1. مقايسه دو روش PBL و سخنرانی در يادگيري مبحث ECG توسط دانشجويان پزشکی مسعود حسینی. مصطفی داستانی. هدیه اکبری. مهسا برادران دانشگاه علوم پزشکی مشهد - مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی کمیته دانشجویی مقدمه امروزه تشخیص و درمان در علم طب مدیون ابزارهای کمک تشخیصی گوناگون است.من جمله تفسیر ECG که یادگیری صحیح آن جزو مهارت های علمی الزامی برای دانشجویان پزشکی است.انتخاب مناسب ترین روش آموزش مرتبط با حرفه الزاماً در راستای ارتقای سطح کیفی دانش دانشجویان می باشد.که این امرمسئولیت جدیدی برای مدرسان و دانشجویان فراهم آورده است بنا براین مدرسین باید به تفکر در زمینه ی چگونگی و نوع محتوایی که آموزش داده می شود بپردازند.یادگیری بر پایه مسئله(PBL )در طب بالینی روشی است که در آن از سناریوی اطلاعات بیمار به عنوان مجموعه ای آموزشی فشرده برای افزایش مهارت دانشجویان در کالبد شکافی مسائل بیمار استفاده می شود. در روش PBL یادگیری دانشجو در مواجهه با مشکلات صورت می پذیرد.دانشجویان با تعقل و تفکر مهارت حل مسئله را بدست می آورند که برای آن نیازمند فهم عمیق مسئله هستند و در می یابند که چه چیزی را در حال حاضر می دانند و نیازمند مطالعه پیرامون آن نیستند و چه مواردی را نمی دانند و باید مطالعه خود را روی آن متمرکز کنند و طی بحث و گفتگو در مورد مشکل دانشجویان نیاز های اساسی یادگیری خود را درمی یابند و به عنوان لیست سر فصل ها یی که باید یاد بگیرند طبقه بندی می کنند که راهنمای مطالعه دانشجو در آینده خواهد بود.البته این روش وقت گیر است و تا حدی دشوار می باشد و همچنین برخی موضوعات را نمی توان با این روش آموزش داد.با این حال سخنرانی هنوز جایگاه خود را نزد اساتید حفظ کرده است چون ایمن ترین و آسانترین روش یاددهی بوده وامکان کنترل کلاسی بیشتری را فراهم می کند و از طرفی با استفاده از محتوا و سخنران خوب می توان برایندهای مستدل و مناسبی را بدست آورد. البته سخنرانی محدودیت های زیادی نیزدارد از جمله اینکه ارتباط یکطرفه است دانشجویان منفعلند و این امر باعث خستگی آنان میشود و این روش برای آموزش مهارت های عملی به ویژه اگر به تنها یی بکار رود روش مناسبی نیست ولی اگر با استفاده از مثال های عینی و عملی همراه شود می تواند کارایی خوبی داشته باشد.لذا این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر دو روش PBL و سخنرانی در آموزش مبحث ECG بر میزان یادگیری دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شده است. تعداد 40 دانشجوی پزشکی در مقطع فیزیو پاتولوژی انتخاب و به روش تصادفی در یکی از دو گروه PBL وسخنرانی قرار گرفتند هر دو گروه قبل از ورود به این مطالعه یک جلسه سخنرانی 2 ساعته در زمینه ECG در قالب برنامه درسی رسمی را گذرانده بودند.درگروه سخنرانی استاد مربوطه طی یک جلسه سخنرانی دو ساعته و با استفاده از وسایل کمک آموزشی یک سخنرانی ارائه نمود که توام با ارائه مثال های عینی و فراهم آوردن فرصت پرسش و پاسخ بود.در گروه PBL استاد مربوطه اقدام به ارائه چند case عملی همراه با معرفی کتاب ماخذ به دانشجویان نمود و از آن ها خواست تا ویژگی های نوار ECG ارائه شده را در گروه مورد بررسی و بحث قرار داده و نتایج خود را در پا یان ارائه نمایند. قبل و یک هفته پس از آموزش آزمون برای هر دو گروه انجام شدو نتایج با نرم افزار تحلیل شد. روش کار یافته ها حاکی از آن است که اکثریت دانشجویان خانم (80%) و با میانگین سنی (0/61 ± 21/37) بودند.آزمون آماری تفاوت معنی داری بین نمره پیش آزمون در دو گروه نشان نداد.در مجموع پیش آزمون و پس آزمون در گروه سخنرانی تفاوت معنی داری ( 0/0 p=) وجود داشت. در حالی که این تفاوت در گروه PBL به لحاظ آماری معنی دار نبود( 0/396 p=)نتایج مربوطه در نمودارها مشاهده می شود. یافته ها علی رغم مزایای بسیار روش PBL در تحکیم یاد گیری با توجه به نتایج این مطالعه نمی توان ارزش یک سخنرانی خوب و ساختارمند را در انتقال مفاهیم به دانشجویان نادیده گرفت. ضمن آنکه به نظر می رسد عدم وجود امکانات و زیرساخت های لازم نظیر منابع فیزیکی و وقت متناسب و نیز گرایشهای موجود در بین اساتید و دانشجویان اثبات کارایی این روش در آموزش یک مبحث خاص در یک جلسه نیاز به مطالعات بیشتر دارد. نتیجه گیری Pre test & post test in Lecture group T=-6.49 df=20 p=0.0 Pre test & post test in PBL group T=-0.875 df=14 p=0.396 کمیته دانشجویی مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی معاونت آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد