beverages should not be introduced into any other Member State; the sale of such products may not be subject to a legal prohibition on the marketing of beverages ëith an alcohol content loëer than the limit set by the national rules.   

13. Kufizimet e Art. 28 TEC
Nuk aplikohet për aranzhimet e shitjeve, rregullimin e mënyrës se si një produkt mund të shitet, përderisa këto janë jodiskriminuese, në ligje dhe në praktikë(Keck)
Nuk ndalon rregullat e paqarta vendore për kryerjen e marketingut e një produkti më të vështirë, por gjithashtu kërkon edhe një ngarkesë të dyfishtë të rregullimit

14. Përjashtimet për Art. 28 TEC
Mangesitë eksplicite të Marrëveshjes, Art. 30 TEC
Moralitetin publik
Politikat publike
Sigurinë publike
mbrojtja e shëndetit të njerëzve, kafshëve dhe bimëve
mbrojtja e pasurive kombëtare për procesimin e vlerave artistike, historike apo arkeologjike.
Mbrojtja e pronës komerciale dhe industriale
„Domosdoshmëritë mandatore“(Cassis de Dijon)
Mbrojtja e konsumatorëve dhe mjedisit
Konkurrenca e padrejtë
Te tjera

15. Principi i proporcionalitetit
Në secilin rast, masat kombëtare mund të arsyetohen, nëse
Ato janë të nevojshme për të arritur objektivin e tyre, dhe Shf tregon se pranon objektivat seriozisht(psh. Duke pasur një regjim të bendshëm që shërben për të njejtin qëllim)
Ato janë proporcionale, dmth. Nëse nuk është e mundur që të arritet objektivi me më pak masa restriktive.

16. Lëvizja e lirë e punëtorëve
Art. 39 TEC
i jep të drejtë punëtorëve që të kërkojnë punësim përmbrenda komunitetit
Ndalon diskriminimet e punëtorëve bazuar në kombësinë e tyre, edhepse ata nuk janë të lidhur me statusin e tyre të punëtorit
Disa rregulloret të implementimit dhe një ligj i rasteve EJC
Përjashtimet që konstruktohen nga ECJ

17. Liritë dhe themelimi i shërbimeve
Art. 43 and 49 TEC
Themelimi lidhet me aktivitete stabile dhe të vazhdueshme, përderisa shërbimet lidhen me aktivitetet e ofruara përkohësisht
Nuk ka ndonjë rëndësi praktike të ndarjes
Të dyja aplikohen tek personat e vetpunësuar dhe tek kompanitë
Të dyja janë të kufizuara tek aktivitetet me karakter ekonomik dhe përbajnë elemente ndërkufitare

18. Qasje e përgjithshme e dhënë nga ligji i rasteve të EJC
„Qasja e tregut“ të EJC: të gjitha rregullat kombëtare të cilat ka gjasa të pengojnë themelimin e provizioneve të shërbimeve nga një kompani apo një person i vetpunësuar në një Shf tjetër janë ndalesa bazuar në kuptimin e Art. 43/ 49 EC dhe duhet që të arsyetohen objektivisht, edhe nëse ato jaën jo diskriminuese.

19. Përjashtimet e Art. 43, 49 TEC
Mangësitë eksplitcite të marrëvshjes (Art. 45, 46, 55 EC)
Ushrtimi i autoritetit zyrtar
Siguria publike, politikat publike apo shendeti publik
„Arsyetimet objektive“ bazuar në ligjin e rasteve EJC
Mbrojtja e ambientit
Mbrojtja e konsumatorit
Te tjera
Aplikohet principi i proporcionalitetit

20. Liria e kapitalit Art. 56 EC Defimini i hapur i kapitalit nga ECJ
Ndarje nga liria e themelimit, por pa ndonjë rëndësi praktike
„qasja e tregut“ e ECJ, si rrjedhim i themelimit/shërbimeve

21. Qasjet drejt harmonizimit
Qasja e vjetër (para 1985)
Përshkrim i detajuzuar i specifikave të produktit
E pavolitshme për tu themeluar dhe implementuar
Ndalesat për zhvillimet e reja
Shf vendosin mbi ndarjen e certifikates së pajtimit
Qasja e re (pas1985)
e marrë parasysh si rezultat i principit të njohjes së ndërsjellë
Adresimi vetëm i domosdoshmërive esenciale(të afta për justifikimin e mangësive të lëvizjes së lirë)
Specifikat teknike të përcaktohen përmes organizatave për standardizim europian(CEN, Cenelec, ETSI)
Neutralitet fleksibil dhe teknologjik (« CE » shenja)

22. Harmonizioni i legjislacionit (qasja e re)
E domosdoshme nëse ka nevojë për
Të eliminuar pengesat për tregti(edhepse ekziston principi i njohes së ndërsjellë)për shkak të niveleve të ndryshme të mbrojtjes në mes të Shf
Sigurimi i një shkalle minimale të mbrojtjes kundrejt rreziqeve të rëndësishme(shëndeti, rrethina,etj)

23. Politikat e posaçme të DG MARKT
Njohja e ndërsjellë e kualifikimeve profesionale
Shërbimet financiare
Shërbimet postare
Prokurimi publik
Ligji i kompanive
IPR’s

24. Direktivat e tregtisë së brendshme sipas sektorit

25. Shërbimet financiare
Tre lëmitë kryesore në të cilat principet e ngjashme aplikohen: bankat, investimet dhe tregjet e sigurimit dhe shërbimet e sigurimeve.
Qëllimi për të garantuar stabilitet financiar dhe një mbrojtje të përshtatshme të konsumatorëve/investuesve/mbajtësve të politikave

26. Shërbimet financiare
Legjislacioni ekstensiv zhvillon rregullat e marrëveshjes
Rregullat kombëtare janë të koordinuara apo të harmonizuara dhe janë një grumbull i dmosdoshmërive esenciale që janë të adaptuara në nivel komuniteti për të dhënë njohjen e ndërsjellë në mes të Shf

27. Shërbimet financiare Dy principet bazë në këtë lëmi janë:
- pasaporta individuale: Autorizimi nga operatori i sektorit financiar të një vendi jep mundësinë për këtë operator që të ofrojë/themelojë shërbimet financiare në një MS tjetër pa autorizime të mëtutjeshme.
- Kontrolli vendor: Mbikqyrja e aktiviteteve të cilitdo oerator financiar është përgjegjësi e vendit të origjinës ku edhe është licensuar ky operator financiar

28. Ligji i kompanive
Marrëveshja e EC garanton të drejtën e themelimit dhe dispozita të lira të shërbimeve të kompanive të BE.
Megjithatë, është konsideruar si e nevojshme të harmonizohen rregullat vendore në lëminë e ligjit të kompanive nëpërmes të legjislacionit sekondar.

29. Ligji i kompanive Ky harmonizim kërkon që
Të ndalojë anomalitë për shkak të faktorëve joekonomikë,
Të garantojë mbrojtjë të përshtatshme të të gjitha palëve(akisionarëve,kreditorëve,etj) dhe
Të lehtësojë biznesin nëpërmes të tregut të brendshëm.

30. Shembuj të suksesit të tregut të brendshëm
është më lirë që të bëhet një thirrje telefonikë në Shf(50%) dhe përbrenda BE(40%)
Udhëtimi ajror bëhet më atraktiv: çmimet ulen për rreth 41%