1. Lehninger Principles of Biochemistry Fourth Edition Chapter 13: Principles of Bioenergetics Copyright © 2004 by W. H. Freeman & Company David L. Nelson and Michael M. Cox

2. ATP

5. Varmafræði Breytingar á frjálsri orku (  G) er unnt að nýta til vinnu  G er mælikvarði á hvort einhver efnahvörf gerast sjálfkrafa  G veitir engar upplýsingar um hraða efnahvarfanna  G°´ er frjáls orkubreyting við staðalaðstæður Raunverulegt gildi  G við ákveðnar aðstæður getur verið allt annað en gildi  G°´ Unnt er að knýja óhagstæða breytingu áfram með hagstæðri

6. Varmafræði 2 Fyrsta lögmál varmafræðinnar fjallar um varðveislu orku Annað lögmál varmafræðinnar segir hvort tiltekin efnahvörf geti gerst af sjálfu sér eða ekki Mælikvarðar á það eru óreiða (entropy) og breytingar á frjálsri orku (free energy change) Ef breyting á frjálsri orku hefur neikvætt formerki, geta efnahvörfin gerst af sjálfu sér Breyting á frjálsri orku er einnig mælikvarði á jafnvægisfasta efnahvarfanna Frjálsorkubreyting segir ekkert um hve hratt hvörfin gerast

13. ATP sem orkumiðlari ATP er helsti gjaldmiðill til frjálsra orkubreytinga í lífkerfum Með því að tengja vatnsrof þess við óhagstæð efnahvörf er unnt að knýja þau áfram ATP er stöðugt notað og stöðugt myndað aftur Maður í hvíld notar sennilega um 40 kg ATP á sólarhring og um 0,5 kg á mínútu við mikla áreynslu

14. ATP sem orkumiðlari 2 Hvaða byggingareiginleikar gera ATP góðan orkumiðlara 1)Margar neikvæðar hleðslur á ATP gera tengin veikari 2)Afurðir vatnsrofs ATP, þ. e. ADP og fosfat, eru gerð stöðugri af resonansmyndum

15. ATP sem orkumiðlari 3

16. ATP sem orkumiðlari 4

17. ATP sem orkumiðlari 5

19. ATP og ADP mynda magnesíumkomplexa

20. Vatnsrof fosfóenólpýrúvats gefur stöðugar afurðir

21. Vatnsrof 1,3-bisfosfóglýserats gefur stöðugar afurðir

22. Vatnsrof fosfókreatíns gefur stöðugar afurðir

24. Vatnsrof asetýl-CoA gefur stöðugar afurðir

25. Vatnsrof þíóestera og súrefnisestera

26. Ensímhvatt vatnsrof ATP gerist í tveimur skrefum

27. Frjálsorkubreytingar við vatnsrof fosfatsambanda

28. Öll þrjú fosfóratóm ATP geta orðið fyrir kjarnsækinni árás

29. Eldfluga

30. Lúsíferín hvarfast við ATP og útgeislun ljóss verður Unnt er að mæla nokkur píkómól af ATP með lúsíferíni

31. Vatnsrof pýrófosfats knýr RNA-smíð áfram

32. Núkleosíðadífosfatkínasar fylgja ping-ponghvarfagangi

33. Oxunarstig lífrænna sameinda

34. Oxunarstig kolefnis í lífríkinu

38. Hjálparþættir ensíma og kóensím Kóensím og fleiri lífsameindir (ATP) taka þátt í að flytja efnahópa á virkjuðu formi Kóensím hafa oft langan griparm sem auðveldar flutning efnahópa Þessi efni eru yfirleitt stöðug þegar sérhæfður hvati er ekki til staðar

39. Hjálparþættir ensíma og kóensím 2 Ríbónúkleótíð koma víða við í efnaskiptum og eru hluti margra kóensímum Þau eru mjög fornar lífsameindir og hvörfuðust e. t. v. við ríbósím á árdögum lífsins Ríbósím eru kjarnsýrusameindir (RNA) með hvötunarvirkni (ekki sama og ríbósóm)

40. Hjálparþættir ensíma og kóensím 3 Kóensímin FADH 2 og NADH eru rafeindaberar við oxun brennis

41. Hjálparþættir ensíma og kóensím 4 Adenínnúkleotíð 1) flav í nk ó ens í m FADtekur einkum við rafeindum þegar tvítengi myndast milli tveggja kolefnisatóma HC. CH  C=C

43. Bygging oxaðra og afoxaðra flavínafleiðna

44. Hjálparþættir ensíma og kóensím 5 Adenínnúkleotíð 2) nikótínamíðkóensím 2) Pyridín- eða nikótínamíðkóensím, NAD + og NADP + Flytja rafeindir með flutningi hýdríðjóna NAD + tekur við rafeindum þegar hýdroxýlhópur hvarfast í ketóhóp og NADH lætur frá sér rafeindir þegar ketóhópur hvarfast í hýdroxýlhóp NADPH er rafeindagjafi í afoxandi efnasmíð: fitusýrusmíð, kólesterólsmíð og ljóstillífun NADP(H) hefur fosfath ó p í st ö ðu 2´ á r í b ó saleif sem auðkennir það fr á NAD(H)

45. Hj á lparþ æ ttir ens í ma og k ó ens í m 6 Afoxuðu formin, NADH og NADPH, gleypa lj ó s við 340 nm Þessi eiginleiki er mikið notaður við að m æ la virkni ens í ma eða styrk efna

46. Litróf NAD + og NADH, NADP, rúmvísi dehýdrógenasa

47. Rúmvísi dehýdrógenasa

48. NAD binst laktatdehýdrógenasa

49. Hjálparþættir ensíma og kóensím 7 Adenínnúkleotíð: 3) Kóensím A Kóensím A flytur asýlhópa (sýruhópa) Hefur langan griparm tengdan við -SH hóp á endanum. Mynda þíóestera með sýrum, t. d. fitusýrum (asýl-CoA) Fleiri kóensím hafa griparma, t. d. bíotin og lipóinsýra

50. Hjálparþættir ensíma og kóensím 8 Flest vatnsleysanleg vítamín eru byggingarhlutar kóensíma Vítamín hafa oft flókna gerð - þau er það flókin að það er erfitt að smíða þau það þarf ekki að vera ókostur að þurfa að fá þau með fæðu Spendýr hafa glatað hæfileikanum til að smíða þessi flóknu efni og verða fá þau í fæðu

52. Þeir skýrðu vítamínvirkni níasins