1. Nu sculon herigean heofonrices weard,
meotodes meahte and his modgeþanc,
weorc wuldorfæder, swa he wundra gehwæs,
ece drihten, or onstealde.
He ærest sceop eorðan bearnum
heofon to hrofe, halig scyppend;
þa middangeard moncynnes weard,
ece drihten, æfter teode
firum foldan, frea ælmihtig.

2. Nu sculon herigean heofonrices weard,
meotodes meahte and his modgeþanc,
weorc wuldorfæder, swa he wundra gehwæs,
ece drihten, or onstealde.
He ærest sceop eorðan bearnum
heofon to hrofe, halig scyppend;
þa middangeard moncynnes weard,
ece drihten, æfter teode
firum foldan, frea ælmihtig.

3. höfuðstafur

4. trans. Henry Adams Bellows 1936
Hljóðs bið ek allar helgar kindir meiri ok minni mögu heimdallar villtu at ek valföðrs vel fram telja forn spjöll fíra þau er ek fremst um man.
Ek man iötna ár um borna þá er forðum mik fædda höfðu níu man ek heima níu íviðjur (tröllkonur sem búa í skógi) mjötvið mæran fyrir mold neðan.
Hearing I ask | from the holy races,
From Heimdall's sons, | both high and low;
Thou wilt, Valfather, | that well I relate
Old tales I remember | of men long ago.
I remember yet | the giants of yore,
Who gave me bread | in the days gone by;
Nine worlds I knew, | the nine in the tree
With mighty roots | beneath the mold.

5. Hljóðs bið ek allar helgar kindir meiri ok minni mögu heimdallar villtu at ek valföðrs vel fram telja forn spjöll fíra þau er ek fremst um man.
Ek man iötna ár um borna þá er forðum mik fædda höfðu níu man ek heima níu íviðjur (tröllkonur sem búa í skógi) mjötvið mæran fyrir mold neðan.

6. Hljóðs bið ek allar helgar kindir meiri ok minni mögu heimdallar villtu at ek valföðrs vel fram telja forn spjöll fíra þau er ek fremst um man.
Ek man iötna ár um borna þá er forðum mik fædda höfðu níu man ek heima níu íviðjur (tröllkonur sem búa í skógi) mjötvið mæran fyrir mold neðan.

7. höfuðstafur

8. Oft hefir heimsins gálaust glys gert mér ama úr kæti - hæg er leið til helvítis, hallar undan fæti.
Bólu-Hjálmar
Eg hef selt hann yngra Rauð er því sjaldan glaður. Svona er að vanta veraldarauð og vera drykkjumaður.
Páll Ólafsson

9. nissolusotuknisaksestainskorin
Eggjum Stone, Norway c. 1700
nissolusotuknisaksestainskorin
‘né es sólu sótt né saxi steinn skorinn’

10. Tystberga, Södermanland, undated
Myskia ok Manni Mani letu ræisa kumbl þausi at broður sinn Hroðgæir ok faður sinn Holmstæin.
Hann hafði vestarla um varit længi
dou austarla með Ingvari.
Myskja and Manni/Máni had these monuments raised in memory of their brother Hróðgeirr and their father Holmsteinn. He had long been in the west; died in the east with Ingvarr.
mus:kia : a(u)[k :] (m)an(i) : litu : rasa : ku[(m)(l) : þausi : at : b]ruþur * (s)in : hr(u)þkaiʀ * auk : faþur sin hulm:stain * * han hafþi * ystarla u(m) : uaʀit * lenki : tuu : a:ustarla : meþ : inkuari 

11. OHG Lay of Hildebrand
second half of 8th century
Dat sagetun mi seolidante westar ubar wentilseo, dat inan wic furnam: tot ist Hiltibrant, Heribrantes suno

12. Piers Plowman, Langland, 1370-90
Ac on a may mornynge on Maluerne hulles
me byfel a ferli, of fairy me þouȝte

13. Gawayn and the Grene Kniȝt, late 14th century
Siþen þe sege and þe assaut was sesed at Troye,
þe burȝ brittened and brent to brondes and askes
If ȝe wyl listen þis laye bote on litel quile,
i schal telle hit as tit, as i in toun herde
with tonge,
as hit is stad and stoken
in stori stif and stronge
with leel lettres loken
in lond so has ben longe

14. Chaucer, Parson’s Prologue from the Canterbury Tales, c. 1400
But trusteth wel, I am a southren man,
I kan nat geeste rum ram ruf by lettre,
Ne, God woot, rym holde I but litel bettre;
And therfore, if yow list -- I wol nat glose --
I wol yow telle a myrie tale in prose
To knytte up al this feeste, and make an ende.