1. فصل دوم – آشنایی با زبان .NET Visual C#
در این فصل بمعرفی زبان Visual C#.NET می پردازیم. ابتدا انواع داده استاندارد این زبان و کاربرد آنها شرح داده می شود. سپس به دستورات این زبان می پردازیم و در قالب مثالهایی آنها را بررسی خواهیم نمود.
فصل دوم – آشنایی با زبان C#.NET 1

2. انواع داده ها
هنگامیکه می خواهید یک متغیر را تعریف کنید باید C#.NET از اینکه چه مقادیری می خواهید در آن ذخیره کنید مطلع باشد. اینکار با مشخص کردن نوع داده این متغیر انجام می شود.
داده های عددی:
شرح
نوع داده
اعداد صحیح بترتیب با طول 1، 2، 4 و 8 بایت
sbyte, short, int, long
اعداد صحیح بدون علامت (بزرگتر از 0) بترتیب با طول 1، 2، 4 و 8 بایت
byte, ushort, uint, ulong
اعداد اعشاری ممیز شناور بترتیب با طول 4و 8 بایت
single, double
عدد اعشاری با ممیز ثابت با 16 بایت
decimal
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 2

3. داده های عددی
نکته: دقت کنید که زبان C# نسبت به کوچکی و بزرگی حروف حساس می باشد برای نمونه int و Int با هم متفاوتند.
//Declare variable
int i;
//Set number, add numbers,
i = 16;
i = i + 8; // i = 24
تعریف متغیر صحیح و مقدار دهی به آن:
برخی از عملگرهای ریاضی:
شرح
عملگر
عملگر ضرب، تقسیم اعشاری و تقسیم صحیح، باقیمانده تقسیم
*, /, %
مثبت و منفی کننده
(+,- (unary
عملگر جمع و ، عملگر تفریق
(+,- (binary
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 3

4. داده های عددی *=, /=, +=,-= عملگرهای ریاضی بهمراه نسبت دهی: i = i + 8
برای بررسی بیشتر به برنامه IntegerMath مراجعه کنید
//Declare variable
double d;
//Set number, multiply numbers,
d = 45.34;
d *= 4.333;
//divide numbers
d /= 7;
اعداد اعشاری:
برای بررسی بیشتر به برنامه FloatingPtMath مراجعه کنید
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 4

5. رشته ها (Strings)
- رشته ها نوع داده پر کاربرد دیگر هستند. یک رشته دنباله ای از کاراکترهاست که برای ذخیره سازی اطلاعاتی مانند نام، آدرس و ... استفاده می شود. کاربرد دیگر رشته ها دریافت اطلاعات ورودی از کاربر و نمایش خروجی به او می باشد.
- کاراکترهای تشکیل دهنده یک رشته یونیکد(Unicode) است و اندازه هر کدام دو بایت می باشد. بنابراین آنها علاوه بر حروف انگلیسی و سایر کاراکترهای اسکی برای نمایش حروف سایر زبانهای طبیعی مانند عربی و فارسی و تعداد زیادی علایم دیگر استفاده می شوند.
- تعریف رشته و مقدار دهی آن
'Declare variable
string str;
'Set the string value
str = "Hello, world!“;
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 5

6. رشته ها
محدودده رشته ها با استفاده از کاراکترهای " و " مشخص می شود. برای مثال در دستور
MessageBox.Show("Multiplication test... " + d, "Floating Points")
دو عبارت "Multiplication test... " و "Floating Points" رشته هستند.
اگر بخواهیم خود کاراکتر " را در یک رشته بیاوریم باید قبل از این کاراکتر از کاراکتر \ استفاده کنیم. برای مثال
string s1 = " Ali “; // value of s1 equals Ali
string s2 = "\"Ali\"" // value of s2 equals "Ali"
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 6

7. عملیات برروی رشته ها
یک نوع داده یا کلاس در زبان شی گرای C# علاوه بر داده دارای متدها یا توابعی است که بر روی این داده ها عمل می کنند. این متدها امکان پردازش داده ها را فراهم می کنند. برای نمونه یک رشته حاوی دنباله ای از کاراکترهاست و علاوه بر آن دارای توابعی مانند تعیین زیررشته، جستجوی یک عبارت در رشته و ... است. برای دستیابی به ویژگیها و متدها یک یک نوع داده از عملگر نقطه استفاده می شود.
عملگر :[]برای دستیابی به کاراکترهای تشکیل دهنده یک رشته استفاده می شود. این عملگر تنها خواندنی است. دقت کنید که اولین اندیس، با شماره صفر مشخص می شود
string s = "Hello“;
char ch = s[1]; //value of ch equals 'e'
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 7

8. عملیات برروی رشته ها
عمل ادغام: ادغام دو رشته با استفاده از عملگر + انجام می شود. برای مثال به قطعه کد زیر توجه کنید
//Set the string values
string str1 = "Hello”;
string str2 = ", world!“;
//Concatenate the strings
result = str1 + str2; //value of result equals "Hello, world!"
نکته: یک مقدار عددی را نیز می توان با یک رشته ادغام کرد دراینحالت ابتدا مقدار عددی تبدیل به رشته می شود و سپس با رشته ی مورد نظر ادغام می گردد. برای نمونه به قطعه کد زیر توجه کنید.
//Set the value
int i = 26
"The value of i is: " + i; // "The value of i is:26 "
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 8

9. عملیات برروی رشته ها
تعیین طول رشته: منظور از طول رشته تعداد کاراکترهای تشکیل دهنده آن است. هر رشته دارای ویژگی به نام Length است که طول آن رشته را بر می گرداند.
//Set the string values
string str = "Hello“;
int i = str.Length; // i = 5
زیر رشته: یکی دیگر از عملیات پرکاربرد برروی رشته هاست که برای تعیین بخشی از آن رشته که از مکان مشخصی شروع می شود، استفاده می شود. این عمل با استفاده از متد Substring انجام می شود. این متد دو پارامتر دارد. اولین پارامتر نشاندهنده مکان شروع زیر رشته است و پارامتر دوم طول زیر رشته را مشخص می کند.
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 9

10. عملیات برروی رشته ها خروجی برنامه برای رشته :Cranberry
//Declare variable
string s;
//Get the text from the TextBox
s = txtString.Text;
//Display the first three characters
MessageBox.Show(s.Substring(0, 3), "Strings");
//Display the middle three characters
MessageBox.Show(s.Substring(3, 3), "Strings");
//Display the last three characters
MessageBox.Show(s.Substring(s.Length - 3), "Strings");
خروجی برنامه برای رشته :Cranberry
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 10

11. عملیات برروی رشته ها جستجو در رشته:
برای جستجوی یک کلمه یا متن در یک رشته می توانید از متد IndexOf استفاده کنید. این متد کلمه با متن ورودی را در رشته جستجو کرده و اولین موقعیت شروع کلمه را در رشته برمی گرداند. در صورتیکه کلمه مورد نظر در رشته پیدا نشود مقدار خروجی این متد برابر با -1 است.
string s = "The fox jumped over the wall“;
MessageBox.Show(s.IndexOf("fox"));
نکته: عملیات متنوع دیگری نیز بر روی رشته ها انجام می شود. برای آگاهی از آنها می توانید از راهنمای سیستم کمک بگیرید.
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 11

12. نوع داده منطقی bool تبدیل داده ها
داده های منطقی تنها می توانند یکی از دو مقدار True(صحیح) یا False (نادرست) را داشته باشند و بیشتر بمنظور تصمیم گیری استفاده می شوند. برای نمونه نتیجه مقایسه برابری مقدار دو متغیر صحیح a و b یک داده منطقی است که یا درست (True) است یا غلط (False)
تبدیل داده ها
برای تبدیل انواع داده به یکدیگر می توانید از کلاس Convert استفاده کنید. فرض کنید s یک رشته و n یک متغیر decimal باشد.
Convert.ToInt32(s) 
تبدیل s به مقدار صحیح //Integer
Convert.ToDouble(s) 
تبدیل s به مقدار اعشاری //Double
Convert.ToString(n) 
تبدیل عدد n به مقدار رشته ای //String .
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 12

13. دستورات شرطی
عبارات شرطی مانند "اگر هوا خوب باشد بعدازظهر به پارک می رویم" در مکالمات ما بدفعات استفاده می شوند. در برنامه نویسی نیز می توان با دستورات شرطی روند اجرای برنامه را با توجه به شرایط کنترل کرد. برای این منظور دستور if به شکل زیر بکار می رود:
if ( شرط ) {
دستورات1 }
else {
دستورات2
معنای دستور این است که اگر شرط برقرار بود دستورات1 را اجرا کن در غیراینصورت دستورات2 اجرا شوند. برای بیان شرط مورد نظر اغلب از عملگر های مقایسه ای (>، >=، =<، ==، =!) استفاده می شود. حاصل شرط یک مقدار true یا false است. عبارات شرطی را می توان توسط عملگرهای منطقی (&&, ||) باهم ترکیب عطفی یا فصلی کرد.
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 13

14. دستورات شرطی برای نمونه اگر مقدار a = 10 باشد آنگاه b = 10
a < 20  true
a > 15  false
(a < 20) && (a > 15)  false
(a < 20) || (a > 15)  true
b = 11
if ( a == 20)
b = b +1;
else b = b – 1;
برای نمونه اگر مقدار a = 10 باشد آنگاه
b = 10
در صورتیکه بخواهیم بیش از یک شرط را چک کنیم می توانیم از else if استفاده کنیم
If (a == 20)
b = b +1;
else if (a > 20)
b = b * 2;
else b = b – 1;
فصل دوم – آشنایی با زبان C#.NET 14

15. دستورات شرطی دستورات if را بصورت تودرتو نیز می توان نوشت برای نمونه
If (x == 3){
MessageBox.Show(“x = 3");
If (y == 6)
MessageBox.Show(“y = 6"); }
برای مقایسه رشته ها می توانید از متد Compare مربوط به نوع داده string استفاده کنید. نتیجه مقایسه دو رشته a و b با استفاده از این متد در زیر آمده است:
= if a = b
string.Compare(a,b)
> if a > b
< if a < b
نکته: اگر بخواهیم دو رشته a و b را بدون توجه به کوچکی و بزرگی حروف با هم مقایسه کنیم کافیست مقدار پارامتر سوم متد Compare را برابر با true قرار دهیم  string.Compare(a,b, true )
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 15

16. دستور switch
هنگامی که بخواهید به ازای مقادیر مختلف یک متغیر کارهای متفاوتی را انجام دهید معمولا دستور switch جایگزین مناسبتری برای دستور if است. برای مثال دستور زیر را در نظر بگیرید
If (customerName == "Bryan“)
(do something)
else if (customerName == "Stephanie“)
else if (customerName == " Cathy“)
else if (customerName == "Betty“)
else (do something)
فصل دوم – آشنایی با زبان C#.NET 16

17. دستور switch
معادل این دستور را بصورت خواناتر با استفاده از switch می توان بصورت زیر پیاده سازی کرد.
switch(customerName) {
case "Bryan“:
(do something); break;
case "Stephanie“:
(do something) break;
case "Cathy“:
case "Betty“:
default: }
برای آشنایی بیشتر با این دستور برنامه Select Demo"" را بررسی کنید.
فصل دوم – آشنایی با زبان C#.NET 17

18. حلقه های تکرار
هنگامی استفاده می شوند که بخواهید کارمعینی را بدفعات تکرار کنید. برای نمونه فرض کنید بخواهید معدل هر دانشجو را در ترم جاری بدست آورید. برای اینکار باید عملیات مربوط به محاسبه ی معدل را برای هر دانشجو تکرار کنید. انواع حلقه های تکرار در زبان C# عبارتند از:
حلقه for: معمولا هنگامی که بخواهید کاری را بدفعات مشخصی (مثلا 10 بار ) تکرار کنید از این حلقه استفاده می شود.
حلقه while: هنگامی که بخواهید عملی را تا زمان برقراری شرط معین انجام دهید. برای نمونه خواندن داده های یک فایل تا زمانیکه به انتهای فایل برسید.
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 18

19. حلقه For
برای آشنایی با نحوه ی کار حلقه ی For، فرض کنید تعداد معینی ایتم (مثلا 5 تا) را می خواهید در کنترل ListBox نشان دهید. برای این منظور ابتدا پروژه جدیدی را ایجاد کرده و Form1 را مشابه زیر طراحی کنید:
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 19

20. حلقه For
در پاسخ به رویداد کلیک دکمه For Next Loop قطعه کد زیر را بنویسید:
//Declare counter variable
int i;
//Perform a loop
for (i = 1; i <= 5; i++)
{ //Add the item to the list
listBox1.Items.Add("I'm item " + i + “ in the list"); }
خروجی برنامه
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 20

21. حلقه while
همانطورکه گفته شد هنگامیکه تعداد دفعات تکرار حلقه معین نیست از حلقه while استفاده می کنیم. برای نمونه فرض کنید می خواهیم در یک حلقه تکرار یک عدد تصادفی ایجاد و تا زمانیکه این عدد مخالف با 10 است آن را در ListBox نمایش دهیم:
//Declare variables
Random r = new Random();
int n = 0;
// Clear the list
listBox1.Items.Clear();
//Process the loop until n = 10
while (n != 10) {
n = r.Next(25);
listBox1.Items.Add(n); }
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 21

22. دستورات break و continue
دستور continue نيز شبيه دستور break است اما به جاي اين که حلقه را خاتمه دهد، اجرا را به تكرار بعدي حلقه منتقل مي‌كند. بعبارت دیگر اين دستور، ادامۀ چرخه فعلي را لغو کرده و اجراي دور بعدي حلقه را آغاز مي‌کند.
برای کار بیشتر با انواع حلقه ها در C#به برنامه "Loops" مراجعه کنید
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 22

23. متدها
همانطورکه گفته شد یک نوع داده یا کلاس در C# علاوه بر داده دارای متدها یا توابعی است که بر روی این داده ها عمل می کنند. این متدها امکان پردازش داده ها را فراهم می کنند.
دلیل استفاده از متدها اینست که امکان استفاده مجدد از کد را فراهم می آورند. برای نمونه فرض کنید متدی را نوشته اید که معدل یک دانشجو را از روی نمرات آن محاسبه می کند. پس از آن هر وقت نیاز به معدل دانشجو دارید می توانید آن را با فراخوانی این متد محاسبه کنید و نیازی به نوشتن دوباره کد ندارید.
علاوه بر این استفاده از متد ها اشکال زدایی برنامه ها را آسانتر می کند.
مثال) متد مربوط به محاسبه مساحت دایره:
ورودی: شعاع دایره از نوع double
خروجی: مساحت دایره را از نوع double
double calculateArea (double radius)
مقدار خروجی
نام متد
آرگومان ورودی
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 23

24. کد متد مربوط به محاسبه مساحت دایره بازگرداندن مقدار خروجی
متدها
متدها به دو دسته تقسیم می شوند:
1– متدهایی که مقدار خروجی دارند. در مثال قبلی، خروجی متد از نوع double است.
2– متدهایی که هیچ مقدار خروجی را بر نمی گردانند. این متدها که به آنها روال می گویند. در روالها بجای تعیین نوع خروجی، از کلمه کلیدی void (پوچ) استفاده می شود. {
//Declare variables
double square;
double result;
//Square the radius
square = radius * radius;
//Multiply it by pi
result = square * Math.PI;
//Return the result
return result; }
کد متد مربوط به محاسبه مساحت دایره
بازگرداندن مقدار خروجی
دستور انتهایی متد
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 24

25. متدها
فراخونی متد
private void button1_Click(object sender, EventArgs e) {
double r = 100;
double area = calculateArea(r);
string msg = "Area of circle is " + area;
MessageBox.Show(msg); }
فراخونی متد
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 25

26. ارسال به طريق ارجاع‌ (آدرس)
تا اين‌ لحظه‌ تمام‌ پارامترهايي كه‌ در توابع‌ ديديم‌ به‌ طريق‌ مقدار ارسال‌ شده‌اند. يعني‌ ابتدا یک کپی از مقدار متغيري که در فراخواني تابع ذکر شده تهیه مي‌شود و تابع بر روی این کپی عملیات را انجام می دهد.
برای مثال اگر در برنامه اصلی تابع calculateArea(double radius) را با مقدار r فراخوانی کنیم ابتدا یک کپی از مقدار r در حافظه تهیه شده و این مکان حافظه radius نامگذاری می شود. تابع calculateArea بر روی radius عمل می کند نه r 10
کپی
radius r
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 26

27. ارسال به طريق ارجاع (آدرس)
ارسال به طريق مقدار باعث مي‌شود که متغيرهاي برنامۀ اصلي از تغييرات ناخواسته در توابع مصون بمانند. اما گاهي اوقات عمدا مي‌خواهيم اين اتفاق رخ دهد. يعني مي‌خواهيم که تابع بتواند محتويات متغير فرستاده شده به آن را دست‌کاري کند. در اين حالت از ارسال به طريق ارجاع ‌استفاده مي‌کنيم.
براي اين که مشخص کنيم يک پارامتر به طريق ارجاع ارسال مي‌شود، از کلمه کلیدی ref در کنار نوع پارامتر استفاده می شود. اين باعث مي‌شود که تابع به جاي اين که يک کپي محلي از آن آرگومان ايجاد کند، خود آرگومان محلي را به کار بگيرد. به اين ترتيب تابع هم مي‌تواند مقدار آرگومان فرستاده شده را بخواند و هم مي‌تواند مقدار آن را تغيير دهد. در اين حالت آن پارامتر يک پارامتر «خواندني-نوشتني» خواهد بود.
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 27

28. ارسال به طريق ارجاع (آدرس)
مثال)
void swap(ref int a, ref int b) {
int temp = a;
a = b;
b = temp; }
int a = 100;
int b = 200;
swap(ref a, ref b);
کلمه کلیدی ref تنها برای ارسال انواع داده ای پایه، مانند اعداد صحیح، اعشاری و رشته ها استفاده می شود. این انواع عددی اصطلاحا انواع مقداری (value type) نامیده می شوند. انواع داده ای که توسط کاربر یا سیستم با استفاده از کلمه کلیدی class تعریف شده اند، بصورت پیش فرض از نوع ارجاع (reference type ) می باشند.
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 28

29. ثابتها (Contants) داده های شمارشی (Enum)
ممکن است شما در یک برنامه مقادیری معینی را به دفعات استفاده کنید.با استفاده از ثابتها شما می توانید نام های مناسبی به این مقادیر بدهید و با استفاده از این نام به آنها مراجعه کنید:
const double Pi = ;
double computeArea(double r){
return Pi * r * r; }
بسیاری از اوقات ما به متغیرهایی نیاز داریم که مقدار آنها تنها می تواند از یک مجموعه مقادیر محدود انتخاب شود. برای مثال جنسیت افراد تنها می تواند مرد یا زن باشد. و یا روز هفته که میتواند یکی از مقادیر شنبه تا جمعه را داشته باشد. کلمه کلیدی enum به شما این امکان را می دهد که این نوع داده ها را تعریف کنید.
enum DaysOfWeek {
Monday = 1, Tuesday = 2, Wednesday = 3, Thursday = 4,
Friday = 5, Saturday = 6, Sunday = 7 }
نوع داده شمارشی
مجموعه
مقادیر
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 29

30. داده های شمارشی (Enum) استفاده از داده های شمارشی DaysOfWeek d1, d2;
void ScheduleDay(DaysOfWeek day) {
switch (day)
case DaysOfWeek.Monday:
// do somthing here
break;
case DaysOfWeek.Tuesday:
default: }
DaysOfWeek d1, d2;
d1 = DaysOfWeek.Sunday;
d2 = DaysOfWeek.Friday;
برای کار بیشتر با ثابتها و داده های شمارشی به برنامه های "Constant Demo" و "Enum Demo" مراجعه کنید.
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 30

31. string[] strArray = new string[5];
آرایه ها
برای نمایش لیستی از داده های همنوع استفاده می شوند. با استفاده از آرایه ها شما می توانید یک گروه از متغیرها را ایجاد کنید و به هر یک از آنها با index دسترسی پیدا کنید. تعریف آن در C# بصورت زیر انجام می شود:
تعریف آرایه ای از رشته ها //
string[] strArray;
با تعریف آرایه حافظه ای به آن اختصاص داده نمی شود. پس از تعریف آرایه می توان با استفاده از کلمه کلیدی new به شکل زیر فضای مورد نظر را به آن اختصاص داد:
آرایه ای از رشته ها با اندازه 5 که اندیس آن از 0 تا 4 تغییر می کند//
strArray = new string[5];
می توان دوعمل فوق را در یک زمان نیز انجام داد:
string[] strArray = new string[5];
بعلاوه می توان در هنگام تعریف آرایه می توان عناصرآن را مقدار دهی اولیه کرد:
int[] list = new int[] {1, 12, 15, 20, 2};
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 31

32. آرایه ها با استفاده از اندیس می توان به عناصر آرایه دسترسی پیدا کرد:
string[] strArray = new string [5]; .
strArray[2] = "Stephanie"
MessageBox.Show(strArray[2])
با استفاده از اندیس می توان به عناصر آرایه دسترسی پیدا کرد:
برای پیمایش عناصر آرایه می توانید از هر یک از حلقه های تکرار که قبلا معرفی شد استفاده کنید. چنانچه بخواهید تمام عناصر آرایه را پیمایش کنید استفاده از حلقه foreach برای این منظور ساده تر و خواناتر است. برای مثال قطعه کد زیر عناصر آرایه را پیمایش کرده و آنها را در یک ListBox به نام listBox1 نمایش می دهد:
string[] listFriends = new string[] { "Robbin", "Bryan", "Stephanie", "Sydney", "Katie" };
foreach (string s in listFriends) {
listBox1.Items.Add(s); }
for (int i = 0; i < listFriends.Length; i++) {
string s = listFriends[i];
listBox1.Items.Add(s); }
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 32

33. آرایه ها در C# امکان تعریف آرایه ها با ابعاد بزرگتر نیز وجود دارد:
// Declares an array of 5 by 3 members
int[,] matrix = new int [5, 3];
// Declares a two-dimensional array and sets initial values
int[,] matrix2 = new int [,] { { 1, 2, 3 }, { 4, 5, 6 } };
// Declares a cubical array and sets initial values
int[, ,] cube = new int [,,] { { { 7, 2 }, { 1, 4 } }, { { 3, 5 }, { 4, 4 } } };
// Declares a complex array of 3 x 3 x 4 x 5 x 6 members
Int [, , , ,] complex = new int [2, 2, 3, 4, 5];
فصل دوم – آشنایی با زبانC#.NET 33

34. آرایه ها
یک نوع از آرایه های چند بعدی در C# آرایه های ناهموار (Jagged) معروفند. یک آرایه ناهموار دو بعدی را می توانید جدولی در نظر بگیرید که هر سطر آن می تواند تعداد متفاوتی ستون داشته باشد:
// Declares an array of 3 arrays
string[][] families = new string[3][];
// Initializes the first array to 4 members and sets values
families[0] = new string[] {"Smith", "Mom", "Dad", "Uncle Phil"};
// Initializes the second array to 5 members and sets values
families[1] = new string[] {"Jones", "Mom", "Dad", "Suzie", "Little Bobby"};
// Initializes the third array to 3 members and sets values
families[2] = new string[] { "Williams", "Earl", "Bob" };
برای کار بیشتر با آرایه ها به برنامه "Array Demo" مراجعه کنید.
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 34

35. مدیریت ساده خطاها
دستورات try…catch این امکان را فراهم می کنند که شما بتوانید تمام خطاهای احتمالی در پروژه را مدیریت کنید، بدون اینکه اجرای کد شما با رخداد خطا متوقف گردد:
مثال) قطعه کد زیر شعاع یک دایره را دریافت کرده و مساحت آن را محاسبه می کند:
double r = Convert.ToDouble(TextBoxRadius.Text);
double s = 3.14 * r * r;
MessageBox.Show("Area = " + s);
اگر کاربر یک مقدار غیرعددی را در کادرمتن وارد کند چون امکان تبدیل آن به عدد وجود ندارد برنامه دچار اشکال شده و با خطای زیر خارج می شود:
فصل دوم – آشنایی با زبان C#.NET 35

36. خروجی برنامه هنگامیکه کاربر مقدار غیر عددی وارد کند
مدیریت ساده خطاها
برای جلوگیری از این اشتباه می توانید از try…catch بصورت زیر استفاده کنید:
try {
double r = Convert.ToDouble(TextBoxRadius.Text);
double s = Math.PI * r * r;
MessageBox.Show("Area = " + s); }
catch{
MessageBox.Show("Wrong Number!");
در مثال بالا برنامه دستورات بخش try را اجرا می کند و در صورت وقوع اشکال کنترل اجرای برنامه وارد بخش مدیریت خطا یعنی catch می شود.
خروجی برنامه هنگامیکه کاربر مقدار غیر عددی وارد کند
فصل دوم – آشنایی با زبان C# 36