1. Eleberriak idazteko bide berri baten sendotzea.
Narrazio teknika berriak

2. XX. mendearen hasierarekin batera nobelagintzak errotik berritu zituen ordu arteko idazmoldeak.
Bukatu dira eleberri errealistan pertsonaiei buruz eskaintzen zitzaizkigun xehetasun eta zehaztapen zerrenda luzeak, edo ilunak suertatzen ziren pasarteei buruzko azalpenak.

3. Izen zehatzik gabeko pertsonaiak (Josef K.)
Bukaeratik hasten diren eleberriak (Denbora galduaren bila)
Argumentu zehazgaitzak dituzten testuak (Finnegan´s Wake).
Izatearen absurdoa mugetaraino (Kafka),
Denbora narratiboaren aldaketa (Proust),
Kontamolde eta estilo berriak (Joyce)
Pertsonaien kontzientziak testura (Woolf).

4. XX. mendearen lehenengo erdia
1. Marcel Proust ( )
2. James Joyce ( )
3. Virginia Woolf ( ).
4. Thomas Mann ( )
5. Frantz Kafka ( )

5. Marcel Proust

6. James Joyce

7. Virginia Woolf

8. Thomas Mann

9. Frantz Kafka

10. XX. mendearen bigarren erdia
Samuel Beckett ( )
Noveau Roman (Nobela Berria)
Marguerite Duras ( )

11. Samuel Beckett

12. Noveau Roman (Nobela Berria)
60ko hamarkadan
Pertsonaiaren irudi eta garrantzia zalantzan
Nobelagileak, ahal dela, desagertu egin behar du nobelatik; objetibotasun osoz kontatuko du ikusten duena, interpretazio oro saihestuz
Pertsonaien analisi psikologikoa saihesten da
Denborari eta espazioari dagokienez, mende hasierako berrikuntzak mantentzen dira dira (barne bakarrizketa, denbora-jauziak...)
Forma da garrantzizkoena, alegia, nobela kontatzeko eta antolatzeko era: “idazketa baten abentura da nobela”
Irakurleak garrantzia, protagonismo handiagoa hartu behar du testuaren aurrean; sortzaileagoa izatea eskatzen zaio

13. Marguerite Duras