1. Psychological Debriefing بازگوئی روانشناختی

2. تعريف
بازگویی روانشناختی جلسه ای گروهی برای بررسی دقيق واقعيات،افکار،برداشت هاوواکنش هايی است که پس از يک حادثه تکان دهنده سازماندهی می شود .
در واقع پروسه ای است که درطی آن فقدان اطلاعات، سوءتفاهم ها ترس از واکنش های شخص به آسيب برطرف می شود.

3. اهداف
پيشگيری ازواکنشهای شديد بعدیchronic PTSD)) ،تسريع دربهبودی طبيعی وحفظ روحيه وانگيزه برای زندگی هدف اساسی است.
آموزش واکنش های شايع در برابر آسيب وتاکيد روی مفهوم
Normal reaction in normal people to an abnormal event””
کاهش احساس ضعيف بودن وايجاد حمايت گروهی حس تعلق به جمع بعلت داشتن تجربيات مشترک
آمورش استراتژی های ساده مقابله بااسترس
شناسايی منابع وشبکه های حمايتی واطلاع رسانی درمورد امکانات
تخصصی موجود

4. اين جلسات نوعی رواندرمانی نيست.
نوعی سازماندهی اوليه درروزها ياهفته های اول پس از حادثه است.
نوعی اسکرين کردن يا غربالگری است.

5. نکات عملی اطلاعات مربوط به جلسه اندازه گروه کمتر از 15 نفر نحوه نشستن
فراهم بودن وسايل پذيرايی
روشن ساختن نقش ها-تعداد هدايتگر(دونفر)
بهترين زمان شروع(24 تا 72 پس از آسيب)
طول جلسه
موقعيت مکانی مناسب

6. اجزاء بازگوئی روانشناختی
معرفی(Introduction)
واقعيات(Facts)
افکار(Thoughts)
برداشت های حسی(Sensory impression)
واکنش ها(Reactions)
عادی سازی(Normalization)
برنامه ريزی برای جلسه آينده وختم جلسه

7. معرفی هدايت کنندگان جلسه قوانين اهداف جلسه نگرش کلی به جلسه

8. معرفی مهمترين مرحله مرحله ايجاد انگيزه و اعتماد معرفی رهبر و دستيار
پرسش ها با صراحت، صداقت، احترام، تشويق، علاقه بايد باشد

9. نگرش کلی به جلسه اهداف و قوانين جلسه توضيح درمورد دليل برگزاری جلسه
محرمانه بودن
هيچ کس مجبور نيست حرف بزند.
هر کسی درباره واکنش ها وتاثرات خود صحبت کند ،نه درباره آنچه ازديگران شنيده ،يادرديگران ديده است.
ازوقت بصورت عادلانه استفاده شود.
نگرش کلی به جلسه

10. واقعيات
چه پيش آمد؟
تجربه های عينی شرکت کنندگان –همه گروه راشرکت دهيد.

11. مرحله واقعيات
آنچه راکه مايليد درمرحله واقعيات به شما بگويند دقيقاًروشن کنيد.
بااستفاده ازروش متداول جلسات(ازچپ به راست)،به همه گروه بپردازيد.
ازگروه برای ساختن «تصوير»کاملی ازآنچه که روی داده، استفاده کنيد.
اگرکسی دارای نقاط کور حافظه باشد،اجازه دهيد که اعضای گروه اطلاعات مربوطه راارائه دهند.
باپرسش وپيگيری مطالب ( کلامی وغيرکلامی)،ايجادرابطه راتسهيل کنيد.( سه مرحله ارتباط)
درپايان مرحله واقعيات ،اگرچيزی مبهم باقی مانده يابيان نشده باشد(ازهمه گروه ) توضيحات بيشتری درمورد واقعيات بخواهيد.

12. افکار اوليه ،افکار بعدی تصميمات نهايی بسيج ذهنی ياافکارسازنده

13. مرحله افکار ترتيب زمانی راحفظ کنيد. روی تصميمات وفعاليت ها تمرکز کنيد.
عناصری راجستجو کنيد که بتوانندبسيج ذهنی رانشان دهند.
زمينه های حسی آشکار وپنهانی راکه در رفتار بروز می کند ،موردتوجه قرار دهيد .
برخی از افکار «ابراز نشده »کدامند؟

14. مرحله برداشتهای حسی
بگذاريد گروه تصميم بگيرد که اين مرحله باکداميک از مسير های حسی آغاز شود.
برای هر يک از مسيرها وقت کافی اختصاص بدهيد.
به گروه فرصت دهيد که درباره بدترين جنبه ها حرف بزنند.
هنگامی که بخشی از گروه برداشت های خود را بروز نمی دهند، با احتياط عمل کنيد .
به شرکت کنندگانی که تاثيراتی«عجيب وغريب»راتجربه کرده اند کمک های فردی ارائه کنيد.

15. واکنش ها درباره بدترين چيزی که روی داده سوال کنيد
پرسش در باره افکار به پاسخ های عاطفی منجر می شود
درباره بدترين چيزی که روی داده سوال کنيد
واکنش های بلادرنگ،بعدی وفعلی

16. مرحله واکنش
پرسش های مربوط به افکاروبرداشت ها غالباً به پاسخ هايی درباره «احساسات»منجر می شود.
اجازه دهيد شرکت کنندگان درباره مضامينی صحبت کنند که اهميت محوری دارند.
ترتيب زمانی (بی درنگ،بعدودرحال حاضر)راحفظ کنيد .
همه واکنش های رفتاری ، واکنش های جسمی واحساسات را مدنظر قرار دهيد .
واکنش ها را بدون اينکه روی موردخاصی انگشت بگذاريد ،بپذيريد.
درباره بدترين قسمت رويداد سوال کنيد .
درصورت لزوم برای حمايت کردن از فرد،ازگروه استفاده کرده و آنان رابسيج کنيد.
عواطف ناگفته رابررسی کنيد.

17. عادی سازی ابرازنظر درباره تشابه ها
اطلاعاتی درباره واکنش های قابل انتظار ارائه دهيد
درباره راهبرد های سازگاری توصيه هايی ارائه کنيد
مطالب کتبی ارائه کنيد

18. عادی سازی افکاروواکنش های بيان شده رامرور کرده ودرموردآنها نظربدهيد.
انواع واکنش ها وروند قابل انتظار آنهاراتشريح کرده ودرمورد مواقعی که کمک ضروری است توصيه هايی ارائه کنيد.
درموارد زير توصيه های کلی ومشخص ارائه دهيد :
تجربه ها را باکلمات بيان کنيد.
حقايق راجستجو کنيد.
درمورد واکنش های عادی اطلاعات بدست آوريد.
برای پايين آوردن تنش از موسيقی، استراحت، ورزش و تمرين های آرامسازی استفاده کنيد.
مراقب افزايش مصرف کافئين، سيگار و.. باشيد.
سعی کنيد تاحدامکان به انجام کارهای روزانه ادامه دهيد.
درمراسم سوگواری و مذهبی شرکت کنيد.
پمفلت هائی در اختيارشان قرار دهيد.

19. برنامه ريزی برای آينده وختم جلسه
آموزش ها راجمع بندی کنيد
برنامه های جلسات پيگيری،درصورت لزوم

20. مرحله پايانی موردديگری هست؟ برآموزش گروهی درآينده تمرکزکنيد.
درصورت لزوم،برای جلسه پيگيری بازگويی،وقت تعيين کنيد .
درباره منابع موجود برای پيگيری ،اطلاعاتی ارائه کنيد.
پس ازجلسه،تامدتی حاضر ودردسترس باشيد.
تشکر از گروه برای مطرح کردن تجربيات خود
بلافاصله پس ازختم جلسه ،باشرکت کنندگانی که درمعرض خطر هستند ،تماس بگيريد .

21. حل موارداختلاف نظر
اختلاف نظر ها رابه رسميت شناخته وبی پرده به آن بپردازيد.
هدايتگران گروه بايد اعضاء را دربرابر ارعاب ،زورگويی ،تهديد وساير فشارهای وارده ازسوی هم گروه ها ،حمايت کنند.
مسايل راباذکر دلايل له وعليه درحالتهای متفاوت، روشن سازيد.
اختلاف های ناشناخته درتعامل افراد گروه اخلال ايجاد می کند.
اگراختلافات جدی درگروه وجود داشته باشد ،تشکيل گروه توصيه نمی شود.

22. ترغيب فرآيندوحرکت گروهی
به عنوان هدايت کننده ،مداخله رادرحداقل نگه داريد.
- کس ديگری واکنشی مشابه داشته است ؟
- کس ديگری افکارمشابهی داشته است؟
هدايت کوتاه مدت -- «تفاسير وسخنرانی»خود رادرحداقل نگه داريد.
ازعلايم وبازخوردهای کلامی افراد گروه برای پيش بردن روند کاراستفاده کنيد .
نظريات يک عضو گروه رابه نظريات يک عضو ديگر پيوند دهيد.

23. نکاتی قابل توجه برای هدايت کنندگان جلسات بازگويی
دونفر باشيد .
برای تدارک جلسه وقت صرف کنيد .
پس از جلسه، برای گفتگوی مفصل بايکديگر، وقت بگذاريد .
تعدادزيادی جلسه پشت سر هم برگزارنکنيد.