1. သာ၍ေကာင္းေသာ ကမၻာအတြက္ပံုစံၾကမ္း
သင္ခန္းစာ ၂။ ဇူလိုင္လ ၁၃၊ ၂၀၁၉

2. ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈဆိုင္ရာဥပေဒ မ်ား
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကၽြန္ခံခဲ့ၿပီးေနာက္ ဘုရားသခင္ သည္ အဲဂုတၲဳျပည္မွဣသေရလလူမ်ားကို ထုတ္ေဆာင္ခဲ့သည္။
၎တို႔၏ကတိေတာ္ျပည္သို႔သြားရာလမ္းတြင္ တရားမွ်တေသာဥပေဒမ်ားကို ဘုရားသခင္က သူတို႔ကိုေပးခဲ့သည္။ “ငါသည္ယေန႔သင္တို႔၌ ထားေသာ တရားအေပါင္းႏွင့္အမွ်ေျဖာင့္မတ္ ေသာ စီရင္ထံုးဖြဲ႔ခ်က္တို႔ကိုရေသာအဘယ္ လူမ်ိဳးႀကီးရွိသနည္း?” (တရားေဟာ ၄း၈)
ဤပညတ္ဥပေဒမ်ားသည္ ကာကြယ္မႈကိုေပးထားခဲ့ၿပီး အထူး သျဖင့္ အားနည္းသူမ်ားကို ကာကြယ္မႈေပးထားခဲ့သည္။
တရားဥပေဒေရးဆြဲသူ
ပညတ္ေတာ္ဆယ္ပါး
ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈဆိုင္ရာဥပေဒ မ်ား
ဒုတိယဆယ္ဘို႔တဘို႔
ယုဘိလႏွစ္

3. တရားဥပေဒ ေရးဆြဲသူ
“ထိုလူမ်ားတို႔သည္ယံုၾကည္၏။ ထာ၀ရဘုရားသည္ ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔ကို အၾကည့္အရႈၾကြေတာ္မူသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ သူတို႔ခံရေသာဆင္းရဲျခင္းကို မွတ္ေတာ္မူသည္ကိုလည္းေကာင္း ၾကားေသာအခါ ဦးညႊတ္ခ်၍ကိုးကြယ္ၾက၏။” (ထြက္ ၄း၃၁)
ဘုရားသခင္သည္မီးေလာင္၍ “ခ်ံဳမကၽြမ္း ေသာ” “မီးလွ်ံ၌” ေမာေရွအား မိမိကိုယ္ ကိုထင္ရွားျပသခဲ့သည္ (ထြက္ ၃း၂)။
သူ၏လူမ်ား၀မ္းနည္းျခင္းႏွင့္ငိုးေၾကြးျခင္း အသံကို သူၾကားေၾကာင္းေမာေရွကို ဘုရားသခင္ ေျပာခဲ့သည္ (ငယ္ ၇)။
ဘုရားသခင္သည္ေမာေရွအား ဣသေရလလူမ်ားကို အဲဂုတၲဳျပည္မွ ထုတ္ေဆာင္ရန္အတြက္ေစခိုင္းခဲ့သည္ (ငယ္ ၁၀)။ အဲဂုတၲဳျပည္မွ လက္ခ်ည္းသက္သက္သူတို႔ထြက္သြားခဲ့ရသည္မဟုတ္ေပ။ ဣသေရလလူမ်ားအားကၽြန္ကဲ့သို႔ခိုင္းေစခဲ့ျခင္း အတြက္အဲဂုတၲဳလူမ်ားမွ ျပန္ေပးရသည္(ငယ္ ၂၁)။
ခါနာန္ျပည္သို႔အသြားလမ္းတြင္ ယခင္ကၽြန္ျဖစ္ခဲ့ သူမ်ားမွ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံျဖစ္ေအာင္ျပဳလုပ္ရန္ ဘုရား သခင္ျပဳခဲ့သည္။ ကမၻာႀကီးတစ္ခုလံုးအတြက္ ေကာင္းႀကီးျဖစ္ႏို္င္ရန္အတြက္ ၎တို႔အတြက္ တရားမွ်တေသာဥပေဒမ်ားကိုေပးခဲ့သည္။ ထို႔အ တြက္ေၾကာင့္ ၎တို႔ကိုသိနာေတာင္သို႔ေခၚခဲ့သည္။

4. “ထာ၀ရဘုရားသခင္က “ငါသည္သင့္ကိုကၽြန္ခံေနရာ အဲဂုတၲဳျပည္မွကယ္ႏုတ္ေဆာင္ယူခဲ့ၿပီးေသာ သင္၏ ဘုရား သခင္ထာ၀ရဘုရားျဖစ္သည္ဟု ပညတ္ေတာ္ကိုေပးေသာသူ အေနျဖင့္လည္းေကာင္း၊ တရားသူႀကီးတစ္ပါး၏ ႀကီးျမတ္မႈ အသြင္အျပင္ကိုသာမက မိမိလူတို႔အားကရုဏာေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုစြာကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သူ တစ္ပါးအေနျဖင့္ လည္း ေကာင္း မိမိကိုယ္ကိုေဖာ္ျပေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ မိမိတို႔၏လမ္းျပရွင္ (၀ါ) ကယ္ႏုတ္ရွင္အျဖစ္ ထိုသူတို႔သိထားခဲ့ၾကေသာ ကိုယ္ေတာ္ရွင္၊ ဖါေရာဘုရင္ႏွင့္တကြ အဲဂုတၲဳလူမ်ားကို ေအာင္ႏိုင္ကာ ပင္လယ္နီထဲတြင္ ၄င္းတို႔အတြက္ လမ္းထြင္ေပးေတာ္မူခဲ့ၿပီး အဲဂုတၲဳျပည္မွ၄င္းတို႔အား ထုတ္ေဆာင္ေတာ္မူခဲ့ေသာ ကိုယ္ေတာ္ရွင္၊ ထိုကိုယ္ေတာ္ရွင္ သည္ ယခုတြင္ ပညတ္ေတာ္ကိုဖြင့္ဆိုေနေတာ္မူပါသည္။”
E.G.W. (ေရွးဘုိးေဘးမ်ားႏွင့္ပေရာဖက္မ်ား၊ အတြဲ ၁၊ စာ၊ ၄၅၆)

5. ပညတ္ေတာ္ဆယ္ပါး
“သင္တို႔က်င့္စရာဘို႔မွာထားေတာ္မူေသာ ပဋိညာဥ္တရားတည္းဟူေသာ ပညတ္ေတာ္ဆယ္ပါးတို႔ကို မိန္႔ျမြက္၍ေက်ာက္ျပားႏွစ္ျပားေပၚ၌ ေရးထားေတာ္မူ၏။” (တရားေဟာရာက်မ္း ၄း၁၃)
ပညတ္ေတာ္ဆယ္ပါးသည္ ဣသေရလလူမ်ား၏အေျခခံ ဖြဲ႔စည္းပံုျဖစ္ခဲ့သည္။ ထိုအရာသည္အျမင့္ဆံုးဥပေဒပညတ္ ျဖစ္ၿပီး ထိုအရာေပၚအေျခခံကာ အျခားေသာဥပေဒမ်ားကို ေရးဆြဲရယူထားခဲ့သည္။
ပညတ္ေတာ္ကိုျဖည့္စြက္ျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ ေၾကာင္းျပျခင္း (ပထမပညတ္ ၄ ပါး၊ တရားေဟာ ၆း၅၊ မႆဲ ၂၂း၃၇-၃၈) ႏွင့္ အိမ္နီးနားျခင္း (ေနာက္ဆံုးပညတ္ ၆ ပါး၊ ၀တ္ ၁၉း၁၈၊ မႆဲ ၂၂း၃၉)တို႔အား ခ်စ္ေၾကာင္းကိုျပသ ျခင္းျဖစ္သည္။
ကၽြႏု္ပ္တို႔၏အျပဳအမႈမ်ားႏွင့္ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွစ္ရပ္လံုးျဖင့္ ပညတ္ေတာ္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းလိုက္နာသင့္သည္ (မႆဲ ၅း၂၁-၃၀)။
ပညတ္ေတာ္မ်ားကိုေစာင့္ထိန္းေသာလူ႔အဖြဲ႕အစည္းတြင္ လူတစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးဂရုစိုက္ျခင္းျဖင့္ ဘုရားသခင္ကိုခ်စ္ ေၾကာင္းျပရန္အတြက္ လူတိုင္းစိတ္အားထက္သန္စြာျဖင့္ တက္ၾကြလႈပ္ရွားေနၾကမည္ျဖစ္သည္။

6. “What a God is our God! He rules over His kingdom with diligence and care, and He has built a hedge—the Ten Commandments— about His subjects to preserve them from the results of transgression. In requiring obedience to the laws of His kingdom, God gives His people health and happiness, peace and joy. He teaches them that the perfection of character He requires can be attained only by becoming familiar with His word.”
E.G.W. (Counsels to Parents, Teachers, and Students, cp. 64, p. 454)

7. ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈဆိုင္ရာဥပေဒမ်ား
“တျပည္တႏိုင္ငံသားျဖစ္ေသာဧည့္သည္ကို မေႏွာင့္ရွက္မညွဥ္းဆဲရ။ သင္တို႔ သည္ အဲဂုတၲဳျပည္၌ဧည့္သည္ျဖစ္ၾကဘူးၿပီ။ မိဘမရွိေသာသူငယ္ႏွင့္မုဆိုးမကို သင္တို႔သည္ မေႏွာင့္ရွက္ရ။” (ထြက္ ၂၂း၂၁-၂၂)
ထြက္ေျမာက္ရာက်မ္းအခန္းႀကီး(၂၁-၂၃)တြင္ မတူညီေသာဥပေဒမ်ားကိုထည့္သြင္းေရးသားထားသည္။
ကၽြန္အတြက္ ပညတ္မ်ား (၂၁း၂-၁၁)
ရာဇ၀တ္မႈ ခ်ိဳးေဖာက္ ျခင္းအတြက္ ပညတ္မ်ား (၂၁း၁၂-၃၆)
ပစၥည္းဥစၥာ အတြက္ ပညတ္မ်ား (၂၂း၁-၁၅)
ေန႔စဥ္အသက္ တာအတြက္ ပညတ္မ်ား (၂၂း၁၆-၃၁)
ဤပညတ္မ်ား ကိုျပန္လည္အသံုးျပဳမည့္နည္း (၂၃း၁-၉)
ထိုအားနည္းခ်ိဳ႕ယြင္းသူမ်ား (ကၽြန္မ်ား၊ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား၊ မုဆိုးမမ်ားႏွင့္မိဘမဲ့ မ်ား) ကို ဂရုစိုက္ျခင္းသည္ ဤပညတ္မ်ား၏အဓိကေသာ့ခ်က္ျဖစ္သည္။
ဣသေရလလူမ်ားသည္ အဲဂုတၲဳျပည္တြင္ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားအျဖစ္ေနခဲ့ရခ်ိန္တြင္ ဘုရားသခင္ကသူတို႔ကို ဂရုစိုက္ခဲ့သကဲ့သို႔ ထိုသူမ်ားကိုလည္းဂရုစိုက္ရသည္။

8. “ေရွးေခတ္ဣသေရလမ်ားအားထာ၀ရဘုရား ေပးေတာ္မူခဲ့ေသာပညတ္ေတာ္သည္ ကမာၻေပၚ ရွိအယဥ္ေက်းဆံုးလူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၏ပညတ္မ်ား ထက္သာ၍ဥာဏ္အေျမာ္အျမင္ႏွင့္ျပည့္စံုကာ ေကာင္းျမတ္ၿပီးသာ၍ေထာက္ထားစာနာမႈႏွင့္ ျပည့္၀ပါသည္။တိုင္းႏိုင္ငံမ်ား၏ဥပေဒပညတ္မ်ား သည္အသစ္ျပဳျပင္ျခင္းမခံရေသးေသာႏွလံုးသား မ်ား၏အားနည္းခ်ိဳ႔ယြင္းခ်က္မ်ား၊စိတ္ေဇာမ်ား တို႔၏အမွတ္လကၡဏာမ်ားကိုေဆာင္ထားေသာ္ လည္း ထာ၀ရဘုရား၏ ပညတ္ေတာ္မွာမူဘုရား သခင္၏တံဆိပ္အမွတ္ကိုေဆာင္ထားပါသည္။”
E.G.W. (ေရွးဘိုးေဘးမ်ားႏွင့္ပေရာဖက္မ်ား ဒုတြဲ၊ စာ၊၁၃၁)

9. ဒုတိယဆယ္ဘို႔တဘို႔
“တတိယႏွစ္တြင္သိမ္းေသာအသီးအႏွံဆယ္ဘို႔တဘို႔ရွိသမွ်ကို ထုတ္၍ၿမိဳ႕ထဲမွာသိုထားရမည္။ သင္တို႔ႏွင့္ေရာ၍အဘို႔မရွိ၊ အေမြကိုမခံရေသာေလ၀ိသား၊ သင္တို႔ေနရာအရပ္၌ရွိေသာ တပါးအမ်ိဳးသား၊ မိဘမရွိေသာသူငယ္၊ မုဆိုးမမ်ားတို႔သည္လာ၍ ၀စြာစားရၾကမည္။ သို႔ျဖစ္လွ်င္သင္တို႔၏ဘုရားသခင္ထာ၀ရဘုရားသည္ သင္တို႔ျပဳေလရာ၌ေကာင္းႀကီးေပးေတာ္မူမည္။” (တရားေဟာ ၁၄း၂၈-၂၉)
တရားေဟာ ၁၄း၂၂-၂၉ သည္ ဣသေရလမ်ားက ဒုတိယဆယ္ဘို႔တဘို႔ကိုေပးရမည္ျဖစ္ေၾကာင္းရွင္းျပ ထားၿပီး ပထမဆယ္ဘို႔တဘို႔ႏွင့္ရည္ရြယ္ခ်က္ျခားနား သည္။
ဤဒုတိယဆယ္ဘို႔တဘို႔ကို ေယရုရွလင္ၿမိဳ႕သို႔ႏွစ္ႏွစ္ တာအတြက္ယူေဆာင္ခဲ့သည္။ အခ်ိဳ႕ကိုမိသားစုတြင္ စားသံုးျခင္း၊ လိုအပ္သူမ်ားကိုမွ်ေ၀ျခင္းမ်ားျပဳခဲ့သည္။ ဤအထူးဆယ္ဘို႔တဘို႔ကို တတိယႏွစ္တြင္ၿမိဳ႕တိုင္းရွိ “ေဒသခံ” မ်ားႏွင့္မွ်ေ၀ခဲ့သည္။
ဣသေရလလူတိုင္းသည္ ႏိုင္ငံကိုထိန္းသိမ္းရန္ အတြက္ ၎တို႔၏၀င္ေငြမွ ၂၅-၃၃% ကို ေပးေလ့ရွိ သည္။ ထိုအထဲမွအခ်ိဳ႕အပိုင္းသည္ လိုအပ္သူမ်ားကို ၾကည့္ရႈရန္အတြက္ျဖစ္သည္။

10. E.G.W. (Education, cp. 5, p. 44)
“The consecration to God of a tithe of all increase, whether of the orchard and harvest field, the flocks and herds, or the labor of brain or hand, the devotion of a second tithe for the relief of the poor and other benevolent uses, tended to keep fresh before the people the truth of God’s ownership of all, and of their opportunity to be channels of His blessings. It was a training adapted to kill out all narrowing selfishness, and to cultivate breadth and nobility of character.”

11. ယုဘိလႏွစ္
“ငါးဆယ္ေျမာက္ေသာႏွစ္ကိုသန္႔ရွင္းေစသျဖင့္ တျပည္လံုး၌ျပည္သားအေပါင္းတို႔အား လြတ္ရာ အခြင့္ကိုေၾကြးေၾကာ္ရမည္။ ယုဘိလႏွစ္ျဖစ္၍ လူတိုင္းမိမိပိုင္ေသာေျမ၊ မိမိအေဆြအမ်ိဳးထံသို႔ ျပန္ရမည္။” (၀တ္ျပဳရာက်မ္း ၂၅း၁၀)
ယုဘိလႏွစ္သည္ ေျမကိုအနားေပးေသာႏွစ္ျဖစ္ သည္။ ယုဘိလႏွစ္တြင္လူတိုင္း၎တို႔၏အေမြအႏွစ္ ကိုျပန္ရေသာႏွစ္ျဖစ္သည္။
ဤနည္းအားျဖင့္ မည္သူမွ်ႀကီးမားမ်ားျပားေသာေျမ ယာကိုမစုေဆာင္းႏိုင္ၾကေတာ့ေပ။ ထို႔အျပင္ မိသား စုမ်ားသည္လည္း ၎တို႔၏ေျမယာမ်ားႏွင့္ အသက္ ေမြး၀မ္းေက်ာင္းကို ထာ၀ရမဆံုးရႈံးေတာ့ေပ။
တစ္စံုတစ္ေယာက္က၎တို႔၏အေမြေျမကိုေရာင္း လိုပါက ေပးရမည့္တန္ဘိုးသည္ ယုဘိလႏွစ္ ေရာက္သည္အထိရမည့္တန္ဘိုးႏွင့္ညီမွ်ရသည္။
အျပစ္တရားေၾကာင့္ ဆင္းရဲမည့္သူမ်ားကေတာ့ အၿမဲရွိေနမည္ျဖစ္သည္ (မႆဲ ၂၆း၁၁)။ ယုဘိ လႏွစ္အတြက္ဘုရားသခင့္ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ လူမႈ ေရးရာမမွ်တမႈကို ေလွ်ာ့က်ႏိုင္ဖို႔ရန္ ေျဖရွင္းေပးဖို႔ ျဖစ္သည္။

12. “In apportioning the inheritance of His people, it was God’s purpose to teach them, and through them the people of after generations, correct principles concerning the ownership of the land. The land of Canaan was divided among the whole people, the Levites only, as ministers of the sanctuary, being excepted. Though one might for a season dispose of his possession, he could not barter away the inheritance of his children. When able to do so, he was at liberty at any time to redeem it; debts were remitted every seventh year, and in the fiftieth, or year of jubilee, all landed property reverted to the original owner. Thus every family was secured in its possession, and a safeguard was afforded against the extremes either of wealth or of poverty.”
E.G.W. (Education, cp. 5, p. 43)

13. “Where shall we find laws more noble, pure, and just than are exhibited on the statute books wherein is recorded the instruction given to Moses for the children of Israel? From what other source can we gather such strength or learn such noble science? What other book will teach men so well how to love, fear, and obey God? What other book presents to students more ennobling science, more wonderful history? It clearly portrays righteousness and foretells the consequence of disloyalty to the law of Jehovah.”
E.G.W. (Counsels to Parents, Teachers, and Students, p. 428)